not: bölüm geç geldi ödev yapıyordum :( Abi ve ayrıca bu pehyan oneshot şeyleri çok iyi birkaç tane daha çevircem sonra pahchin için çeviririm..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gergin olduğunu söylemek yetersiz kalıyordu, sana doğru yürüyordu, ona el sallayan sana doğru düzgün yürüyemiyormuş gibi hissediyordu, yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. "Bütün bunlar Pah yüzünden!" düşündü. Sırf Pah önce aşkını itiraf ederse sana itiraf edeceğini ve Pah'ın gerçekten yaptığını söylediği için ii. Böyle olacağını hiç düşünmemişti ve şimdi sözünü tutması gerekiyordu.
Ona sarıldığında her zaman yaptığın gibi gülümsedi ve ilk defa son derece sessizdi. "İyi misin?" diye nereden başlayacağını bile bilmiyordu. "Sana aşığım!" diye soruyorsun. diye bağırır. Gözlerin büyür ve o nefesini verir. En azından ben söyledim, diye düşündü. Ve şimdi senin mimiklerini taramaya çalışıyordu, ne söyleyeceğinden endişeleniyordu, belki artık onunla konuşmak istemeyecekti ya da belki sen ondan hoşlanmıyorsun ve birlikte geçireceğiniz günün geri kalanı çok utanç verici olurdu.
Gülümsüyorsun "Evet, biliyorum" diyorsun, sadece kaşlarını çatıyor "Ne demek biliyorsun biliyor musun? Sana kim söyledi?" "Hiç kimse, sadece, bazen seni bana bakarken yakalıyorum ve sonra yanakların kızararak başka yöne bakıyorsun, bazen de farkında olmadan dudaklarıma bakıyorsun-" "Tamam dur" diyor yine kızararak. Gülümseyerek elini tutuyorsun "Ben de seni seviyorum" diyorsun. Sana bakıp kaşlarını kaldırarak "Gerçekten mi?", "Tabii, sana neden yalan söyleyeyim" deyip gülümsedi. Dudaklarına bakan gözleri seni gülümseterek "Gördün mü?" "Seni öpebilir miyim?" soruyorsun, gülümsüyor, biraz eğiliyor ve dudaklarını seninkilerin üzerine koyuyor.
Seni yavaşça öperken, midesinin çıldırdığını hissederek kalbi hızla atıyordu. Pah chin'e teşekkür etmeyi unutmaması gerekiyordu çünkü bu gün hayatının en güzel günü olmalıydı.
