Ep3
"អូយ!!!លោកអ៊ុំមិចក៏ដើរមិនមើលមុខក្រោយបែបនេះដើរមកបុកមនុស្សទាំងរស់តែម្ដង...នេះបើខ្ញុំកើតអីទៅអ៊ុំគិតយ៉ាងមិចហាសដើរមិនបើភ្នែកសោះ"បន្ទាប់ពីត្រូវរាងតូចខាងនោះដែរមិនដែរស្គាល់មុខមិនដឹងជាមកពីណាពីណីសម្ដីបានឆុយមាយមកនិយាយដូចរ៉េបគ្រាន់ដើរបុកតិចសោះនិយាយពីថារៀបរាប់ដូចសូត្រមេលេខ.
"នេអូនស្រីគ្រាន់ដើរបុកប៉ុណ្ណឹងសោះអីក៏រៀបរាប់បែកអូហូរស្ទឹងស្អីច្រើនម៉្លេះ?"ជេយ៍ក៏តបទៅវិញទាំងមើលលើមើលក្រោម.
"អេ៎៎លោកអ៊ុំហៅអ្នកណាអូនស្រី!!!នេះលោកអ៊ុំភ្នែកម្ញូបមែនទេបានឃើញមនុស្សប្រុសថាជាស្រីបែបនេះ!!!"រាងតូចតបទៅវិញទាំងកំហឹង.
"ចុះឯងហៅអ្នកណាថាអ៊ុំយើងក៏មិនទាន់ចាស់ដល់ថ្នាក់អោយឯងហៅអ៊ុំដែរ"ជេយ៍
"នេះចាស់ចំណាស់ឪខ្ញុំហើយនៅថាខ្លួនឯងមិនចាស់ទៀត...ហុឺយខ្ចិលប្រកាន់មនុស្សចាស់ភ្នែកស្អុយណាស់"ថាហើយក៏រៀបដើរចេញទៅតែត្រូវអ្នកម្ខាងទៀតទាញអាវជាប់មិនអោយទៅមុខរួច.
"ន៎៎ែ!!!អាក្មេងឈ្លើយនេះឯងមិនស្គាល់យើងទេហេសបានជាមកថាអោយយើងញ៉ែតៗបែបនេះ?"ជេយ៍ទាញគេមកជិតខ្លួនដើម្បីអោយគេមើលមុខខ្លួនអោយបានច្បាស់តែក៏ត្រូវក្មេងម្នាក់នោះដាក់មួយជង្គុងចំអាអូនតូចរបស់គេធ្វើអោយគេចុកយ៉ាងខ្លាំង.
"អូយ!!!!អាក្មេងឆ្កួតឯងធ្វើស្អីនិង"និយាយទាំងដៃនៅខ្ទប់អានោះ.
"ចុះអ្នកណាប្រើអោយអ៊ុំមកប៉ះពាល់ខ្ញុំមុនធ្វើអី"រាងតូចក៏តបទៅវិញហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់.
"អាក្មេងឆ្កួតអើយកុំអោយយើងជួបឯងម្ដងទៀតអោយសោះណាបើមិនចឹងទេឯងនិងត្រូវរបស់យើងជាមិនខានទេ!!"ជេយ៍គេនិយាយម្នាក់ឯងទាំងឈឺចាប់ជួបគ្នាដំបូងក៏ត្រូវក្មេងឆ្កួតនេះដាក់ឡើងចុកទៅហើយ.
(ចឹងហើយបុិឯងរលៀមពេក)
___________________
#ផ្ទះខាងស្រី
"បងទាំងពីរអូនវ៉ុនមកផ្ទះវិញហើយ~~~~"ក្មេងនេះមកដល់ក៏ស្រែកជំទាលដូចរាល់ដងទាំងដែរបងរបស់គេនៅឈរនៅមុខនិងសោះ.
