Cross the line

638 87 55
                                    

"Baekhyun..."

"အမ္...ဘာလဲ"

"ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး"

"ဘာလဲကြ...ဘာေျပာခ်င္ေနတာလဲ"

စိတ္မ႐ွည္သလိုလက္ထဲကေဟာ့ေဒါေခ်ာင္းအားအကုန္ပါးစပ္ထဲထည့္ကာစိုက္
ၾကည့္လာသည္

"အကိုကငါ့ကိုဖြင့္ေျပာတယ္ စေနေန႔တုုန္း
က..."

"အေျဖတစ္ခါတည္းေပးခဲ့ေရာလား"

"ေပးစရာလားကြ"

"မသိဘူးေလ မင္းတို႔ကဒီေလာက္ျဖစ္ႏိုင္
ေခ်မ်ားေနတာကို"

"ဘာကိုျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားရမွာလဲ အန္တီတို႔
မ်က္ႏွာ႐ွိေသးတယ္ ငါအကုန္လံုးေတြး
ၾကည့္ၿပီးၿပီ...ငါ...ငါသေဘာက်တယ္ဆို
ေတာင္လူႀကီးေတြရဲ႕ေစတနာေတြကို
ေထာက္ၿပီးအဖက္ဖက္ကျပန္ငဲ့ၿပီးအကို႔
ကို..."

"ေတာ္လိုက္ေတာ့...ေတာ္လိုက္ေတာ့"

လက္တခါခါနဲ႔တားကာဆရာႀကီးစတိုလ္
နဲ႔ေရခဲမုန္႔ဘူးကိုေဖာက္ရင္း

"က်စ္...ေဖာက္မရဘူး"

"ေပးေပး.."

လွမ္းယူကာေဖာက္ေပးလိုက္သည္

"ေက်းဇူးပဲ...ထားပါေတာ့ငါေျပာျပမယ္
အေတြးေတြစိတ္ပူမႈေတြဆိုတာအမ်ား
ႀကီး႐ွိတိုင္းေကာင္းတဲ့အရာေတြမဟုတ္
ဘူးေနာ္"

"....."

"မင္းကိစၥတစ္ခုကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးလုပ္တာနဲ႔
အမ်ားႀကီးေတြးၿပီးစဥ္းစားၿပီးလုပ္တာနဲ႔
ၾကားမွာကြာဟခ်က္ေတြအနည္းအမ်ား႐ွိ
လိမ့္မယ္ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြဆိုအမ်ားႀကီးစဥ္း
စားၿပီးလုပ္တာကပိုေကာင္းခ်င္ေကာင္းသြားသလို တခ်ိဳက်ဆိုးသြားတာမ်ိဳးေတြ
လည္း႐ွိတယ္"

"အင္း..."

"အခုမင္းကိစၥကအမ်ားႀကီးေတြးရင္မလို
အပ္ဘဲဆိုးက်ိဳးေတြတပံုႀကီးရမယ့္ကိစၥႀကီး
အရာရာကိုေတြးၿပီးဦးေႏွာက္နဲ႔စဥ္းစားတယ္ဆိုတာမွန္ေပမယ့္ မင္းအေနနဲ႔ကႏွလံုး
သားနဲ႔ပိုစဥ္းစားသင့္တယ္ကြ"

"ဒါေပမယ့္..."

စကားေျပာခြင့္ကိုမေပးေသးဘဲဆက္၍
သင္ခန္းစာပို႔ခ်သည္

First and LastWhere stories live. Discover now