Season 1: The Hidden Daughter of Wang ✓

CHAPTER 90

Kyran P.O.V

Naglalakad ako ngayon patungo sa Canteen. It's been weeks since the kidnapping incident happened. Isang linggo din akong nawala.

" It's nice to see the reason of Tristan's death back. Ang kapal naman talaga ng mukha mong bumalik dito." salubong sa akin ng isang Senior high na sa palagay ko ay GAS student. I'm not fan of remembering names. Lalo na't hindi naman importante.

Samantha's other bitches. What an unpredictable spread of disease.

" Hindi ko din alam na inaabangan niyo pala ang pagbalik ko. " mahinahon kong sabi.

"Yeah right! We're gonna make your December a living hell. You murderer! "

I heard everyone gasped when  Samantha's filthy hand landed on my right cheeks.

" Do you want me to show you a real murderer, Samantha? "

Napaatras naman sya sa sinabi ko. Tiningnan ko sya sa mata at nilampasan sila.

" It's nice to see you back, Ky."

Umangat ang tingin ko sa Lalaking nagsalita sa harapan ko.

My brown blank eyes met his chinky gray eyes. Ang mga matang masigla ay naging malamig. Ang dating black nyang buhok ay naging messy blue hair. Nakabukas ang kanyang puting polo revealing his black shirt inside.

He's not wearing his glasses.

May cut na din sya sa gilid ng kanyang labi at halatang nakipag away.

" Haru Hanamitchi." sambit ko habang hindi inaalis ang tingin sa mga mata nya. "You took long showing the real you." a smirk formed in my lips and so he does.

"Na traffic ehh. Masyadong malayo ang Tokyo. " nakangising aniya.

" Plane traffic, huh? "

Tiningnan nya lang ako at ngumiti. " Do you mind if I share a table with you? "

I just shrugged at pumunta na sa Counter to grab some nosh. Pagkatapos kung kumuha ng pagkain ay dumiretso na ako sa aking pwesto.

" How have you been? " panimula nya.

" I've been... doing good.." I swallowed the nosh at tiningnan ang tubig sa baso ko. " So far.." I continued. " How about you? You seems troubled. " nakita ko ang paggalaw ng panga nya sa sinabi ko. " You're in trouble." I muttered as my eyes landed in the group of so called son of the assholes. Tch!

" Hanamitchi! " tawag ng isang matabang lalaki na may bangas sa mukha. Agaw pansin ang kanyang malaking tyan na hindi kumasya sa maliit na espasyo papunta sa gawi namin.

He eat that much huh.

Hindi gumalaw si Haru sa harapan ko. Nanatili ang kanyang paningin sa pagkain.

" Kinakausap Kita! Akala mo ba papalampasin ko ang ginawang pambubugbug mo sa mga bata ko?You son of a Bitch!" agad nyang kwenelyuhan si Haru na kalmadong nakatingin lang sa kanya. " Nakikita mo ba itong bangas na to? Gagawin ko din ito sa'yo. " 

" What are you waiting then? So much of nonsense blubbering. " bored nitong wika.

Kailan ba ako magkakaroon ng matiwasay na Araw?

" Ang yabang mo! "

Napangiwi ako ng sapakin niya si Haru. Bumagsak si Haru sa sahig at agad naman itong dinampot ni taba at inihagis sa table na kinainan ko.