Gerçek Ailem mi?

8

Medya: Alya nın yüzü

Serdar ın Anlatımıyla

Alya nın kanlı dizlerini gördükten sonra evden çıkmıştım. En son görüştüğü kişinin telefon konumunu bulmuştum.

Arabadan indiğimde parktaydım. Etrafta göz gezdirdiğimde iki tane çok benzeyen çocuk vardı. Bunlar olmalıydı.

Hızlıca onlara doğru gidip önlerinde durdum.

- Merhaba gençler.

İkisinin de kafası bana dönünce ayağa kalktılar.

Buğra- Serdar amca. Pardon Bey.

Ona hafifçe gülümsedim.

-Amca diyebilirsiniz.

Bankın öbür tarafına geçip oturdum ve onlara da oturmalarını işaret ettim.

-Biliyormusunuz bilmiyorum ama ben Alya nın öz babasıyım.

Burak- Biliyoruz. Alya az önce bizim yanımızdaydı.

-Alya eve geldiğinde dizleri kanıyordu. Noldu Alya ya?

Buğra- Canı ağaçtan elma çekmişti bizim de Samet amca var hep onun ağacına çıkıp alırız. Bu sefer Alya çıktı. Toplarken Samet amca çıktı diye şaka yaptım oda inandı atlarken de  duvardan düştü.

Alya ağaca mı çıkmıştı? Kesinlikle o kız gibi değildi.

Burak- Alya yı üzmeyin.

Kaşlarımın çatılmasıyla konuşana döndüm.

-Bu ne demek?

Burak- Alya hep onu seven bir aile isterdi. Bu hayali gerçek oldu ama oğullarınız Mert ve Aren Alya yı istememişler.

-O kız bize kötü şeyler yaptı o yüzden şuan ön yargılılar. Alya onu seven bir aile isterdi derken?

Buğra - Alya size hiç birşey anlatmamış anlaşılan.

- Ne anlatıcak ki?

Burak - Bizim anlatmamız doğru olmaz.

Onlarıda anlıyordum ama anlatmaları lazım dı.

-Sizi anlıyorum ama anlatmanız lazım.

Buğra- Biz sürekli Alya yı koruduk ama olmadı. Ailesi, Alya o aileden şiddet görüyordu. Eve gidince Alya nın vücuduna bakın. Yüzündeki fondöteni silip gerçek yüzüne bi bakın.

Ne diyordu bu çocuklar. Kravatımdan çekiştirip gevşettim.

-Ne diyorsunuz siz?

Buğra - Bunlar doğru. Bide evde yaşadıkları var onları bize de hiç anlatmadı. Alya nın canı çok yanıyo. Lütfen ona sevgi verin.

Çocuklar banktan kalkıp gittiler bana ise kal gelmişti.

Alya nın Anlatımıyla

Gözlerimi açtığımda etraf karanlıktı akşam olmuştu. Ayağa kalkıp fondötenimi yeniledim ve altıma eşofman altı geçirip aşağıya inmeye başladım.

Aşağıya indiğimde herkes koltuklarda oturuyordu tek boş yer ise Karan ın yanıydı. Koltuğa oturdum ama Karan a uzak olucak bir şekilde.

Gözlerimi gezdirdiğimde niye bana bakıyorlardı.

-Neden bana bakıyorsunuz?

Iy senin sesini ya ne titrek çıktı.

Mert-Yasak mı?