Chapter 145: Encouragement

87 5 0
                                    

Cleress Xiashin Pov:

Kasalukuyan akong nagpapahinga..
Nauuhaw ako wala bang tubig dito?
‘Mag isa lang ako baka may multo here huhu!’
Nakasara kasi ang pinto at May aircon here as usual.
Kasu di pa ako kakapasok dito dati..
Napakaraming mga gamit for martial arts.

Bsta ang ganda nang paligid!
Kahit may aircon pinagpapawisan ako huhu..
Naupo muna ako sa sahig at kinuha sa pocket ang cp..
Dahil sa nasanay na ako after magsanay ay in-i-strech ang paa.
Kaya naka split ako now while nagbabasa.
‘Mag isa lng naman ako here..’

(Facing other world at sunset: The other me- Title)

‘Pag gabi sa kanila at syay nahihimbing na.
Mabubuhay sya sa katauhan nang iba sa ibang mundo pero silay iisa..pag sapit doon nang gabi’y syay muling mararatay doon at babalik na sa kanyang tunay na mundo’
‘Dito’y gabi at Doon ay umaga..’
Mag kaibang mundo sa iisang Tao..
Ako ay ikaw, Ikaw at ako..
Pero nabubuhay tayo sa magkaibang mundo..’

Kinikilabutan ako sa part nayun..
“Wah! Posible kayang may kamukha ako or ako mismo pero nasa ibang katauhan or mundo?” Bulong ko.
Dugdugdug

‘Tulungan mo ako..’
‘Wahhh!! Bakit tau magkamukha!!Bakit marami kang dugo!’
‘Ako ay ikaw, ikaw ay ako.. Tayo ay iisa pero nabubuhay sa magkaibang mundo..’
‘Wahh! Bakit ka nandito??’
‘Di na ako pwede sa mundo ko.
Kaya Ikaw ay magiging ako, tapusin mo ang sinimulan ko saaking mundo.. Tinapos na nila ang kuwento ko,
Pumanaw na ako sa mundo ko pero bubuhayin mo ang katauhan ko at babaguhin ang pagkakamali ko.’

‘Pagkagat nang dilim ikaw ay magiging ako..’
‘Huh?’
Doo’y papanaw ka pagsapit nang gabi ngunit muling mabubuhay sa umaga.
Dito’y babalik ka pagsapit nang umaga at ikay mahihimbing pagkagat nang dilim.
Magkaibang mundo, magkasalungat na araw..
Gabi Dito’y, umaga roon..
Tanging diwa mo ang maglalakbay hindi ang physical na kaanyuan.
Mag iingat ka sa iyong pag lalakbay..’

“Wahh! Kinikilabutan ako dito huhu..” bulong ko.
Tsaka itinigil n ang pagbabasa.
“Are u done?”
“Mama! Ouch!”
Nakasplit pala ako huhu..
Agad akong umayos nang upo at nagpunas nang pawis.
Bigla bigla nalang kasing sumusulpot.
Dugdugdug
Dugdugdug
Nakablack suit with red line and red scarf on the forhead na ito.
‘Oo na perfect! Tsk!’
Humahalimuyak ang napakabangong pabango nito sa buong kwarto.
‘Cguro pampaattract para kaawaan syang patumbahin sa laban haha charr..
“1 and a half hour, the competition will be start”
Dugdugdug
Dugdugdug
“Waah! Yuko na!”
Sabay tau ko.
“Tsk, wear this..”
May iniabot ito na blue suit for Taekwondo with black belt.
“Isusuot ko po?”
“No just take a glance tsk!” Sarcastic na usap nito.
Kaya napanguso ako.

Pumasok nga ako nang cr at isinuot iyun.
Wahh! Ang bango at ang ganda nang tela pati design.
May logo ito sa kay dibdib na NXU at may white line sa bawat edges.
Ayst kinakabahan tlga ako huhu.
Dugdugdug
Dugdugdug

Paglabas ko naabutan ko itong nakasandal sa pader.
“Are you ready?”
“Pag sinabi ko po bang hindi po, pwedeng wag na lang ako hehe” biro ko.
“Tsk! Faster let’s go..”
Napanguso ako.
“Pag ako namatay sa laban lagot ka...” bulong bulong ko.
Napakagat ako sa labi nang tumigil ito at lumingon saakin.
“Are u saying something?”
“Luh! Wala po nuh..”tanggi ko.
Pero Kinakabahan na ako sa laban..
Parang first time ko tung gagawin nasan na ba mga ka team mates ko? Huhu..

“Sir..”
Salubong nung assistant ata may mga dalang pagkain and water..
‘Natakam ako..’
“Are you thirsty?” Bahagyang lingon nito saakin.
‘Hungry na din..’
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Need ko pampa relax huhu.. nuggets pls! huhu..’
Dugdugdug
“Here..”ibinigay nito yung nasa bottle na tubig sakin, iniabot ko na iyon.
Umalis narin yung may dala..
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Bumabaliktad sikmura ko lalo na sa kaalamang sa taas na ang competition huhu..’
Pumasok na kami sa elevator.
“Tsk, Why are u too nervous, win or lose the important is you enjoy the fight “usap nito na nagpanganga sakin..
‘Oo nga nuh?’
‘Sanaol kampante!’
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Pero Ang galing nya tlga!’
“Kau po nagsabi nyan ah.. win or lose” Nanginginig na usap ko.
“Here..”
May iniabot ito saaking..
Chocolate bar..
Nanag paning ning sa mga mata ko.
Waahh! Naalala ko yung dun sa Halloween..
“Faster” usap nito.
‘Kala ko ba hate nito ang matamis? Tsk’
Kinuha ko na iyon at nag bow..
“Thank you po”
“Tsk”
Agad ko na iyong binuksan..
‘Ang laki nang bar hehe
Tumikim ako at uminom namg tubig.
‘Pampakalma daw haha!’

When Campus Hearthrobs meets the Simple GirlsWhere stories live. Discover now