The Unexpected Goodbye(On going)

chapter 14



kase gusto kitang maka date

kase gusto kitang maka date

kase gusto kitang maka date

kase gusto kitang maka date

Parang sirang plaka na paulit ulit pumapasok sa isip ko

Diko naman alam na date pala yun sana di nako pumunta

Pere nagustuhan ko nemen eh

Nasapo ko ang mukha ko at nasabunutan ng mahina ang sarili nang maisip koyun aishhh!!!

“mukha kang tanga jan”sabi sakin ni kaykay kaya naman napatingin ako sakanya at tiningnan ng masama

“mukhang ikaw ata ang unang madadala sa mental nathalia”sabi nya

“manahimik ka kung ayaw mong lagyan kita ng busal sa bunganga”sabi ko

“chill toh naman binibiro lang eh bakit kanga kasi nagkakaganyan?”sabi nya at nilagay ang kamay sa baba na para bang nag iisip sya

Eh wala naman syang utak pano sya mag iisip

“ahh alam kona!”sigaw nya kaya naman napahawak ako sa tenga ko

“hinaan monga yang boses mo!ano bayun?”iritadong sabi ko

“ay sorry naman, nakasinghot kaba ng katol kaya ka ganyan?” sabi nya at biglang lumaki ang mata nya

Wahahaha mukha syang tarsier

“nathalia!wag mong sabihin nag da-drugs ka?”bulyaw nya

G*go toh ah bakit konga ba toh naging kaibigan?

“hoy di ako nakasinghot ng katol at di ako nag da-drugs baka nga ikaw pa ang naka drugs jan dahil mas mukha kapang adik sakin”sabi ko at malakas na tumawa

Agad naman nag bago ang mukha nya, tiningnan nyako ng masama kaya naman tumigil nako sa pag tawa

“buset ka talaga natnat pumasok kana nga baka malate kapa”sabi nya namilog ang mga mata ko nang makita ko ang oras

Shit mala-late nanga ako

Pag nag commute pako matatagalan, nag isip ako nang pwedeng gawin para mabilis ako makarating dun, nang makita ko si kaykay nakaisip na agad ako

“wag mokong matingnan tingnan ng ganyan,inuunahan na kita di ako pwedeng mag hatid sayo ngayon”napanguso ako sa sinabi nya

Bagsak balikat akong umalis sa bahay nya tsk

Habang nag lalakad ako may humintong sasakyan sa harap ko pero diko yun pinansin at tuloy tuloy lang sa pag lalakad

Binusinahan nyako kaya naman napatalon ako sa gulat

Sinipa sipa ko yung harap ng kotse nya
“hoy buset ka bumaba kanga jan at nang masapak kita”inalis ko yung sapatos kong may takong at akmang ibabato kona nang biglang lumabas yung tao sa loob tapos sumigaw kaya naman napatingin ako sakanya