الأعمى ٢

دموع الالم(٢١)

'''*~الحزء التانى
من روايه الأعمى2
بقلمى ليلةعادل ❤️🌹✍️*~'''

حلقه واحد وعشرون

غرفه نوم اميره ومروان بالفندق 12 م

تقف اميره فى منتصف الغرفه وعلى ملامح وجهها الخجل يقترب منها مروان

مروان : مبروك

اميره : الله يبارك فيك

مروان : يمسكها من ايدها وبسعاده وحب ينظر لها ... انا مش مصدق حاسس انى بحلم اخيرا ، يييا انتى متتصوريش انا بحلم باليوم ده من امتى

اميره : مش قد ده انا بقالى استنى كدا 3 ثاوى 4 جامعه 4 جوزك وعملياتك سنتين بقنع فيك وسنه بقنع فى بابا يبقى المجموع يالهووووى 15 سنه ههههههههههههههههههههههه ينهار ده انا يتعملى تمثال

مروان : انتى تانى بارقامك دى ياستى متحسبيش اللى فات احسبى من وقت معرفتك

اميره : يبقى سنتين قبل ان تكمل كلامها يقطعها

مروان : احنا هنقضى اليوم كله نحسب ولا ايه

اميره : ايوه هو انت فاكرنى حلمت حلم واحد دول كانو كتير كل مره بطريقه

مروان : يبقى احكيلى

اميره : احكيلك ايه؟

مروان : حلم من احلامك

اميره : لا

مروان : خلاص احكيلك انا

اميره : ماشى

مروان : اقلع بس الجكيت عشان الجو حر .. يخلع الجكيت ويرمى على الفوتيه ..يقترب منها... حلمت بقا اننا كنا بلاوضه بتعتنى زى كدا

اميره : امممم

مروان : وانا قربت منك كدا وحطيت ايدى على وشك كدا .. يضع يده على وجهها يمررها برومانسيه .. بعدين قربت منك كدا يقرب وجه لوجهها قبل ان يقبلها تضع يدها على فمها وتبعتد .... ايه ده مكنش فى حلم

اميره : لا انت حلمك شكله قليل الادب مش عايزه اسمع حاجه

مروان : طب خلاص احكيلى حلمك بس هو انا كنت مؤدب ولا ايه لا ازعل

اميره : نص نص ... بص انا كنت وقفه عند التسريحه كدا..كنت بقلع الطرحه انت جيت وقفت ورايا وحضتنى

مروان : لا استوب انا بحب الحكى يبقى عملى روحى اقفى عند التسريحه يلا يلا

اميره : تذهب وتقف عند التسريحه وتتحدث وهى معطى لمروان ظهرها ... طيب اهو وقفت كنت بقلع طرحتى كدا وانت وقفت ورايا وحضتنى

مروان : يضمها من الخلف ويقرب وجه من رقبتها .. كدا

اميره : تلتفت له .. هو مش بظبط بس اممم بعدين حطيت ايدك على خدى

مروان : كدا

اميره : اممم

مروان : وبعدين