Derin

Bölüm 1

29.11.2021

      Alya Derin'in Ağzından

"Siktir!! siktir!! siktir!!" öne doğru eğik dururken kafamı ellerimin arasına almış tek bir kelime fısıldıyordum.

Bu olamazdı, hayır hayır hayır yine sokakta bir yerlerde sızmış rüya görüyor olmalıydım. Gerçekliği test etmek için uzun tırnaklarımı koluma geçirdim. Canımın acıması ile yüzümü buruşturup oturduğum yerden kalktım. Bulunduğumuz odadan çıktıktan sonra acil bir şekilde hastaneden çıkıp gitmem gerektiğini düşünerek kapıya doğru adımladım.

Kapıyı açmış çıkacakken arkamdan biyolojik annemin ismimi seslendiğini duydum.

"Alya!!" ona doğru dönmemle yanıma doğru gelip

"Nereye gidiyorsun" ona doğru bir bakış atıp gözlerimi devirdim

"Sizi ilgilendirdiğini düşünmüyorum" deyip odadan hızlıca çıktım koridorda duran üvey annemle göz göze geldiğimde gözlerimi devirip hızlı bir şekilde çıkışa ilerledim.

Hastanenin bahçesine çıktıktan sonra deri ceketimin cebinden kulaklıklarımı çıkartıp kulağıma taktım ve çalan şarkıya bakmadan şarkıyı başlattım. Çalan şarkının mooduma uygun olması ile hafifçe gülümsedim. Üzerime oldukça bol olan sweatimin kapüşonunu beyaz saçlarımın üzerine geçirip ceketimin iç cebinden sigara paketini ve çakmağımı çıkarttım. Paketten bir dal alıp çakmağımı alevlendirip sigarayı yakmam ile ince dalı dudaklarımın arasına götürüp derin bir nefes çektim.

Biyolojik ailem eğer beni yanlarına almak isterse çok rahat alabileceğini, üvey annemin de seve seve beni onlara vereceğini biliyordum. Gerçi o kim onun umurundaki bu senenin başlarına doğru onun yanından en yakın arkadaşlarımdan biri olan Bora'nın yanına taşınmıştım.

Bora, ailesinin üzerindeki baskısından sıkılıp reşit olur olmaz ayrı eve çıkmıştı bende annemin sevgilisi ile olan iğrenç anlarına şahit olmaktan sıkıldığım için Bora'nın yanına taşınmıştım. Henüz reşit olmamıştım ama o evde olup olmamam üvey annemin umurunda değildi. Hatta yaşayıp yaşamıyor olduğum da onun umurunda olmamıştı hiç bir zaman.

Bir ailemin olması fikri bana her zaman çok uzaktı bu yüzden kesinlikle biyolojik ailemi istemiyordum. Çünkü ben böyle iyiydim bana neyi yapıp, neyi yapmamam gerektiğini söyleyen ya da bana karışan birileri hiç bir zaman olmamıştı bu yüzden hep çok rahattım.

Ne sigara içmeye başladığım da ne de ilk defa alkol aldığımda kimse beni uyarıp bana ceza vermemişti. Kafama estiği gibi eve girip çıkabiliyordum sahilde içip içip sızdığımda bile kimse bana bir şey söylememişti. Rahata alışmıştım ve eminim ki o ailenin kuralları vardı bu kurallara uymayacağım için bile ailede çıkabilecek olan huzursuzlukları düşünebiliyordum.

Korna çalarak yanımda duran araba ile elim ceketimin cebinde olan her zaman yanımda taşıdığım çakıya gitmişti. Bu çakıyı yanımdan asla ayırmazdım bu çakıları bize on iki yaşındayken Efe yaptırmıştı üstünde isimlerimiz yazıyordu.

Hızla ilerlemeye başladığımda araba da benimle ilerlemeye başladı. Ben ilerlerken araba arkamdan geliyordu art arda kornaya basılması ile en sonunda kulaklıklarımı kulağımdan çıkartıp arabanın sahibine baktığımda biyolojik babamı gördüm.

"Ne var amına koyayım ne var ?" ağzımın içinden gevelediğimi sandığım şeyi duymuş olacak ki şaşkınca bana bakmıştı şaşkın bakışlarına göz devirip daha yüksek sesle

"Ne oldu? Neden buradasınız?" dememle eli ile arabayı gösterip

"Bizimle gelmeni, yanımızda yaşamanı, ailemizden biri olmanı istiyoruz" gözlerimi devirip yüzümü sıvazlayıp geri bakışlarımı karşımdaki adama çevirdim ve