The Yıkık Babies | Tokyo RevengersXyou

Chifuyu X yn (2)

(medya<3)

İstek karakter>>>>

WAIT FOR ME!

karakterler: chifuyu matsuno

tür: angst, sonunda biraz fluff

uyarılar: yok..sadece gerçek hüzünlü hisler;;

çeviri hatası olabilir bence..anlamadığınızı söyleyin

Telefon çağrısını aldığınızda, bir şeyler olduğunu biliyordunuz.

Chifuyu asla senin evine gelip gelemeyeceğini soran biri değildi, genellikle öylece gelirdi; sana telefonda sormuş olması, sesinde hafif bir titreme olması, sana bir şey söyleyeceğini ya da bir şey olduğunu düşündün.

Her iki durumda da, ön kapınızın tanıdık bir şekilde çalınmasını beklerken, odanızda volta atmaktan kendinizi alıkoyamadınız. Ne olmuş olabileceği konusunda endişeliydin, hatta endişeliydin. Erkek arkadaşının herhangi bir şey hakkında bu kadar gergin olması alışılmadık bir şeydi, bu yüzden sadece en kötüsünü düşünebilirsin.

Kapınızın önünde fena halde dövülmüş bir Chifuyu ile karşılaşmanız ihtimaline karşı, ilk yardım çantasının nerede olduğuna dair zihinsel bir hatırlatma yaptınız.

Saçma sapan düşünceler, yatak odanızdan duyabileceğiniz kadar yüksek, yumuşak bir sesle çabucak kesildi.

Oydu.

Kendini dengede tutarak derin bir nefes aldın ve açmak istediğinden bile emin olmadığın kapıya yöneldin.

Elin kulpu sardı ve daha fazla tutmadan kapıyı çekip açtın. Önünüzde, tek bir huzur içinde, sizi teselli eden sevgili ortağınızdan başkası yoktu. Aslında başı belada gibi bile görünmüyordu.

Gündelik kıyafetler giymiş, her gün yapacağı gibi seni bir randevuya alıyormuş gibi görünüyordu. Peki, sinirli sesinin arkasındaki sebep neydi?

"Herşey yolunda mı?"

Sorunuzu uzatmak istemediniz, sadece birkaç dakika önce telefonda neden bu kadar garip davrandığını öğrenmek istediniz. Yine de gözlerine baktığında, onun her zamanki benliği olmadığını söyleyebilirdin.

Bakışları... kapalı görünüyordu. Yorgun değildi ya da ağlıyor gibi görünmüyordu. Sadece sana uymayan bir şey vardı. Üzüntü, belki? Mutluluk değildi, bu kesindi.

"Girebilir miyim?"

Konuşurken tavrı kafanızı daha da karıştırdı. Alçak bir sesti ve sana tuhaf soruyu sorarken gözlerini kıstı.

"Tabii ki, her zaman hoş karşılandığını biliyorsun, Chifuyu..."

O yürürken, tam bir sessizlik içinde, adımlarını gözlerinizle takip ettiniz. Artık daha da endişelenmeye başlamıştın. Hasta mıydı? Eğer durum buysa, neden doktorun yanına kadar eşlik etmeni istemedi?

Kapıyı kapatırken, gözünüzün ucuyla nasıl aniden durduğunu fark ettiniz, boş günlerinde ikiniz her zaman kanepenin yanında oturuyordunuz.