Zawgyi
"စစ္ေကြၽး ဘလိုလုပ္မာလဲ "
"ငါလဲ မသိဘူးေလ"
"ဟို အေပၚက ႏွစ္ေယာက္
ေတာင္းပန္ဖို႔ေတာင္
စိတ္ကူးမရွိဘူးလား ဘလိုဟာေတလဲ"
အစကေတာ့ ေတာင္းပန္မို႔ပါပဲ
ေအာက္ကေန ႂကြက္စုတ္က
လွမ္းပီး ရန္ေတြ႔ေနတာ
မိန္းခေလးက်ေနတာပဲ ဒါနဲ႔ ပဲ
ပိုစခ်င္လာတာေၾကာင့္...
"ဟုတ္တယ္ သြားမယ္စစ္ေကြၽး"
က်င္းရီ က က်င္းလင္ ကို
ေျပာလိုက္ပီး စစ္ေကြၽး ကို
အဓိပၸာယ္ ပါပါျပံဳးျပလိုက္သည္
ႏွစ္ေယာက္ ထဲ တေယာက္ တလွည့္
စေနမဲ့ အစား ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းပီး
တေယာက္ ထဲကို စရေအာင္ဆိုသည့္
အဓိပၸာယ္ ကို နားလည္တဲ့ စစ္ေကြၽး က
လဲ က်င္းရီ ေခၚရာေနာက္ လိုက္ကာ
ကို႔အခန္းထဲကိုသာ ဝင္လိုက္ၾကသည္
"ေတာက္စ့္ ဘလို ဟာေတလဲဟ "
က်င္းရီနဲ႔ စစ္ေကြၽး ဝင္သြားတဲ့ အခန္းကို
ၾကည့္ပီး က်င္းလင္ ေဒါသ ထြက္ထြက္နဲ႔
အခန္းထဲျပန္ဝင္ကာ ေရပါခ်ိဳးျပစ္ရေတာ့သည္
ဟုတ္တယ္ ေလ ဘာေရေတြနဲ႔ ပတ္လိုက္
မွန္းမွမသိတာ.....
ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲပီး က်င္းလင္
ဖုန္းယူကာ အျပင္ထြက္ရန္ ျပင္ေနစဥ္
ေဒါက္ ေဒါက္! ! ! ! ! ! !
"ဘသူလဲ "
က်င္းလင္ တံခါးဖြင္လိုက္ေတာ့
ဘသူမွမ႐ွိ ဒါနဲ႔ပဲ အျပင္ထြက္လိုက္ေတာ့
တံခါးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ အထုပ္ေလးတထုပ္
အေပၚမွာ စာရြက္ေလးတရြက္ကပ္ထားသည္
ထိုစာရြက္ေပၚက စာကေတာ့...
"ခုနကအတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္
ေဆးေရာထည့္ေပးထားတယ္
ႏွာေစးေနမယ္ေသာက္လိုက္အံုး
ႂကြက္စုတ္ မေလးေရ"
"ခ်ီး ေဘာကို ႂကြက္စုတ္မေလးပါလား"
"ႂကြက္စုတ္ ေျပာတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္
လြန္ေနပီ ကို ဘာေတြလဲမသိဘူး"
က်င္းလင္ အိတ္ထဲၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူႀကိဳက္တဲ့ မုန္႔တခ်ိဳ႕နဲ႔ ေဆး
"ေနအံုး ေဆးက ဘာျဖစ္လို႔
ဒီအတိုင္း အိတ္အၾကည္ေလးနဲ႔
ထည့္ထားတာလဲ ပီးေတာ့ လဲ
တလံုးထဲ"
YOU ARE READING
စတာ ခ်စ္လို႔စတာက်ီစားတာ(စတာ ချစ်လို့စတာကျီစားတာ♥)
Fanfiction(Zawgyi / unicode) က်ေနာ္ သူ႔တို႔ကို ေၾကာက္တယ္ 🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶 ကျနော် သူ့တို႔ကို ကြောက်တယ် 🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶
