چرا عادت کردیم خودمونو با دیگران مقایسه کنیم
در صورتی ک هیچی ازشون نمی‌دونیم
نه از زندگیشون
نه از حال جسمی روحیشون
هیچیی
چجوری انقد راحت درباره کسی ک فقط تو مدرسه باشگاه هر گوری اصن دیدیمش حرف می‌زنیم مقایسش میکنم چه خوب چه بد دربارش اظهار نظر میکنیم
هیچی درباره خودشون نمی‌دونیمو همچین کاری میکنیم
این واقعا مسخرس
اصن چی میدونیم از اون فرد
هیچی
صمیمی ترین افرادم خیلی چیزارو دربارت نمیدونن
بیاین قبل اینکه چیزی بگیم
یکم فکر کنیم
با آسیب رسوندن بیشتر به اون فرد به هیجا نمی‌رسیم
بجز اینکه اونو یکم بیشتر سمت دره نا امیدی هل بدیم با نا امید کردن بیشتر اون از زندگی جایگاه خودمون بهتر نمیشه
از کجا میدونیم شاید اونم حدی خستس که منتظره یه چیز کوچیکه ک همرو از دست خودش خلاص کنه
خودشم از دست این دنیا خلاص شه
مراقب حرفاتون باشین.
