Debt and Pleasure [Completed]

Chapter XXX

FRANZESS

FIRST day of school at si Red pa mismo ang naghatid sa akin. Alam kong labag sa loob niyang iwan ako pero wala siyang magawa dahil siya rin naman mismo ang may gusto na mag-aral akong muli.

Iyong sinabi niya nang nagdaang gabi, hindi ko pa rin nakukumpirma sa kaniya. Natatakot ako. Ayaw kong alamin, ayaw kong magmarunong o magmagaling. Ako lang din ang talo at masasaktan sa huli kung ang isasagot niya ay hindi ang inaasahan ko.

"Call me if you don't feel comfortable," aniya nang bumuntonghininga muna ako bago hawakan ang pintuan ng sasakyan.

"Magiging okay lang din naman ako. Isa pa, na-miss ko rin naman ang mag-aral—"

"Minus the motherfucker. You'll be okay, and I'll be fucking okay too without that motherfucking kid," putol niya sa akin at paglingon ko ay nakita ko na ang unti-unting pagseryoso ng mukha niya.

Hindi pa namin maayos na napag-usapan ang tungkol kay Szack at ayaw ko rin naman na i-bring up ang bagay na iyon dahil nga alam ko na ikakainit iyon ng ulo niya.

Hindi ko alam anong klaseng lakas ng loob ang sumapi sa akin. Hinawakan ko ang pisngi niya at marahang hinaplos iyon. Hindi siya nagalit, hindi siya pumiksi.

"Pagkatiwalaan mo lang ako. Hinding-hindi ako gagawa ng bagay na alam kong ikasisira nating dalawa. Hindi ko kahit kailan gusto na mahiwalay sa 'yo. Mahal kita, Red. Mahal na mahal kita," malakas ang loob na anas ko at ibababa ko na sana ang kamay kong nakadampi sa pisngi niya nang bigla na lamang niya iyong hulihin at ipinagsalikop niya iyon sa kamay niya.

Tinitigan niya ako nang mariin sa mga mata at hindi ko mahanap ang tamang salita sa paraan ng pagtingin niya sa akin. Hindi ko mawari kung dapat ba akong kabahan o hindi. "I want my territory, mine alone. You're not someone I could just share with anyone, and please forgive me for being this possessive towards you, I'm just . . . I'm just afraid that someone would take you away from me," aniya deretso sa mga mata ko at aminin ko man at hindi may mga salita akong hinihintay na nais ko sanang sabihin niya.

"Naiintindihan ko naman po—"

"Hindi ko kakayanin. The thought of you drifting away from me . . . makes me insane. I could never bear that feeling. You're the only reason why I wanted to change myself, why I chose to change for the better. This may sound so damn irritating, but I want you close every time, every fucking second of my life. I could no longer think of anything in my life unless it was you. I could no longer think clearly. Every time I close my eyes, all I fucking see is your smiling, innocent, and captivating eyes. I am falling for you over and over and over every fucking day."

Halos hindi ako humihinga habang nagsasalita siya. Hindi ko mahanap paanong ipoproseso ang mga naririnig ko. Para akong nae-engkanto na hindi ko maipaliwanag. Iba ang hatid nitong galak sa puso ko. Iba ang hatid nitong kilig sa akin. Parang ang hirap sabayan pero ang sarap naman pakiramdaman.

Sunod-sunod ang naging paglunok ko. Napakagat pa ako sa labi ko nang hindi ako makaapuhap ng sasabihin ko sa kaniya.

"Talk, baby. Tell me what you are thinking right now," aniya sa akin nang saglit na pumailanlang ang katahimikan sa pagitan namin.

"A–ano . . . hindi ko alam—"

"You're blushing," putol na naman niyang muli sa akin. Ramdam ko rin naman na nag-iinit ang mga pisngi ko at hindi malayo na namumula na ako ngayon.

"R–Red naman!"

Bigla na lamang niya akong hinigit nang marahan at niyakap nang mahigpit bago ko naramdaman ang pagdampi ng labi niya sa buhok ko. "That night when I told you I wanted to love you now, it wasn't the liquor who's talking, it was me, baby . . . it was me."