Gerçek Ailem mi?

1

Selamm.

Sürekli bu tür hikayeleri okuyordum ve yazmaya karar verdim. Bakalım nolucak.

Medya:Alya

O zaman başlayalım.

Bismillahirahmanirahim.

-----------------------------------------

-Hay ben bu alarmın ama yağ yetti.

Telefon yanımda da değildiki alarmı kapatayım. İnternette ayılmak için alarmı uzağa koyun ki kapatmak için kalktığınızda uykunuz açılsın diyordu ve bende mal gibi yaptım. Şuan o aklıma tüküreyim.

Ayağa kalkıp alarmı kapattım ve geri yatağa girdim. İnstagram turu başlasın.

-Iyy bu kadında kendini bişey sanıyor he. Ahh şu adam.

"Alya kendine gel o adam 50 bilemedin 55 yaşında."

-Ama Şakir baksana şu endama, karizmaya maşşalah taş mubarek.

Kapımın hızla açılmasıyla içeriye hızla annem girdi. Ödüm bokuma karıştı be kadın az yavaş.

Şevval- Tebinden beri sana sesleniyorum. Hemen kahvaltıyı hazırla baban ve abinler uyanır birazdan.

Hızlıca yukarı kata çıkıp mutfağa girdim. Bu cahil insanlarla konuşma yapmamaya karar verdim adı üstünde cahil anlamıyorlar.

Herşeyi masaya yerleştirdiğimde bi göz attım. Tava da yumurta, omlet, patates kızartması bence mükemmel oldu. Ama ben kahvaltı yapmayı sevmem dırırım.

Herkes sofraya oturduktan sonra bende oturdum. Hayırsız suratlılar bi günaydın diyin, bi gülümseyin.

Babam patatesi zevkle ağzına atıp anneme döndü.

Sarp- Patates harika olmuş. Ellerine sağlık karıcım.

İyide o yapmadı ki. Ağzımı aralamıştım ki annem atladı. Yılan.

Şevval- Afiyet olsun. Sen iste hep yaparım.

Hığğ yalancı.

-Yalnız patatesi o yapmadı ben yaptım.

Hepsinin kafası bana dönünce büyük ama salak olan Barın konuştu.

Barın- Ne diyo anne bu?

Şevval- Her zaman ki yalanları oğluşum bilmiyormusun. Boşver şu kızı.

Tamer e döndüğümde benim yaptığımı biliyordu çünkü daha önce görmüştü ama ses çıkarmıyordu. Neden beni savunmuyordu?

İftiraya atılmaktan hiç haz etmezdim.

-YALANCI DEĞİLİM BEN.

Babam ve Barın abi ayağa kalkıp yanıma geldi. Tamer e baktığımda her zamanki gibi boş bakıyordu. Neden yardım etmiyordu ya neden?

Sarp-Sen benim karımın lafının üstüne laf söyleyemezsin.

Hızlıca ellerini saçımdan geçirip asıldı.

-BIRAK.

Barın-Bağırma lan babama.

Ve şap sesi vallaha cuk diye oturdu lan. Yere düşmüşken ufacık bi öpücük kondurup kalktım. Ve suratlarına bakarak gülmeye başladım.

-Gücünüz 17 yaşındaki bi çocuğa yetiyor değil mi? Korkaklar.

Barın ın beni itmesiyle sırtımı duvara hızlıca çarptım. Ağzımdan ufak bir inilti çıktı. Babam hızlıca yanıma gelip kemerini çıkardı.

Poku yedin dostum.

Sus Şakir sus. Sırtıma hızlıca vurmasıyla bağırdım ve vuruşları daha da hızlandı.

Kalkmak için ellerimi yere koyup hafif yükselmemle geri düşmem bir oldu. Hemen yüz üstü dönüp onlara baktım ve kanlı ağzımla yüzüne tükürdüm.

Tamam tükür ama daha çok sıçacak ağzına bak demedi deme.

Sus Şakir.

Barın yüzündeki tükürükleri eliyle silerken babam bana öfkeyle bakıyordu. Allahım çok komik duruyorlar. Bildiğin balgam atmışım.

Sarp- Neye sırıtıyosun?

Fark etmesiyle artık kahkahamı dışa vurdum.

-Suratınıza bildiğin balgam atmışım. Lama gibi.

Kahkaha sesim arttığında babam tekme atmaya başladı. Artık dayanamıyordum.

Sarp- Atın şunu odasına. Lambasını alın ve kapıyıda kilitleyin.

Odam dediği yer zaten kiler amınakoyım yerde yatıyorum lan.

-Yo yo hayır. Karanlık olmaz heleki kapalıysa hiç olmaz.

Barın abi ve Tamer abi koluma girip merdivenlerden inmeye başladılar.

-Abi lütfen karanlık olmaz, bide kapalı. Korkuyorum.

Barın-Geber.

Gözlerimden yaşlar akarken arkadan iktirildim ve odaya girerek yere düştüm.

Son duyduğum şey ise kapı kilitlenme sesiydi.

İlk bölümün sonuna geldik.

İlk bölüm hakkında düşünceleriniz neler?

Bir sonraki bölüm karakter tanıtımı.