Chapter 119: Sorry and Thank you

78 5 0
                                    


Cleress Xiashin Pov:

Here kami malapit sa Law department..
Bwat department kasi may clinic pero for sure nasa private yun.
Pumasok kami sa mukhang ospital na..
Napakalaki ehh..
“Morning sir, Morning Maam” bati nang mga staffs.
Napayuko lng ako.
Nilalamig na buong katawan ko huhu kahit nakablazer pa ako with long sacks..
Ang lamig parin.
Dugdugdug
Dugdugdug
First time ko dito..
“Over here..”
Pumasok kami sa elevator.
Parang bibigay na ang tuhod ko.
Nanghihina na ako, nilalamig na ako huhu..
Hanggang sa lumabas kami na kakaunti lng ang mga tao halos mga staffs lng here.
—-
Halos mahimatay ako dahil sa kaba nang tumigil na kami sa tapat nang isang door.
“Come on get in” halos pabulong nalang na usap ni Dave sakin.
“Ako lng po?” Balik bulong ko.
“I have to stay here, it’s ok u can do it”
Sakto pang May tumawag sa phone nito kaya no choice ako.
‘Umalis nalang kaya ako?’
Baka patayin ako huhu
‘Pero baka multuhin din ako pagnamtay toh!’
Nanginginig akong napahawak sa doorknob.
‘Inhale, Exhale ‘
‘U can do it self!’
Nanginginig akong pumasok sa loob.
Agad sumalubong saakin ang mas malamig sa pakiramdam dahil sa mas lalong lakas nang aircon huhu.
Dahan dahan akong pumasok sa loob.
Grvi ang lawak..
Mas nanghina ako nang makita na ito di kalayuan.
Bale pag pasok sa loob sa di kalayuan nandun na ang clinic bed at may katabi na malaking sofa, mini table na may flower base at mga cabinets at kung anu anu pa tapos CR di kalayuan.
Dahan dahan akong lumapit na mas lalong nagpapakaba saakin.
Nakapikit ito natutulog for sure.
‘Oo na saan mang anggulo ang perfect nya’
Napakatangos nang ilong, mahahabang pilikmata ang kinis at puti nang mukha, mapula pulang labi..’
‘Ayst ayuko na magdescribe naiinggit ako hehe..’
Nakatuxido parin ito.
‘Pero Now I know masyado pala tong busy sa buhay kala ko pa easy easy lng sya dahil mayaman..’

‘Pero buti naman tulog, ilalagay ko lng itong pagkain sa table then aalis na ako’
Dugdugdug
Dugdugdug
Dahan dahan ko nang inilapag sa table ang pagkain at agad na tumalikod.
“What are u doing here” dinig ko sa may halong cold na boses at halatang may dinaramdam.
Dugdugdug
Dugdugdug
Nabuhay muli ang milyon ata na nagkakarerang kabayo sa dibdib ko.
Napakagat ako sa labi bago lumingon.
Kasalukuyang nakapikit parin ito.
“Ahm ano po.. pinadala l-ng po nina Da-ve ung for lunch nyo po” paliwanag ko.
Di ko na ito narinig magsalita.
‘Tulog na ba?’
“And gusto ko po s-anang magsorry..at magthank you narin..”
“What for?”
Halos mapatalon ako sa gulat.
‘Kala ko ba tulog na toh?’
Dugdugdug
“Ahm nalaman ko po na kau pala tumulong sakin..
Ma-raming salamat po” sabay bow ko kahit di nito nakikita dhil nakapikit parin ito.
“Tssk”
“Ahm at kanina po, sorry sa mga nasabi ko.. sorry po tlga at tsaka sorry sinabihan ko kau nun nang ano .. nang heartl..”
“Quiet” putol na nito sa sasabihin ko pa.
Dugdugdug
“Last po.”
“Tsk”
“Bsta po sorry and thank u infinity, kain na po kau at pagaling narin.. alis na po ako..”
Dugdugdug
Dugdugdug
Agad na akong tumalikod pero.
“Prin!”
Nanlaki ang mga mata ko sa narinig.
‘Luh! C sheena papasok dito, di nya ako pwedeng makita dito.. baka anu na naman ibintang sakin’
Dugdugdug
Natataranta na ako..
Di ko alam kung saan pupunta.
Left right ang direksyon nang lakad ko pabalik balik.
Kunot noo narin nakatingin sakin c Prince.
‘D nya ba ako tutulungan para di makita nang GF nya, baka anu naman sabihin sakin nyan!’
“Prin May I come in?”
Dugdugdug
Sunod sunod akong napalunok while naghahanap nang mapagtataguan.
Hanggang sa tumakbo ako patungong CR And unfortunately dahil sa kamamadali kong pagbukas nang pinto nito at sa lakas nang pwersa.
Bogggsss
“Aww!” Bulong ko na napahawak pa sa gilid nang noo.
Halos matumba pa ako buti nalang nakahawak ako sa pinto.
Agad na akong pumasok sa loob at sumandal sa pader.
Dugdugdug
“Aray!”
Umikot paningin ko.
‘Ang sakit!’
Ung edge kasi mismo nang pinto ang tumama sakin.
Nahihilo ako...
‘Aray! Huhu!’
Agad ko nang sinara ang pinto.
Dugdugdug
Dugdugdug
“Prin, I thought your sleeping .. have you already eat your lunch?”Dinig kong usap ni sheena.
Pero wala akong narinig na tugon.
Bka nag ano na..
I mean ano sila tapos nakaano..
Ang ano nila..
‘Eh di naol!’
“Ahm ehh.. I’m so sorry Prin.. I didn't know you were sick, How’s your feeling?”
“Im ok” dinig ko kay Prince

‘Ang chweett..’ bulong ko sa isip.
Pero ang sakit tlga nang ulo ko.
Napaupo na ako sa sahig while nakahawak sa gilid nang noo.
‘Ang sakit ehh huhu’
“Eat your lunch baka mapano ka”
Wala na akong nadinig na tugon.
‘Bat di nagsasalita c Prince? Or baka di ko lang dinig..’
Nabibingi ata ako..
Pero oyy! Di naman tlga ako tsismosa sadyang no choice lng.
“Prince!!!! Oyy anu haha!”
Dinig ko na kay Dave.
“Oy ano Sheena nandito ka pala hehe..”
“Di pa kumain c Prin? Meron akong dala here..”
“Hehe Meron nang dala c ano C Kenly na pang lunch nya.. No worry ako nalang bahala..”
“Ok.. Prin pagaling k ha..”
“Ano Prince c Ano eh.. ano.. na? Di ba umano dito c ano ah eh Where is ah eh ano eh.. ano haha!”
Hahaha tawang tawa ako dito ang sakit narin nang labi ko dahil sa higpit nang kagat.
“What are u talking about?” C Sheena.
Napatakip ako sa bibig haha..
Nakakaano kasi ang ano nya hahaha
“Hindi ano.. nothing ano lng..”
‘See good influence ako haha!’
Pero mas lalong sumasakit sa noo ko baka may bukol na ako huhu..
magka skul bukol ako wahh..!!
Lumalabo din paningin ko sa sakit..
Nakayuko lng ako..
Di ko narin narinig ibang pinag usapan nila.
Parang inaantok ako sa sakit.
Napapikit na ako.
“Ah Prince ahm hatid ko muna si Sheena, let’s go”
“Ok, Prin sorry di kita mabantayan now pero pramis ill be right back after our meeting”
“Prin, eat your lunch ahh..”
“Hehe brow ano.. bka ano..
I mean Alis na kami”

When Campus Hearthrobs meets the Simple GirlsWhere stories live. Discover now