|47|

91 12 6
                                    

Louis Agreste

Anneme sarılmayı bıraktım ve odama gidip ders çalışmaya başladım.

GECE

Artık sıkılmaya başlamıştım. Saate baktığımda saat 10'du yani ders çalışmaya başlamamdan dört saat geçmişti.

Zaman çok çabuk geçiyor.

Başımı masaya yasladım ve biraz öyle durdum. Tam o sırada kapı çaldı. Gir komutunu vermemden sonra kapının açılma sesini duymuştum. Başımı kaldırdım ve gelen kişiye baktım. Hugo'ydu.

"Bana masal anlat."

"Pekâlâ..."

Odamdan bir kitap aldım ve daha sonra beraber Hugo'nun odasına gittik. Hugo, ona aldığım peluş kediye sarılıp yatağa yattı. Ben de onun başucuna oturdum ve kitabı açıp okumaya başladım.

...

"...ve sonsuza dek mutlu yaşamışlar."

Masalı bitirdikten sonra kitabı kapattım ve Hugo'ya baktım. Uyuyakalmıştı. Ona bakarak gülümsedim ve onu uyandırmayacak şekilde yerimden kalktıktan sonra kulağına eğilip fısıldadım.

"İyi geceler, kardeşim."

Kulağından çekildim ve üstünü örtüp ona son kez baktıktan sonra oradan çıkıp kendi odama gittim. Kendi odama geldikten sonra cama bakmaya karar verdim ve camdan bakmaya başladım. Dikkatimi en çok çeken şey aydı. Aya baktığımda aklıma bir şarkı gelmişti. Sessizce şarkıyı söylemeye başladım.

"O memleket gülümsemesi var."

"Gözlerinde o bakış var."

"Ah, her şey bir gün iyi olacak diyor."

"O memleket gülümsemesi var.

"Gözlerinde o bakış var."

"Ve seni yanımda tutmak için her şeyi yaparım."

Happiness MaskTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang