First kiss ~Soukoku Omegaverse~

Fiil Bölüm; Dazai'nin Bitik Hayatı

Keyifli Okumalar...🖤

Chuuya'nın gidişinden sonra, Dazai inzivaya çekilmiş ne yemek, ne su ne de başka bir şey... Hiçbir şey yapmayıp sadece yaban hayatı yaşamıştı. Dağılmış olan evde soğuk olan ortamda hastalana kadar kalmış ve kendisine işkence çektirmişti.

Kan değerlerinin normalin en altında olmasıyla beraber, verilen hiçbir ilacıda almamış ve ellerinin titremesine, bazense bedeninin titremekten takadinin azalmasına sebep olmuştu.

Dazai ölmüştü.

Bedenen gençti, dinç denebilirdi ama ruhu ölüydü. Bir kestanenin soba üstünde patlaması gibi patlamıştı duyguları. Sinir hücreleri etrafa bir köz gibi savrulurken, ardında sadece acı çeken bir beden bırakmıştı.

Dazai ağlıyordu. 7 gün 24 saat ağlaması hiç kesilmemişti ve hepte ağlamaya devam ediyordu.

Özlemişti. O tanrısal gözlerini, o mükemmel çehresini, ipekleri andıran kızıl saçlarını...

O narin ve nazik bedenini...

Sinirlenince kediyi andıran tiz sesini...

Dazai bir kere daha titreyen bedenini yere attı ve alnını kahve parkeye yaslayıp gözlerini yumdu. Kalbi acıyordu. Birisi alıp elinde sıkıyormuş gibiydi ve öyleydi.

-Dazai.

Dazai, Odasaku'nın hergün yanına gelmesinden artık bıksa da, kabuk etmeliydi ki kendisini merak eden ve yanına gelmek konusunda hiç üşenmeyen tek kişi abisiydi.

Ona kızgındı. Babasına da.

Eğer onlar kendisini durdurmasaydı ve aklına girmeselerdi, Dazai ve Chuuya ikilisi hiç bu hale gelmeyecekti.

-Dazai o geldi. Seni görmek istiyor.

-O dediğin her kim sikimse gelmiyorum.

-Dazai bahane aramadığını biliyorsun. Kalk toparlan. Seni bu halde görmek istemez.

-Ben de onu görmek istemiyorum?

Odasaku kardeşinin yıkılışına her zaman şahit olmaktan yorulmuştu. O da acı çekiyordu. Kardeşinin yüzünü gülerken ve o iğrenç esprileri yaparkenki takındığı tuhaf ifadeyi özlüyordu.

Ağlarken ki, takındığı yıkılmışlık ifadesini değil...

Odasaku eğilip kardeşinin zayıf bedenini kaldırdı ve kendisine gelmesi için lavaboya sürükledi. Dazai bağırmaya, kurtulmaya çalışsada Odasaku ondan şuan fazlasıyla güçlüydü.

Dazai yüzünün yıkanmasıyla mutfağa doğru sürüklendi. Odasaku buz dolabını açıp içerisine bakınırken, neredeyse boş olduğunu, olanların ise bozulup küflendiğini görmüştü.

Odasaku burun kıvırırken, yolda bir şeyler alabileceğini düşünerek dolabı kapatmış ve Dazai'i tekrardan asılarak odasına ilerletmişti. Dolaptan çıkardığı tozlu takım elbiseyi zorda olsa Dazai'nin üzerine geçirdiğinde hazır olduğunu düşündü ve yola çıkmak üzere arabaya ilerlediler...