A/N: Hi Guys! Sana di ako itaboy ni San Pedro sa mababasa nyo. This story is dedicated to my bestfriend. My one and only, Sushimikko
Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko mula sa kusina. Agad akong nagtungo sa cr upang maghilamos at mag-ayos ng sarili. Pagkatapos ko ay tumungo ako sa kusina para makita si Stell.
"Good Morning, Mine!" Bati ko sa kanya at umakap kahit pa nagtitimpla ito ng kape.
"Good Morning din sayo Mine. Kamusta tulog mo? Di ba masakit? Nakaka-lakad ka pa namam no?" Pinaalala nanaman amp.
"Okay na okay ako istelbester." Sabay padabog kong upo sa upuan.
"Naniniguro lang. Pwede pa pala mamayang gabi, di pala masakit." He chuckled. Naiinis ako, okay i'll be honest.
"Tumigil ka! Di ina-araw-araw yon!" Panunuway ko sa kanya at uminom ng gatas.
"Masarap? Yung gatas?" And he let his tounge slide through his lips, d-damn. Ano bato.
"Bat mo tinatanong?" Patay-malisya kong tanong sa kanya, juice colored stell.
"Kasi si Ken bumili nyan. Ibang brand daw nabili niya, hindi yung gatas na binibili natin sa grocery store." Paliwanag niya. Ah ok HAHAHAHAHA
A/N: ang utak, active kahit umaga. Sanaol di sabog sa morning...
"Ah... O-okay?" Sabay kain ko. Ng food syempre. Kayo ha?
"Bakit? Anong gatas ba gusto mo? Did you expect anything na mas masarap pa jan?" Bat ganito tumitig to?
.
.
.
.
.
We spent morning after breakfast in cleaning. Juice colored, kung makikita nyo para kaming binagyo ng araw-araw.
After that, i sat on the sofa and rest.
"Mine? Tulog ka ba?" Tanong sa akin ni Stell, nakita nya kasi na nakapikit ako.
"Oo, tulog ako wag ka magulo." Pagkasabi ko nun ay nakaramdam ako ng pitik sa noon ko dahilan para mapa-bangon ako.
"BAT KA NAMIMITIK?!" Iretable kong saad. But he ignore me, instead he's laughing.
"Ang gaga mo talaga." Sabi pa niya sa akin.
"I'll cook for lunch, chill and rest here muna." Sabay hawak niya sa mga balikat ko at tinulak pababa dahilan ng pagupo ko. Inabot nya ang cellphone ko while clicking his tounge. He leave for a while so that he can cook for our lunch.
.
.
.
.
.
A/N: way-en, ano niluto sayo ni Stell?
Eto... Adobo. (Smiles)
A/N: penge...
Che.
A/N: Ano kamo??
Chege na po ito na po.
.
.
.
.
.
Ayun nga, nakapagluto na si Stell para sa lunch namin.
"Masarap?" Tanong sa akin ni Stell.
"Oum, pero mine... Parang di ka normal ngayon?" Saad ko sa kanya na siyang napalingon sa akin.
"Panong di normal? Abnormal ganon?" He chuckled. But its not what i mean.
"Hindi ganun. Bakit parang ang hyper mo yata ngayon, mine?" Pag-diretso ko sa kanya. Diba?? Ang hyper.
"Wala naman... Just cant wait for night." Napalingon ako sa kanya ng sabihin nya ito.
"Anong meron mamayang gabi?" Tanong ko.
"Mwehehe..." Tangi niyang nasambit. Sabi ko na nga ba eh! Tsk tsk Ajero.
"Sabi na ng ba eh! Aishh! Ano ba, Ajero." Sabay inom ko ng tubig habang siya naman ay pinagtatawanan ako.
.
.
.
.
.
And alright, the night comes. We are here in our living room, watching movie and eating a popcorn.
Bagama't di ko maipakita, masaya ako. Its been a days nung hindi na namin ito nagagawa. Dahil ng sa ka-busy-han nya sa practice. But it doesnt matter to me. Support naman ako sa kanya.
"Mine..." Napalingon ako kay Stell ng magsalita ito.
"Hmm?" Tugon ko.
"I just realize before, kapag may pasok ako ng umaga, kakain lang ako at magaayos tsaka aalis. Sa kain na yun, dun lang tayo nagkakausap. Meron din naman sa gabi, pero madalas kitang maka-tulugan dahil sa pagod. Aren't you tired? Being like this? Just tell me." Sunod-sunod niyang paliwanag sa akin. What a soft heart.
"Syempre hindi noh. I'll never get tired of you. Naiintindihan naman kita, at yang ginagawa mo ay parte ng pangarap mo. Sino ba naman ako para pigilan ka sa pangarap mo diba? Tsaka, hindi naman ako nagta-tampo mine. I do understand you, because i do love you. Im always proud of you, lalo na't unti-unti nang nagbu-bunga yang mga pinaghirapan mo, nyo. Although, there's a times na sobrang nahihirapan na kayo, im proud becase you didn't give up. Just always remember this, i love you." I smiled as i hug the picture of Stell im holding.
Malakas ako magdrama lalo pa't mahal na mahal ko siya. Kahit pa fan nya lang ako.
