First kiss ~Soukoku Omegaverse~

Yirmi Dördüncü Bölüm; Sigara?

Keyifli Okumalar...🖤

Kolumun uyuşmasıyla yüzümü buruşturup gözlerimi araladım. Gözüme çarpan tanıdık saatle bakışırken, yüzüme çarpan soğuk havayla da titredim.

Yavaşça doğrulup oturdum ve etrafıma bakındım. Dazai'nin odasındaydım ve balkonun kapısı açıktı. Mart ayının sonlarında olmamızla hava estirirken, Dazai demir korkuluğa yaslanmış ve ağızındaki sigaradan derince çekip dışarıya vermişti.

Yatakta yuvarlanıp ayaklarımı aşşağa sarkıttım ve üzerime bakındım. Gömleğim ve süveterim üzerimdeyken, altımda sadece baksırım bulunuyordu.

Boynumdaki kemere elimi atıp düzelttim ve ayaklanıp kolumu avuşturdum. Uyuşukluğu biraz geçmeye başlarken, yavaş adımlarla balkon kapısına ilerledim ve açık kahve gözlerini Yokohama'ya diken Dazai'e ilerledim.

Elimi kaldırıp koluna dokunduğumda, yan bir bakışla bana baktı ve sigarasını tablaya koyup bama döndü.

-Günaydın uyuyan güzel~

Dazai dirseğini korkuluğa yaslamış ve yanağıma makas atmıştı. Yüzüne takındığı tebessüme bakınırken, gülümsedim ve ileriye adımlayıp sarıldım. Göğüsüne başımı yaslayıp sıcaklığını hissederken, Dazai doğruldu ve ellerini etrafıma sarıp beni kendisine yapıştırdı.

-Neler oldu? Hiç bir şey hatırlamıyorum.

-Oh...

Dazai "Hah." dercesine nefesini vermiş ve saçıma ufak bir buse kondurup konuşmasına devam ettirdi.

-Sadece sarhoş oldun ve "Dazai, kocacım gel beni becer!" diye bağırdın. Yani, çok bir şey olmadı~

-Ha!!?

Çığlık atıp geriye adımladım ve yüzümü buruşturdum. Hayır hayır hayır! Düşüncesi bile utanç vericiyse bir de bunu yaptıysam-

-Magazin! Eğer yaptıysam magazine kesin çıkarım! Sana inanmıyorum!

Arkamı döndüğümde Dazai belimi kavradı ve bana sarılıp kulağıma ıslak bir öpücük kondurdu. Eline elimi koyup itmeye çalışırken, kulağıma fısıldayarak konuşmaya başladı.

-Evet, dediklerimin hepsi oldu ve tabiki de magazine yayın olmadık. Senin zeki eşin, tüm her şeyi düşündü ve magazincilerin ağızına sakız olmadık. Bu yüzden rahatla bebeğim~

Dazai kulağıma fısıldadığında rahatlıkla tuttuğum nefesi verdim ve kendimi arkaya bırakıp beni taşımasını sağladım. Kollarının arasında yere doğru düşerken güldü, ardından yere oturdu ve beni de kucağına oturtup sıkıca sarıldı.

-Dazai dediklerin doğruysa, asistanlık işini siksen yapmam.

Dazai kıkırdayıp omzumu öperken, bir yandanda karnımı okşuyordu.

-Hadi ama Chibim. Kimse sana laf edemez. Senin eşin Yokohama'nın yarısına sahip birisi. Korkma.

-Korkmaktan değil lanet olası. Bu çok utanç verici. Ayrıca seninle resmi olarak eş değiliz ve bana eşinim deme.

-Ha, olmak istemiyor musun?

-Sen istiyor musun?