When Campus Hearthrobs meets the Simple Girls

Chapter 133: Not feeling well

Cleress Xiashin Pov:

Nahihilo ako..
Ang sama nang pakiramdam ko..
“Wohohh!!”
“Yoehh!!”

Ang ingay pa nang paligid..
Mas lalong nakakapagpasakit nang ulo ko..
Dugdugdug
Dugdugdug
Nanghihina ako..
‘Ang sakit nang ulo ko!’
Paray sindi pa ang ilaw..
Di ako masyadong makahinga..
‘Buti pa sina Maw nag eenjoy dun sa damce floor’
Bat ang wrong timing lagi?
“Miss can we dance?”
Usap nang tatlong lalaki..
“Naku hindi po.. masama po pakiramdam ko sorry” usap ko.
“Just for a few minutes”
“Sorry po..”
Agad na akong tumayo..
At umalis sa puwesto..
Dugdugdug
Dugdugdug
Ang daming tao sa paligid..
Nanghihina ako..
Nahihilo ako..
Ang sakit nang ulo ko..
Ang init nang pakiramdam ko..
Dugdugdug
Dugdugdug
Iba rin ang tibok nang puso ko..
Nanginginig buong katawan ko..
Mas lalo akong nilalamig..

Nagpilit akong lakad..
Habang nakayakap sa shoulder bag ko..
May mga nakakabangga pa sakin kaya mas lalo akong nanghihina..
‘Gusto ko nang umuwi!’
Gusto kong maiyak..
Ang hirap sa pakiramdam..
Yung gusto mo nang magpahinga..
Pagod ka na ewan..
Ang sama nang pakiramdam ko..
Napapakapit ako sa bawat pader na madadaanan ko.
O ang iba mga tao at sa table..

Maraming nagsisisayaw sa may puwesto namin..
‘Ang sakit nang ulo ko’
Patay sindi pa ang ilaw..
Umiikot ang paningin ko..
Dugdugdug
Dug.
Dug
Dug
Napakapit ako sa isang table..
Hanggang sa naupo ako dun sa sulok..
Wala masyadong tao dahil nagsisisayawan sa gitna..
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Nanghihina ako’
Nanginginig narin ang buong katawan ko..
Napayakap ako sa sarili..
Meron akong nakitang apat na upuan na walang nakaupo..
Pinilit kong makalapit dun at naupo..
Nanginginig na ako..
‘Sana tumawag c kuya..
Magpapasundo na ako..
Pramis di ko na kaya..!’
Sumasakit lalo utak ko..
Ang sakit din nang buong katawan ko..
Para akong naduduwal..
Ang sama sa pakiramdam..
‘Nasan cna AC.. magpapahatid na ako sa kanya..’
Di ko na kayang tumagal pa..
Gusto kong pagpahinga..
Gusto ko nang pumikit..
Nangingilid na mga luha ko..
Kahit nahihilo pinilit kong manood sa mga mag eenjoy..
“Bat ang wrong timing?”bulong ko sa isip ko na lalong nagpabigat sa pakiramdam ko.
Di ko na pinansin ang mga nagsisidatingan sa may part..
Lumunok ako kahit wala na akong malulunok pa na laway..
Ang sma nang pakiramdam ko..
‘Hahanapin ko sina AC, need ko clang makita’
‘Plss gusto ko na po umuwi’ bulong ko.
Pinilit kong tumayo..
Na mas lalong nagpahilo saakin..
Umikot ang paligid ko..
Pero pinilit kong maglakad pero mas lalong lumala ang lahat..
Para akong matutumba pag naglalakad May nabangga ata ako sa likuran..
“Sorry po” usap ko..
Hanggang sa parang nawala ako sa sarili..
Namalayan ko nalang na nasa upuan muli ako..
Nanginginig konv hinawakan ang masakit kong ulo.
‘Di ko na kaya..’
Sunod sunod naging paghinga ko..
Nahihirapan ako..
Ang sama nag pakiramdam ko..
Di ko na maabsorb paligid..
Di na ko lumingon sa tabi..
‘Plss gusto ko na pong umuwi’
Parang bibigay na katawan ko..
Hanggang sa unti unting pumipikit mga mata ko di ko na kinakaya pang pigilan..
Ipinatong ko ang isang braso sa may sandalan nang upuan at duon ako yumunko..
‘I pramis I will always be on your side if you need me ok?
‘I pramis I will always be on your side if you need me ok?
Dugdugdug
Dugdugdug
Nakapagbigay iyon nang kakaibang pakiramdam sakin.
‘Jeru’ bulong ko sa isip.
Until everything went black...

Prince Ashler Pov:

I decided to sit in the corner away from the people, 30 mins more I have an appointment at 5:00 am so I'm leaving here for me to get rest.
‘It’s so noisy here, it making me more irritated’
Gusto ko nang umalis..
‘Why do I even join on this nonsense party tsk!’
Kahit maraming aircon dito ang init..
Inalis ko na ang coat at gloves ko..
Mas uminit ulo ko nang may magsilapitan saakin na mga girls..
“Hi.. Omg! Can we dance?”
“Yeh! Kyahh!”
“Is that u Prince!!”
“Omg!!”
‘Tsk so pathetic..’
Di ko nalang iyon pinansin at tumutok nalang sa cp.
It’s already 12:25..
‘I must leave here’
Inayos ko na ang coat ko at isinabit sa braso ko. Inilagay ko na sa suit ko ang gloves ko.
Pero napatingin ako sa side..
there is a woman sitting in a chair between us..
(Isang upuan lng pagitan namin..)
I can’t recognize her since she is wearing her mascare..
She is embracing her self..
‘As if I care’ bulong ko.
At muling tinutok sa cp ang atensyon.
‘But she seems familiar to me’
Napailing nalang ako..
Muli akong napatingin dito nang tumayo na ito.
Pero kumunot noo ko nang parang may something sa kilos nito.
Napazigzag ito paglakad.
‘Is she drunk? Tsk!’
Nanlaki mga mata ko nang matutumba ito.
Parang may sariling buhay ang katawan ko na agad tumayo at inalalayan ito.
“Sorry po” halos pabulong na usap nito.
‘Her voice seems familiar.. but.. maybe I was just mistaken’