|29|

93 13 30
                                    

OKUL ÇIKIŞI

Louis Agreste

Eve yürüyerek gitmek istemiştim ama Angel şu an beni pişman ediyordu. Dersten beridir beni azarlıyor.

Kafamdaki çığlıklarla beraber Angel'ın azarlaması birleşince ortaya kabus gibi bir şey çıkıyor.

"Sen nasıl bir manyaksın?! Makasla şaka yaptım demek ne demek?!"

Ah, ben de hep gerçek olmayan birinin beni azarlamasını istemişimdir(!)

"Angel artık sussan mı? Senin yüzünden dersi dinleyemedim ve kafamdaki çığlıklar da başımı ağrıtıyor."

"Ama haklıyım!"

Yapmasaydım da neden yapmadığımı sorup duracaktı.

Şu bir gerçek ki benim yerimde başka biri olsaydı şu duruma dayanamaz, kafasını duvara vururdu.

Aslında benim de şu an kafamı duvara vurasım var ama bu hiçbir işe yaramayacak, lanet olsun!

Kafamdaki çığlıkların sesi daha da artmaya başlamıştı. Bu çığlıklara dayanamadığımı hissetmiştim.

Durdum ve başımı ellerimin arasına aldıktan sonra hızla nefes alıp vermeye başladım.

Bu çığlıkları bir keresinde susturmuştum ve yine susturabilirdim.

Her şey iyi olacak...

Sen mutlusun, sen iyisin, sen huzurlusun, sen rahatsın...

Hayır! Susmuyor! Lanet olsun ki susmuyor! Tam tersine daha da artıyor.

Bacaklarımın beni taşıyamadığını hissetmiştim. Ama dayanmak zorundaydım.

"Sorun ne?"

Bir ses duymuştum ama dönememiştim. Bu çığlıklar beni fazlasıyla zorluyordu. Bu yüzden sadece şunu diyebildim.

"Susmuyor..."

"Ne susmuyor?"

Yeniden zorla cevap verdim.

"Çığlıklar..."

Daha fazla dayanamadığımı hissetmiştim. Hatırladığım son şey kafamdaki çığlıklardı.

Yazar Anlatımı

Louis bilincini kaybettikten sonra karşısındaki genç kız hemen onun yüzüne yavaşça vurarak onu uyandırmaya çalıştı.

"Hey! Kalksana!"

Kız ne yapacağını düşünüyordu. Eğer onu bu şekilde bırakırsa büyük bir vicdan azabına girerdi.

O sırada genç kız bir telefon sesi duydu. Bu telefon Louis'e aitti. Kız hemen Louis'in cebindeki telefonu aldı ve arayan kişiye baktı.

"Bayan Melanie mi? Peki, açalım."

Genç kız telefonu açtı. Açar açmaz karşı hattaki endişeli sesi duymuştu.

"Louis? Neredesin?"

"Hanımefendi, ben Laura. Sanırsam Louis denen çocuk az önce baygınlık geçirdi."

"Ne? Nerede?"

" ********* Meydanında."

"Hemen geliyorum."

Genç kız telefonu kapattı ve telefonu yerine koyup Melanie'yi beklemeye başladı. Birkaç dakika sonra Melanie arabayla gelmişti.

Melanie önce Louis'e baktı, daha sonra ise karşısındaki genç kıza döndü.

"Ne olduğunu biliyor musun?"

Happiness MaskWhere stories live. Discover now