My cool breeze ( completed )

Part 10

[Zawgyi]

Junက Xingကိုမခ်စ္ဘူး... ဆိုေသာ စကားကိုေတာင္ၾကားဖို႔ သတၱိမရွိလွေသာ Yixingက ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းမွာ လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဦးတည္ရာမဲ့ေလွ်ာက္သြားေနရင္း ျပႆနာရွာခံခဲ့ရေသာ ပန္းၿခံေလးထဲလဲေရာက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႕ကိုကုန္းပိုးခိုင္းေသာ အဆိုးေလးကေဘးနားမွာရွိမေန။

ကစားကြင္းကိုေရာက္ေတာ့လည္း ကစားမက္ေသာေကာင္ေလးက သူ႕နားမွာရွိမေနခဲ့။ Namsan Tower ေပၚကိုေရာက္ေတာ့ သူတို႔ခ်ိတ္ခဲ့တဲ့ေသာ့ခ်ိတ္ေလးက အရာမယြင္း။ ေနာက္ထပ္တူတူလာၾကမယ္ဆိုတဲ့ စာသားေလးကလဲ အထင္အရွား။ ဆိုဂ်ဴဆိုင္ေလးကိုေရာက္ခ်ိန္မွာလည္း မူးၿပီးငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတတ္သည့္ ေကာင္ေလးက သူ႕ေရွ႕မွာထိုင္မေနေတာ့။

အရာအားလုံးက အရင္အတိုင္းပဲ... ဘာမွမေျပာင္းလဲသြားဘူး... ဒါေပမယ့္ေလ ကိုယ့္အနားမွာေတာ့ မင္းမရွိေနခဲ့ဘူး... အဲ့တာနဲ႕တင္ ရင္ဘတ္ထဲက တဆစ္ဆစ္နာက်င္ရတယ္... ကိုယ္ေလာဘသိပ္ႀကီးသြားတာမ်ားလား...

တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ေမာ့ေသာက္ရင္း ဒဏ္ရာကိုကုစားလို႔ရလိုရညား ႀကိဳးစားၾကည့္ျပန္ေတာ့ ပိုသတိရတာကလြဲရင္ အေျပာင္းအလဲမရွိ။

ခ်စ္တယ္တဲ့လား... အဟက္... သူ႕ကိုသိပ္ခ်စ္လို႔ပါတဲ့လား... အဲ့တာဆိုကိုယ္ကေရာ... မင္းကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ကိုယ္ကေရာ...

Aww... ဟုတ္သားပဲ... ကိုယ္ျမတ္နိုးရတဲ့ မင္းႏႈတ္ခမ္းႏုႏုေလးကိုယ္တိုင္ကိုက ေျပာခဲ့တာပဲ... ပိုက္ဆံေပးၿပီး အေပ်ာ္ရွာတယ္တဲ့... အင္း... ကိုယ္ကေသေလာက္ေအာင္ခ်စ္လဲ မင္းအတြက္က အေပ်ာ္ရွာတဲ့အဆင့္ပဲရွိတာပဲ... အား... မင္းမွန္သားပဲ အခ်စ္ရယ္... မင္းမွန္တာကိုေျပာရဲ႕သားနဲ႕ ကိုယ္ကဘာလို႔မ်ား အဲ့ေလာက္နာက်င္ရတာပါလိမ့္...

ငါးပုလင္းေျမာက္ေသာက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ သူထထြက္လာခဲ့သည္။ သူမသြားျဖစ္ေသးေသာေနရာရွိသည္။ အမွတ္တရအားလုံးျဖစ္တည္ေနေသာေနရာ။ အိမ္။

လူေတြကနာက်င္မႈကို ေၾကာက္ၾကတယ္သာေျပာတာ နာက်င္ရတဲ့အခ်စ္ကိုေတာ့ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးတန္ဖိုးထားတတ္ၾကတယ္... နာက်င္ေနတယ္ဆိုတာေတာင္ ရင္ထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားတတ္ၾကေသးတာပဲမလား... သူလဲအဲ့လိုပဲ... အခ်စ္ေၾကာင့္ နာက်င္ေနတာေတာင္ ဒီအခ်စ္ကို႐ူး႐ူးမူးမူးဖက္တြယ္ထားခ်င္တာ...