L O V E ?

Kabanata 11

ABBY'S POV

Maaga akong pumunta sa school ngayon dahil hindi ako umuwi sa tinitirhan namin ng mga kaibigan ko at hindi rin ako umuwi sa bahay.

May tirahan pa ba akong masasabi?Huh?

One of the reason was I'm embarrassed,I doesn't have the guts to face my friends after what I did.

I really don't know how to handle my emotions, bigla-bigla ko na lang itong mailalabas without thinking of it. That's why I hate myself, I'll push them without any decisions getting made.But I'm lucky,they never leave my side.

Flashback...

"Ano pong mayroon?" I asked ng hindi pinasadahan nang tingin mga magulang ko.

Pinatawag nila ako kaya nagpunta ako kaagad dito sa bahay. Pinauwi pa ako sa Cavite,nice.

"Ang kasunduan natin,Abby." Papa stated.

Oh?Hindi pa pala nila makalimutan 'yon?

"Okay." Walang ganang sagot ko at akmang pupunta na sa kwarto ko nang magsalita si Mama.

"Okay?Anong okay?Ito ba nakukuha mo sa Manila?"

Here we go again. Yes.

"I know it po. After my dentistry,I'll take engineering para maging engineer sa construction firm niyo. In short mapakanibangan niyo po ako."

"Abby?Su---"

"Lagi na lang po. Sa tuwing pinapauwi niyo ako, ito na lang lagi sinasabi niyo. Memoryado ko na nga po yata,e." I cut him off.

Wala man lang bang kumusta anak? Namiss ka namin. May kailangan ka ba?

Tangina!Wala! Lagi na lang sarili niyong kagustuhan inaalala niyo.

"Kung wala na po kayong sasabihin. Balik na po ako ng Manila."

"Abby,your Lolo."

Napahinto ako sa paglabas nang banggitin ni Papa si Lolo.

"Isusuko na namin lo-----"

Napaharap na ako sa kanila at mas nakaramdam ng galit. "No!Lumalaban pa si lolo."

"Abby mga makina na lang nagpapabuhay sa Lolo mo.Hindi na kaya ng katawan niya."

"Hindi!Hindi ako papayag!"

Umalis na ako ng bahay at papunta sa hospital. Kung nagstay pa ako doon pipilitin lang nila ako.

Hindi ko kayang isuko si Lolo,hindi ko kaya. Lalo na't siya lang nandiyan sa tuwing kailangan ko ng kalinga ng isang magulang.

Pati ba naman 'yon ipagkakait pa nila sa akin?

I can't loose him. The person who's always been proud of me. The person who believe in me. My protector,my defender,my Lolo.