First kiss ~Soukoku Omegaverse~

Kırkıncı Bölüm; Şüphe

Keyifli Okumalar...🖤

-Tatlım şimdi Dazai en çok yengeç kızartmayı sever. Bu yüzden şimdi bu yengeçleri al.

Na Rima-san'ın uzattığı yengeçleri alıp trzgaha koyduğumda, yanıma geldi ve elindeki büyük bıçağı yengecin kıskacını kırmak için yengece sapladı.

Yaptıklarına pür dikkat bakınırken, dikkatimi mutfak kapısı çekti.

Mutfak kapısının hemen karşısında evin giriş kapısı bulunuyordu ve Dazai alel acele Odasaku'ya bir şeyler anlatıyordu. Kaşlarım çatılırken, Dazai kapıyı hızla açıp çıktı ve ardından kapattı.

Bana hiçbir şey söylemeden dışarıya çıkmasına sinirlenirken, Na Rima-san gözlerime bakarak tekrardan sorusunu yöneltti.

-Anladın mı tatlım?

-Oh, şey aslında anne ben...

Mırıldanıp dudağımı ısırdım ve bakışlarımı kaçırıp fısıldadım.

-Biraz midem bulanıyor da...

Na Rima-san bir müddet yüzüme bakındı. O psikoloji uzmanıydı ve bakışlardan her boku kolaylıkla anlıyordu. Bu yüzden biraz streslensem de, tebessüm etti ve elini karnıma koyup biraz okşadı.

-Peki, sen biraz dinlen.

Tebessümle bana bakan Na Rima-san'a tebessüm edip mutfaktan çıktım ve hızla merdivenleri tırmandım. Dazai o eve gitmişti ve benimde gitmem lazımdı.

Gerçekler için...

Odamın kapısını açtım ve içerisine girip dolabımı açtım. İçerisinden giyilebilecek kamuflaj elbiselerine bakınırken, Odasaku kapıya gelmiş ve bana seslenmişti.

-Selam Chuuya. Nereye böyle?

Odasaku'ya bir müddet bakındıktan sonra sahteden gülümsedim ve görmediği bir alandaki çekmeceden sıcak su torbasını alıp gösterdim.

-Biraz midem bulanıyor ben de dinlenmek istedim. Neden sordun?

Odasaku elimdekine bakıp başını yavaşça sallamış ve onaylayıp kapı kolunu tutmuştu.

-Pekala sana iyi dinlemeler Chuuya.

Odasaku kapıyı kapattığında elimdekini kenara fırlattım ve üzerime siyah uzun kollu bulüzümü, ceket ve pantalonumu giyip hızla pencereye ilerledim ve açıp ayağımı pervaza koydum.

İkinci kattaydım ve burası bahçeye bakıyordu. Havuzun yanınds kamelyalar bulunurken, evin kenarlıkları pofuduk çalılarla kaplıydı.

Yani atlasam sadece bir kaç dakika ayağım acıyacaktı.

Derin bir nefes alıp bacaklarımı sarkıttım ve kendimi saldım. Ufak bir taklanın ve ayak burkmanın ardından ayaklandım. Sonra da, bahçenin taş duvarına çıkıp kendimi yola attım.

Evden ayrılmama sevinirken, koşmaya başladım ve bir taksi bulmayı umdum.

Fakat...