Betrayal.
Yan!
Yan ang isang bagay na kahit kailanman ay ayokong mangyari sa 'kin, ayokong isipin at ayokong gawin. Coz' I know how it feels. Ako ba talaga ang may kasalanan? coz' the way I trust people. Ako ba talaga ang problema? Mahirap ba akong pagkatiwalaan kaya ay kung sino pa ang mga taong binigyan ko nang buo kong tiwala ay siya pa tong ta-traidor sakin?
Bakit, bakit ko pa ba to ginawa? Bakit kailangan kong magdusa nang ganito? ganyan na ba talaga ako ka sama? are all these my consequences?
"Bakit?" Tanong ko sa sarili. Napahagulgol ako sa iyak. Nararamdaman kong naghihina ang aking buong katawan kaya wala akong magawa kung hindi ay lumuhod sa harapan ng larawan ko.
Larawan ko, at sa batang lalaki na naka pangalang Zav, at sa larawan ni Camilla.
Kailangan nilang magpaliwanag sa 'kin. Kailangan nilang sabihin sakin na lahat nang nakikita ko ngayon ay hindi totoo. Kailangan nilang magpilawanag!
Narinig kong bumukas ang pintuan and I heard people gasped.
"Sa-Samantha?!" tinig ni Kazzi ang narinig ko.
Hindi ko alam pero nang marinig ko ang boses niya ay agad na umapaw ang galit ko kesa sa dapat kumalma dahul nandito sila. To save me, to rescue me from this place. Dahil hindi ko na kinakaya. Iniyukom ko ang aking mga palad bago tumayo at unti-unti sila hinarap.
Bakas sa mga mukha nila ang matinding pag-alala at gulat. Wala akong ibang ginawa kung hindi titigan sila habang umiiyak din sa harapan ko.
"Sam?"
"Ipaliwanag niyo to sakin." Nakita kong natigilan silang tatlo. Kazzi, Alejandro at si Drystan kasama nang dalawang maid at ang isang kanina ay nakita ko.
"Sam please,"
"Mag paliwanag kayo!" Hindi ko napigilang sigawan si Alejandro.
"Mahirap ba ang magpilawanag?"
"Just please kumalma ka mu-muna please,"
"Paano ko pakakalamahin ang sarili ko ngayon ay ito ang nakikita ko!? bakit nandito kagamitan ni Camilla ha? hindi ba ay sabi ni Ali sa akin, isang taon ang nakalipas na ipakigpit ang gamit ni Canilla away from Las Casa de Navidad, bakit nandito to sa pamamahay namin?! At ano tong mga larawan? bakit siya nandito?" Galit kong wika. Wala lang man ang kahit sino sa kanila ang sumagot sa tanong ko.
"Sam, I'm sorry." The only thing Kazzi said.
"At bakit ka nagso- sorry sakin!?"
"Bakit wala akong may natatandaan sa ganitong bagay? bakit wala akong alam sa mga ganito?" Tanong ko ulit. But no one of them are willing to speak. Pinapahirapan niyo lang ako eh!
"Ano na? tatayo na lang kayo diyan? pagod na ko oh, hindi niyo ba nakikita?! hindi niyo sasabihin sakin ang nangyayari, Ano to?!"
"Paano mo nalaman ang lugar na 'to?" Tanong ni Drystan sakin. Kaya napatingin ako sa kanya.
"Importante pa ba yun?!" Giit ko. Agad siyang umiwas nang tingin sa akin sabay yumuko..
"ilang beses ko kayong tinanong dito at palagi niyong sagot sa 'kin ay wala kayong alam!"
"Oh ano to ngayon ha?"
"So all my life you were lying?"
"Sam-"
"Isa lang naman ang hinihiling ko ay sabihin niyo sa 'kin ang totoo!!" sigaw ko ulit.
"Okay, okay sasabihin ko na."
"Sasabihin ko na Sam," sambit ni Kazzandria at kaya agad akong napatingin sa kanya.
"Kazz!" Rinig kong saway ng dalawa. Tinignan sila ni Kazzi..
BINABASA MO ANG
The Last Piece I : Call of the Past
Fanfiction[ UNDER REVISION/EDITING] Blinded by the truth. Samantha Tatiana Magsaysay. Isa siya sa mga hinahangaang babae sa buong Las Casa de Navidad. Not only because she has a golden heart na namana mula sa angkan ng mga Vista, a timeless beauty na minana...
