Season 1: The Hidden Daughter of Wang ✓

Chapter 48

Kyran P.O.V

Ang Daming nangyari sa Loob lang ng Dalawang Araw at heto ako ngayon sa loob ng kotse ni Kairo dahil simula nong nangyari sa akin, Hindi na nya ako pinamotor. Tch! Masakit parin naman kasing mastretch ang sugat ko. Pero hanggat maari ayokong maging mahina, ayokong lapitan ng mga tao dahil kinakaawaan nila ako. I hate it!

" Dito mo na ako ihinto. " Sabi ko sa kanya.

Tiningnan naman nya ako Saglit Bago bumuntong Hininga. " Pupuntahan Kita Dito mamaya to make sure na tinake mo yong med. Adamant ka pa naman. "

Napairap nalang ako. " I'm not a kid anymore. "

" Zin naman. Hindi pa magaling ang sugat mo. " Angil niya.

" Okay na ako. No worries. " Di ko na Sya hinintay na pagbuksan ako. Kusa Akong Lumabas sabay salukbit ng bag ko at naglakad papasok ng Campus.

I'm wearing their uniform now. Hindi namn Sya maikli. Sakto lang.

" O' bakit Ganyan ang lakad mo? Pffft.. Zombie style? "

King inang mga Coloring Books!

Lalakad na Sana ako ng may humigit sa Braso ko. " Not so fast, Trash! "

Tiningnan ko namn Sya.." Basura ako Di ba? Bakit panay ang Dikit niyo? Langaw lang. "

" How dare you to call us langaw. Eww..yuck! " Nandidiring Sabi ni Dora.

" Ehh Di padaanin niyo na ako. " Malumanay na Saad ko.

Please wag ngayon..Dahil baka Hindi ko kayo matantanya... Sa sementeryo ang Bagsak niyo.

" Gusto mong Dumaan? " Taas kilay na tanong ni Coloring Book 2. " Eh di *napangiwi nalang ako ng sindutin niya ang Tyan ko. Fuck! *Dumaan kaaa"

Napabuga ako ng Hangin at Bahagyang napayuko dahil sa sakit. Damn it!

" Nakikiusap ako... Wag Ngayon. " Mahinahon Kong Sabi.

Nagtatawanan namn Sila.

" Why? Natatakot ka? " Maarteng Sabi ni Samantha habang pinagmasdan ang kabuuan ko. " Kahit pala nakasuot ka na nang Uniporme, amoy Basura ka pa rin hahahahha. " Panginginsulto nito.

Hindi ko nalang Sya pinansin at akmang lalakad na nang may malamig na likido ang Dumaloy mula sa ulo ko.

" Oooopss.. "

" Hahahaha look... You look like a sisiw. Hahahahaha. "

Napapikit nalang ako sa inis. Ang lamiiggggg!

" Tapos na kayo? " Kalmadong tanong ko.

" Samantha Tama na yan! " Sigaw ng kung Sino.

" Ky, okay ka Lang? " Puno nang pag aalala na tanong ni Haru sa akin. Tumango lang ako

"Ohhhh.. Here comes the Nerdy prince. Hahhahhahha. Bagay talaga kayo... The nerd and the Weird. " Nakangising Sabi ni Samantha.

" Pwedi ba Samantha! Bakit ba ang hilig niyong mambuyo ng kapwa ninyo Estudyante? Ano ba ang makukuha niyo sa pambubuyo sa amin? "

" How dare you to talk to me like that Nerd! " Akmang sasampalin niya si Haru nang mahawakan ko ang Braso niya at inikot Ito sa likod Bago itulak. Dahil sa lakas ng pagkatulak ko, Humalik Sya sa lupa. Agad naman na nagsitakbuhan papalapit sa kanya ang kapwa Coloring Book at Inalalayan si Samantha.

" Ky."Dinig Kong Tawag ni Haru sa akin. Di ko Sya pinansin. Nanatili ang Aking Tingin sa mga Coloring Books.

" Kung Hindi ka madadaan sa pesteng pakiusap, masasaktan ko talaga kayo. " Singhal ko sa kanila.

" How dare you Do that to me! It fucking hurts! " Gilalas niya. " Oh My God! " Hysterical nitong wika habang nakatingin sa natamo niyang sugat sa tuhod at tila namamaga din ang nguso nito. Nice!

" Samantha, are you ok-

Haru P.O.V
" Samantha, are you ok-
Hindi natapos ang sasabihin ni Halley nang bigla niyang sugurin si KY. Pero nagulat ako ng mahawakan ni Ky ang panga ni Samantha at naramdaman ko Kung gaano kahigpit ang pagkakahawak ni Ky sa panga ni Samantha.

" Ouch! Let go of me! " Samantha Screamed in pain trying to get herself out of kyran's grip  " I'm hurt! Let go of meee!"

" It hurts? Talaga lang huh? Sabi ko naman sa'yo, naging Halimaw ako Kapag ginagalit ako. "Malamig na Sabi ni Ky.

*Gulp*

She's really Different right now. Parang Anong Oras.. papatay Sya ng Tao. Napayuko namn Sya ng kunti na parang may masakit sa kanya. Agad na hinimas ni Samantha ang panga nya dahil namumula ito.

" You'll pay for this! Argh! " Sigaw ni Samantha at padabog na umalis Kasama ang mga bubuyog.

Lumapit ako Kay KY at Hinawakan Sya sa magkabilang balikat para Suportahan. " May masakit ba sayo?"

" Arrrghh" Daing nya.

Anong nangyari?

" Ky-

Bigla niyang tinaas ang Kanang kamay niya Hudyat para patigilin ako. " I-Im fine. Pupunta lang ako ng Cr upang magpalit ng Damit. "

" Sasamahan na Kita."

Tumango lang Sya. I waited her in front of the Boys Comfort room habang iniisip Kung okay lang ba talaga Sya. Iba Kasi ehh. Parang... O baka masakit lang talaga ang Tyan nya. Hayst!

After 10 minutes, Bumukas ang Girls Comfort room at Lumabas si Kyran. Agad ko syang nginitian. Tipid namn syang ngumiti sa akin.

" You look Good in our uniform. " puri ko sa Uniporme na Suot nya.

" Salamat. " Tipid na sagot niya.

" Okay ka Lang ba talaga? Namumutla ka ohh. " Akmang hahawakan ko ang Leeg niya ng tabigin nya ang kamay ko. Napayuko nalang ako sa hiya.

" I-Im sorry. I mean.. I'm fine Haru. You don't have to worry. Animic Kasi ako ehh" napatingin naman ako sa kanya at Bahagyang nanlaki pa ang mga Mata.

A-animic?

Kulang sa Dugo?

" Are you sure? " Nag aalala talaga ako sa kanya ehh. She's like a Sister to me. Wala kasi akong kapatid na Babae kaya Sya ang napagdiskitahan ko.

She chuckled. " Okay lang ako. "

Hindi parin ako kumbinsado. I can see a pang of sadness in her eyes even if She tried to hide it by her Stolid-look.

Hinarap ko Sya at nginitian..You can talk to me Ky. Naghihintay lang naman ako na magsalita ka. I'm willing to listen without Judging you.

" Never ignore a person who cares for you. Because someday you'll realize you've lost a diamond while you were busy collecting stones. "