Same Days, Same Nights [M2M, SPG] (Danmax Shorts)

VI

Hindi na ako nagreklamo at nagtungo agad sa sofa, ngunit hindi ko pinunsisyon ang aking sarili patuwad. Buong puso kong tatanggapin ang parusa sa ginawa kong hindi ko inaasahang mangyari.

Sa huli, hindi lang si Bryan ang na-prank ko, kun'di pati na rin si Klyde ay na-prank ako. Sobrang tanga para mapaniwala, kahit dama kong parang may mali sa pinapagawa niya. Humanda talaga sa'kin yung mokong na 'yun 'pag nagkita ulit kami. Dapat pala nag-background check muna ako bago ko ito subukan kay Bryan.

Pinanood ko ang paglapit ni Bryan sa aking harapan, habang nakaupo ako sa sofa. Nagbubutil ang pawis sa kaniyang noo.

"Bakit hindi ka pa tumutuwad?" ma-otoridad niyang tanong. Umiling lang ako dahil ayaw ko talagang gawin yung pinapagawa niya.

Upang hubarin ang kaniyang suot na pang-itaas ay malakas niyang binuka ang hiwa sa gitna ng kaniyang polo hanggang sa tumurit lahat ng butones sa paligid. Nabigla ako sa pagsira niya sa kaniyang kasuotan.

Lumitaw ang hulmado niyang katawan na kahit kailan ay hindi ko pagsasawaang titigan. Paano ba naman kasi, bihira ka nalang makakahanap ng lalaking may abs sa panahon ngayon.

"Sa totoo lang, hindi ako natuwa sa prank na ginawa mo, kaya gagawa ako ng paraan para maging tunay na masaya 'to," aniya.

Mabilis na kinalas ang kaniyang pantalon na muntik nang mapunit sa tindi ng kaniyang pwersa. Hinubad niya rin ang kaniyang boxers.

May apoy sa kaniyang paningin na sumusunog sa aking kaluluwa. Nadarama ko ang init na kaniyang binubuga, dumadaloy pailalim sa aking balat.

"Hindi mo na kailangan nito," aniya at dumako ang kaniyang kamay sa garter ng aking boxer shorts na tanging suot sa pang-ibaba, at hinila niya ito patanggal. Siya na rin ang naghubad sa aking kulay gray na tank top.

Bigla niyang dinakma ang aking harapan at marahas itong binati. Napahawak ako sa kaniyang balikat upang alalayan ang aking sarili na umupo ng maayos.

Walang patid ang pagtaas baba ng kamay niya sa pagpapaligaya sa'kin hanggang sa naramdaman ko na ang pinakadulo ng langit. Isang malakas na ungol ang aking pinakawalan na umalingawngaw sa buong bahay.

Tumalsik ang aking likido sa kaniyang kamay at sa tiyan ko. Sobrang dami na para bang ilang linggo akong nabakante.

"An'dami nito, Rowan. Sobra pa sa sapat," aniya habang iniipon sa kamay ang aking inilabas upang gawing pampadulas sa king bukana.

Sinilid niya ang kaniyang daliri upang ihanda ang nalalapit niyang pagpasok. Batid ko ang kaniyang kalakihan kaya masasaktan ulit ako sa muli niyang pag-anib.

Walang sabi-sabi pa ay sinimulan na niya ang pag-abante ng kaniyang tarugo sa akin.

"Ang sikip," alma niya habang pinipiga ng aking lagusan ang kahabaan niya.

Mahigpit niyang hinawakan ang magkabila kong baywang upang alalayan ang kaniyang sarili sa pagtira. Nagsimula na siyang umindak sa kaloob-looban ko na nagdala sa'kin sa langit ng pangalawang beses.

Umungol ako nung nagtapuan ng dulo ng kaniyang tarugo ang pinakasensitibong parte ng aking loob. Pagkatapos ay mas lalo pa niyang binilisan ang pag-indayog hanggang sa naging mamuti ang aking mata.

Napahawak ako sa kaniyang braso at binaon ang aking kuko ng malalim sa kaniyang balat, ngunit hindi siya dumaing sa sakit. Nagpatuloy lang siya sa pagbira hanggang sa naramdaman ko ang biglang paglaki ng kaniyang pagkalalaki.

"Malapit na 'ko," aniya.

"Ako rin."

Sinimulan ko nang batihin ang aking sarili, kasabay ng ritmong kaniyang iginagawad. Naghahalo ang aming mga amoy sa paligid, nakadadagdag sa init ng sandali.

"Eto na!" sigaw niya bago uminit ang aking lagusan dahil sa pagbulusok ng kaniyang likido.

Malakas na kuryente ang gumuhit sa aking sistema bago ko naramdaman ang aking pangalawang pagpapalabas. Pareho kaming napatirik ang mata at humihingal.

"Okay ka na?" tanong ko sa kaniya sa pagitan ng mabigat na daloy ng hangin.

Hindi pa rin niya tinatanggal ang kaniyang sarili mula sa akin hanggang sa napansin ko ang bigla niyang pag-usad muli sa aking kaloob-looban.

"Bryan!" angal ko ngunit bigla niya akong inatake ng isang nakalalasong halik. Nakalalason sapagkat pinatay nito ang aking pangamba sa mga darating na kirot ng muli naming pag-iisang-katawan.

"Hindi pa ako tapos sa'yo," nanggagalaiti niyang sambit habang sinisimulan niya ulit na rumitmo sa akin. Nag-umpisa ito sa banayad, hanggang sa para na siyang nangangarera sa pangangabayo.

Gusto ko siyang utusan na dahan-dahanin lang niya ang kaniyang pagkilos, ngunit nung nasarapan na 'ko sa bilis na kaniyang ginagawa ay tinikom ko nalang ang aking bibig.

"Tanggapin mo 'to!" sigaw niya sa'kin bago niya palabasin ang kaniyang katas sa aking loob. Pakiramdam ko ay sobrang dami nang nakaimbak nito sa akin, at talagang nanlalagkit na ako sa sarili ko.

Hinalikan niya ang aking leeg at nag-iwan siya ng marka na parang isang uri ng pang-aangkin.

"Bryan, tapos ka na ba?"

Hindi niya sinagot ang tanong ko, bagkus ay binuhat niya ako gamit ang malalaki niyang bisig habang hindi pa rin niya inaalis ang tarugo niyang buhay na buhay pa rin sa aking lagusan.

"Doon tayo sa kwarto magpatuloy," aniya at nagsimula na siyang maglakad patungo doon.