The Last Piece I : Call of the Past

~ CHAPTER 92 ~

Pinahid ko ang mga luha sa aking mga mata bago pinatay ang tape at binalik ang ibang mga papel sa luob ng kahon. But I can sense something-

Someone's coming.

Agad akong nagtago sa ilalim ng lamesa when I heard the door open at my mga taong pumasok. As I can hear their footsteps parang marami sila.
Wala naman kahit sino sa kanila ang nagsasalita. It's just their footsteps I could hear. Sinundan ng mga mata ko ang tunog ng kanilang mga paa and they went on the area where the folders are. At agad rin naman umalis aakmang aalis na sana ako nang hindi ko na marinig ang yabag nila ngunit my isang tumigil at nagsalita. Agad akong bumalik sa pwesto ko.

"Sandali. Something's not right." Wika nito at kaya tumigil naman ang mga kasamahan. Shit-wag nilang sabihin na-

Sandali? bakit tila my mga voice changer sila? just like what Lady Elisalia's comrades are wearing. Don't tell me- Napukaw ang aking sarili ng narinig ko ang pabalik na yabag nito and shit-

It stopped in front of me kung saan ako nagtatago. I froze at the moment at siniguradong hindi ako makagawa ng kahit anong ingay.

"May problema ba?" tanong ng kasama nito.

"Wala"

"Bilisan mo na. Hinahanap na tayo ni Midas." wika pa nito bago ulit silang umalis lahat.

Sinuot ko ulit ang takip sa mukha bago pa ako nakarinig ng siniradong pintuan. Unti unti akong umalis sa pwesto at tiniyak na hindi tutunog ang mga upan kapag ako ay umalis dito. Nang makalabas na ay agad kong kinuha ang mga kagamitan na naiwan sa sahig. Ngunit nagulat ako nang may narinig na mga ikinasang baril. Not just one but I'm sure it's 5 guns nakatutok sakin ngayon.

"Don't even try to make a move or tatagos itong bala sa ulo mo."

Wala akong ibang ginawa kundi ang tumigil. Potangina! kapag makapasok si TOP dito ay paniguradong malalaman nito kung sino ako.
Tinaas ko ang kamay ko and that is one thing that a special agent shouldn't do.

"Sino ka? anong ginagawa mo dito? paano ka nakapasok?"

"Itatanong ko rin yan sa inyo"

"Anong ginagawa niyo dito? at BAKIT nandito kayo?" tanong ko ngunit iniba ko ang tono sa pagsasalita. Knowing them masyadong mahalataan nila kung sino ako.

"Wag mo nang alamin!" sigaw nito sakin.

"Kung ganon wag mo na din alamin!" sigaw ko pabalik bago ko siya sinipa sa likuran.

Nabitawan nito ang baril na nasa kamay at tumilapon ito sa malayo. They were all too stunned kaya ginapin ko na na oportunidad para makatakas. I ran as fast as I could pabalik sa kung saan ako bumaba. While I was running ay tumunog na ang mga sirens at alarm ng TOP TOWER and I can hear many footsteps sabay din ng sigaw ng isang lalaki.

"Habolin niyo siya!!" sigaw nito when I look at my back ay tumigil sila sa pagtatakbo and positioned thereselves to fire their guns at me, agad naman akong yumuko. Nang maka pasok na ako sa kwarto ay wala pa rin tao doon kaya agad kong binuksan ang pintuan kahit mabigat. I saw a steel na tila kapag my mabigat na papatong dito ay mahuhulog ang steel. Well, wala tayong choice.

Agad akong tumalon doon hanggang sa na abot ko ang steel. Yun din ang pagbukas ng pintuan ngunit bago pa sila makaputok sakin ay nahulog na ako sa ibaba. I was able to dodge those bullets. I took a tight grip dahil ang bilis ng pagbaba nito. Tangina! I thought it would forcefully sropped me ngunit tumigil ito sa kalahati ng unang palapag. Hindi naman ganon ka taas na that's when I jumped. Binuksan ko ang pintuan at ang unang pintuan. Mabuti naman hindi ko na kailangan pang isa isahin ang table of elements. Nang nasa kalye na ako ay tumakbo ulit ako pabalik.Wala nang mga tao pa sa kalsada and I just heard some gunshots from the TOWER at ako ang pinapaulanan nila ng bala! I keep on dodging it hanggang nasa kabilang kalye ulit ako. Tumigil ako sa pagtatakbo ng may nakita akong sasakyan sa malayo pa lang at mabilis ang pagtatakbo nito at tila may humahambol dito? ilang beses siyang bumusena sa mga sasakyan na nasa harapan niya. Nang makalapit na ito sa kung saan ako tumatayo ay sinundan ng mga mata ko ang unang humaharorot na sasakyan. Maraming mga sasakyan ang nasa likuran niya. I turned around at sumingkit ang mga mata ko coz' the dust are all over. Mga bwesit na yun!