Κεφάλαιο 28

790 36 3
                                    

1 μήνας μετά

Έχει περάσει ένας βασανιστικός μήνας που έχω να τον δω, να νιώσω τα χείλη του, τα μάτια του, το χαμόγελο του και η στιγμές που ζήσαμεπριν συμβούν όλα αυτά. Μου λείπει πάρα πολύ, όταν βγήκα από το νοσοκομείο πήγα σπίτι του να τον βρω αλλά δεν ήταν εκεί πήγα μέχρι και στην αποθήκη αλλά ήταν άδεια σαν να μην την κατοικούσαν πότε ρώτησα τον αδερφό μου αν το είδε καθόλου και η μόνη απάντηση που έλαβα ήταν έφυγε από την χώρα για να με προστατέψει.

Όταν μου το είπε αυτό η καρδιά μου έσπασε σε χιλιάδες κομμάτια. Από εκείνη την μέρα κλείστηκα στον εαυτό μου δεν μιλούσα σε κανέναν δεν έτρωγα σχεδόν καθόλου, μέχρι που η Ανθή αποφάσισαν να με πάρει με το ζόρι να πάμε σε ένα κλαμπ.

Από εκείνη την μέρα άρχισα να κάνω χρήση ναρκωτικών το ξέρω ότι δεν πρέπει να χαλιέμαι για ένα αγόρι που ερωτεύτηκα όσο τίποτε άλλο αλλά με κάνουν καλά νιώθω ότι πετάω και όλα τα προβλήματα μου έχουν φύγει μακριά είμαι σε ένα κόσμο που θα ήθελα να ζω, η δικιά μου φαντασίωση.

Δεν το ξέρει κανείς αλλά ο αδερφός μου είχε αρχίσει να υποψιάζεται κάτι γιατί είχα να κάνω για δύο μέρες μόνο γιατί προσπαθούσα να τα σταματήσω αλλά αυτό οδήγησε την ψυχολογία μου να είναι χειρότερη από ποτέ και έτσι ξαναέκανα. Δηλαδή είναι σαν η ζωή μου να εξαρτάται από αυτά ποια.

Ανθή: Ε ακούς που σου μιλάω τόση ώρα!

Εγώ: Ε ναι ναι πως.

Ανθή: Τότε πες τη έλεγα.

Εγώ: Εεεε...

Ανθή: Έψιλον. Αμάν ρε εσύ Κατ έχει περάσει ένας μήνας πρέπει να τον ξεπεράσεις!

𝑬𝒏𝒆𝒎𝒊𝒆𝒔 𝒕𝒐 𝑳𝒐𝒗𝒆𝒓𝒔Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα