L O V E ?

Kabanata 16

BREI'S POV

Friday pa lang ngayon ngunit ramdam ko na ang sobrang pagod. Nang magsimula ang audition ay late na kami umuuwi ng gabi. Sunod-sunod na rin puyat ko dahil ayaw kong mahuli sa klase. 

Good thing was our professors are considerate about us kaya medyo hindi kami nababahala sa ngayon dahil hindi pa malapit finals.

Sa nagdaang araw marami akong napansin sa mga kasama.

Sheki looks like avoiding Alice. Matapos kasi 'yong gabing ipinaalam siya sa amin ni Alice ay lagi na lang parang malalim iniisip niya. 

I saw Alice sadness that Sheki's avoiding her. 

Hindi na rin kami makapag-usap na magkakaibigan dahil pagkauwi deretso kami sa kaniya-kaniya naming mga kwarto.

Rans always with Gabb. Gia with Ella. Looks both of them are happy with each others accompany kaso parang may iba kay Gabb at Ella. Gabb looks so down everytime she saw Ella happy with Gia. Ang gulo. 

I can feel that there is something between Ella and Gabb.

Si Dana at Jem,ayon nag-iiwasan pa rin. I know that Jem is not ready yet to talk to Dana but I feel bad for Dana. Araw-araw naghihintay,umaasang magkakausap silang muli.

Jem is a dreamer,she can't let anyone ruin her dream not even Dana.

Sela with Abbri--------Abby. They look  more compatible than I thought. They look good together but knowing Sela ayaw niya ng nagsisinungaling sa kaniya.

Belle as usual,she's flirting Ecka nonstop hanggang sa dm. Kaso si Ecka parang ang manhid hindi man lang maramdaman si Belle. Epekto ata ng nareject or until now si Sela pa rin laman ng puso niya.

"Ang lalim ng iniisip mo." Biglang saad ng katabi ko. I took a glance at her and to my surprised parang mas malalim ang iniisip niya. "Nalulunod ka na ba?"

She softly chuckled which got me because that's the first time I heard it and I'm liking it. 

"Sasagipin mo ba ako?"

"Hindi ako marunong lumangoy. Malunod ka mag-isa mo,mahal ko buhay ko."

"Ang kj mo. Diyan ka na nga." Akmang aalis ito ng pigilan ko siya habang tumatawa. Napakapikon naman,parang ako hindi. "Happy pill mo 'ko 'no?"

"Assuming....... But I think mas malalim iniisip mo."

She heaved a deep sighed at tumingin sa kawalan.

Ilang minutong katahimikan ang bumalot sa amin bago ito tumingin sa akin and there it is nalulunod ako sa titig niyang iyon.

I looked away to hide what my eyes perceived from that stare of her.

"Hindi na kasi ako nakakasama sa training and it's bad. Marami akong training na kailangan punahin after nito." Sagot niya na puno ng frustration.

I caressed her back to lessen her frustration dahil ito lang tangi kong magagawa. "Huwag mo muna isipin 'yan. For sure matatapos din 'yan dahil hindi naman ibibigay ang isang problema kung hindi mo kayang sulosyunan kailangan mo lang magtiwala sa sarili mo."

"You just need to think positive."

Naging gano'n ang position namin hanggang sa maging okay siya. 

I was taken aback when she suddenly pulled me for a hug. I blinked many times to process what is happening and just realized it when she  broke the hug.