Gerçek Ailem mi?

12

Semih in Anlatımıyla

- Ah Alya napıcam ben seninle?

Alya nın uyuyan bedeninin yanına gidip yatağın kenarına çöktüm.

Ne kadar masum uyuyordu. Alya benim kısa sürede kızım gibi olmuştu. Trafik kazasında ölen karım ve karnındaki henüz doğmadan ölen çocuğum yerine Alya yı koymuştum. Alya bana çok iyi gelmişti, her gece ağlayıp bir köşede sızan ben şimdi Alya için iyi bir baba olabilmek için herşeyi yapıyordum.

Alya nın uyuyan bedenine gülümseyip üzerini örttüm ki üşümesin. Odadan çıkarken Alya nın telefonu çaldı. Rahatsız olmasın diye telefonu alıp çıktım. Ekrana baktığımda "Babam" yazıyordu. Çocuğum ölmeseydi eğer bende baba olacaktım.

Telefon susmayınca açıp kulağıma koydum.

Serdar- Alya nerdesin kızım evden bir anda çıktın gelmedinde. Alo Alya.

Semih- Merhaba Serdar Bey. Alya şu an bende uyuyor.

Serdar- Sen Kimsin ne demek Alya orada uyuyor.

Semih- Düşündüğünüz gibi değil Serdar Bey. Alya benim kızım gibidir. Sahilde otururken denize atladı. Ona kıyafet verdim oda giydikten sonra uyuyakalmış.

Telefondan uzun süre ses gelmemişti.

Serdar- Tamam uyandıktan sonra beni arasın gelip alırım.

Semih- Gerek yok Serdar Bey ben getiririm. Bu arada Alya mı üzmezseniz sevinirim.

Telefonu kapattığımda tekrar odaya girip bende Alya nın yanına uzandım.

- Ah be çocuk sen çok şanslısın mis gibi bir ailen oldu. Hepsinin değerini bil.

Alya ya döndüğümde sırtı bana dönük uyuyordu. Ona gülümseyip bende gözlerimi yumdum.

-----

Alya- Kalksanaaooov.

Şuan yanımdan saçma sapan sesler duyuyorum. Gözlerimi araladığımda başımda bana dimdik bakan Alya yo gördüm.

-Bismillahirahmanirahim. Kızım napıyosun tepemde.

Alya - Abi kalk kalk öbürsü günün öğleni olmuş. Öküz gibi uyumuşuz.

Hızlıca kalkıp telefonumdaki saate baktım öğlen 14.20 olmuştu.

- Hadi bir şeyler yiyip seni eve bırakayım. Dün baban sen uyurken gelip seni almayı bile teklif etti.

Alya- Babam mı aradı?

Kafamı evet anlamında sallarken ayağa kalkıp dolaptan kıyafet alıp lavaboya girdim.

----

Kahvaltımızı yapmış ve motorla Alya ların evine doğru ilerliyorduk.

Alya- İçeri sende giriceksin tanıştırıcam seni.

- Kızım gerek yok.

Alya - Sus bakim.

Onu üzmemek için susarken verdiği adrese gelmiştik. Motordan indiğimiz gibi hızlıca elimi tutup kapıya koştu ve zili çaldı.

Kadın kapıyı açar açmaz ona gülümseyip kendiyle beraber benide içeriye sürükledi.

Salonun girişinde durduğumuzda herkes bize bakmıştı. Niye bu kadar çok erkek var?

Karan - Alya bu kim?

- Merhaba ben Semih.

Serdar- Dün telefonda konuştuğum sen olmalıydın. Alya ya sahip çıktığın için sağ ol.

- Her zaman.

Alya bana sarılırken koltuktaki boş yere ikimizde oturmuştuk.

Alya-Bak şimdi sana tanıtıyım. Babam Serdar, ee Ebrar hanım annem oluyo, öbürkinlerde şu Mert, Poyraz, Aren, Barlas ve Karan abiler oluyor.

Maşşalahh Allah devamını getirmesin.

- Memnun oldum.

Alya- Heh buda Semih abim babam gibidir yani öyle görüyorum.

- Sende benim kızım gibisin.

Alya yı kendime biraz daha çekip saçından öptüm.

Barlas- Çok mu yakınsınız ya. Biraz açın arayı.

Alya yı benden kıskanıyorlar. Ohh canıma deysin.

- Benim artık gitmem lazım malum dükkanı bıraktık.

Serdar- Yine bekleriz.

Karan-Tabi tabi bekleriz.

Kötü bakışları arkamda bırakarak Alya ya sarılıp evden ayrıldım.