The Last Piece I : Call of the Past

CHAPTER 115

Can someone please wake me up in this nightmare?

Hindi ko man lamang ma isip na dadating ang panahong nito at ako'y matatalo dahil lamang sa mga nakatagong katotohanan. Katotohanan nga ba? sa gusto ko man ay, sana ay hindi lahat nang ito totoo. I want them to say it in front of me. Na galing sa mga bibig nila mismo. May nanatiling pag-asang nakabuhay sakin, pero alam kong kapag nanggaling na sa kanila ay lubos akong masasaktan.

"Malakas ang ulan, saan kita ihahatid?" tanong ni Khing sakin. Kanina pa kaming hindi nagiimikan pagkataos kong manatili sa bahay nila. Gusto ko man siyang sagotin but I'm too tired to speak up. Tinignan ko na lamang siya at alam naman niyang pagod ako, he took a deep breath before continuing to drive.

"Sa TOP tower na nga lang." Sagot niya sa sarili. I know, I know. Kazzi, Drystan, and Alejandro will tell them about this. At alam kong alarma sila dito.

"Ano na gagawin mo?" Rinig kong tanong ni Khing at yun ang nagpapulaw saking sarili.

"Ewan."

"Really Sam? you won't do anything for that?" Hindi makapaniwalang tanong niya.

"They need to clear everything to me. Hindi ko maisip ng buo kung lahat nang ito ay sasabihin nilang totoo. Baka masaktan ko lamang sila."

"You're fucking too soft. Sinaktan ka na nga nila, I'm not saying na sasaktan mo sila pabalik but for over your life, nagawa pa nila to sa 'yo." malungkot na sabi niya.

He's right. Siguro, noong nagpa-abroad kami, maybe that was the reason kung bakit nila akong gustong isama sa kanila. I woke up on the hospital even feeling well, hindi ko lamang batid kung bakit lahat lang ng mga nakaraan ko ang nawala sakin ngunit hindi ang mga taong mahahalaga sa 'kin. I did not even remember the things kung paano ako napadpad sa hospital. So when Ali said I was in coma ay- doon rin pala nawala ang aking ala-ala? hindi ko pa rin naiintindihan.

So all the things I saw on my dreams, was a call from my past?
From that kid who's with me? is surely Camilla? ang batang lalaking yun ay panigurado akong kapatid ko. Si kuya.
All this time wala lang pala akong alam, nawala ang aking mga alaala sa nakaraan ngunit ito ay unti-unti ring bumabalik.

"Ayan ka na naman tama na yan, mamaya iiyak ka na ng dugo oh!" Rinig ko pang saad ni Khing.

Naramdaman kong huminto ang sasakyan at kaya'y pinahid ko ang mga luhang nasa mukha ko. Na una siyang bumama at pinagbuksan ako ng pinto. Maraming nagulat na mga tao doon dahil  sa presensya ko at agad kaming dinalohan. Maraming mga sasakyan sa labas at kaya'y pinagtataka ko, even PSGs from them.

"Senyora!" Gulat na saad nilang lahat bago yumuko. Tinignan ko lamang sila, dahil pagod akong ngumiti.

"Maari po bang sa Casa Magsaysay muna kayo manatili-"

"At bakit?" I know sound rude pero wala akong pakialam.

"Sino ba ang nandito?"

"Eh kasi po senyora ano eh!"

"I know the whole mafia organization is here as well their bosses. Papasukin niyo ko dahil kakausapin ko silang lahat!" Sigaw ko sa kanila. Kaya wala silang magawa kung hindi ay sumunod. Bingyan nila ako nang daan habang nakayuko.

Papasok na sana ako nang maramdaman kong hinila ako ni Khing kaya napatigil ako sa paglalakad. Tinaasan ko lamang siya ng kilay.

"I can't come with you. Nandito ang mga Santiago at paniguradong nandito kapatid ko." sabi niya.

When he said the word kapatid ay doon ako nagulat. It means one thing nandito si Camilla. I felt something aroused inside me at sigurado akong GALIT ito. I went inside raging in fire bago kinuha ang isang espada sa isang trainee na nandoon. Agad kong tinahak ang malawak na conference room dahil alam kong nandoon sila.