The Last Piece I : Call of the Past

CHAPTER 5

The past days ay hindi ko na talaga alam kung ano ang nangyayari. Or more like naguguluhan ako. Ang bilis lang ng mga kaganapan, isang huyop ng hangin nawala na. Napatingin na lang ako sa salamin at napabuntong hininga. While Amanda's on the other side of the room. It was 7:00 in the evening and I'm not yet sleepy.

So I sent a text message to Amanda na iinom kami sa tabi ng pool. Inayos ko muna ang sarili bago tuluyang umalis sa kwarto. Need to relax and unwind my head a bit.

"Hey girl," bati nito sakin while sipping in his champagne.

"Hey," I responded with tiredness in my voice, and took the other glass of champagne. Bago umupo sa bakanteng upuan katabi ng kanya.

"So tomorrow is another day," dagdag pa niya while leaning his back at the sun lounger.

"Yeah, babalik na pala tayo sa Las Casa de Navidad" I added while also leaned my back to my seat.

There was a seconds of silence between the two of us. But he suddenly ask for something. Umangat siya ng tingin from his Ipad.

"Girl! okay ka lang ba? para ang lalim ng iniisip mo ha, come on spill it"

I took a deep breath before I started.
"Oo? kinda, I'm still not yet have moved on sa mga nangyari days ago, it's like I know I shouldn't think about it, pero wala eh, I can sense something na hindi lang ang mga ganong bagay ang mangyayari. We can't predict our future, at pakiramdam ko may hindi magandang naka abang" sabi ko habang timutingin sa kalangitan na may pangamba.

"Tati, calm down, don't think too much about it, alam mo na some of us are agents diba? lahat tayo mga negosyante at ang tataas ng mga ranks, hindi naman bago satin ang mga kaaway hindi ba? I mean we grew up to encounter with them. Hindi naman ito matatawag na buhay if we won't consider our enemies as challenges we're going to face in our lives. Hadlang nga lang sila pero ano magagawa natin? So we ain't sure kung ano na naman tong balang dala ng mga kaaway" sabi niya with irritation dahil kanina ko pa ito iniisip. I was just silent. May punto siya.

"Sam," he called again as he touched me in my hand.

"Everything will be okay," he smiling on me and I smiled back but I almost freaked out sa next na sinabi niya.

"Girl, ano ka ba, wag kang kj, dapat hindi mo pinoproblema mga ganyang bagay eh!" Inis niyang saad while he rolled his eyes on me. Hindi ako nakapaniwalang tumingin sa kanya. Gaga ka nagulat ako!

"So kamusta kayo ni Mr. Governor Gideon Sebastian Imperial? huh? ano na kailan ang kasal? kailan ang honeymoon?!" sabi niya wtih excitement this time. At tinutusok tusok ako sa tagiliran. Here we go again!

"Gaga," Galit kong sabi dahil kung ano- ano ang mga sinasabi niya sakin. I threatened to punch hin ngunit natawa lang siya.

"Okay lang kami, and for your information walang honeymoon o kasal na mangyayari. Galit nga yon sakin eh." Paglalaban ko. Totoo naman galit yun sakin.

"And plus we have no relationship, let's say yes, he has feeling for me qs what he said my times nang nasa London ako, and I appreciate that, but for now I don't think na yan ang uunahin ko. Marami akong bagay na dapat unahin."

"Suss, dami mo pang arte bakit ayaw mo sa kanya? mygad! Tati ang gwapo ni Gideon girl ang yaman, galing sa kilalang pamilya, he's also smart and sure laki ano niyan, alam mo na ehe" sabi niya na may halong kilig.

Tinigan ko siya at halos namula ako sa kung ano ang ibig sabihin nang sinabi niya. Kahit kailan talagang bruhang to.

"Kanina ka pa ha!" at pinalo ko siya sa balikat niya, at ika tumba niya sana. Tumawa lang siya nang malakas.