Bölüm 17

17.7K 974 97
                                    

11.05.2022

&&&&&&&&&&&&

Keyifli okumalaaar.

&&&&&&&&&&&&&&&&&

"Bacaklarımı hissetmiyorum, artık bir bacağım yok." Diyen Utku ile hafifçe gülüp önümdeki tavuklu pilavdan bir kaşık daha alıp ağzıma götürdüm. Böylece ikinci tabağımı da bitirmiş oldum.

Yiye yiye tavuk gibi oldun.

Masa da duran telefonum çalmaya başladığında telefonu elime alıp arayana baktım.

Emir Kofoğlu.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Alo" dediğinde

"Efendim." Diyerek cevap verdim.

"Nasılsın?"

"İyi, sen?" Dediğimde biraz beklemişti. Buradan iyi olmadığını çıkartmam gerek sanırım.

"Pek iyi sayılmam açıkcası. Ben değil de evin içindeki kaos büyük bir problem."

Evden banane.

"Ne oldu ki evde?"

"Acil eve gelmen lazım. Babannem ve dedem geldi. Ve seni evde bulamadıkları için deliriyorlar."

Akıl sağlığımı kaybettim iki ayda.

"Yani eve gelebilir misin?" Dedi. Geliyim bari.

"Tamam, yarım saate gelirim."dediğimde derin bir nefes almıştı.

"Teşekkür ederim, kendine dikkat et. Görüşürüz."

"Görüşürüz." Dedim.

Telefonu kulağımdan indirip geri masaya bıraktığımda bana merakla bakan ikiliye dönüp.

"Eve gideceğim bırakır mısınız? Yoksa kendim mi gideyim?" Dedim.

"Bırakırız biz, kalkalım mı?" Diyen Efe'yi onaylayıp oturduğumuz küçük taburelerden kalktık. Sahil şeridine park ettiğimiz arabaya doğru ilerleyip arabaya bindik.

"Ne olmuş merak ettim?" Diyerek oturduğu yerde arkasına dönen Utku'ya bakıp.

"Babanne ve dede gelmiş beni de evde bulamayınca..." diyerek kısaca anlatmıştım. 'Anladım' der gibi kafasını sallayan Utku önüne dönüp arabaya bağlı Efe'nin telefonunu müzik açmak için aldı.

Ne bedduam var ne de ahım
Kalmadı kimseye insafım
Affedemem ben bunları geç
Atlatırsın, yaşın daha çok genç

...

Nabza Göre Şerbet falan, filan
On lafın, dokuzu yalan
Kim varsa sana güvenip, inan
İntikam için, gün sayıyor"

Oldukça eğlenerek yaptığımız yolculuğu tamamlayıp evin olduğu sokağa gelmiştik.

&&&&

Evin kapısına geldiğimde elimdeki anahtarla kapıyı açıp içeri girdim. Kapıdan içeri girdiğimde delikteki anahtarı çıkartıp kapıyı ardımdan kapatırken şarkı mırıldanıyordum.

"Aramam sormam bir daha yalvarsan bile Allah'a."

İçeriden gelen abartı karmaşık seslerle buraya gelmekle hata yaptığımı anlayıp mırıldanmayı kesmiştim.

Bir anda yükselen kahkaha sesleri ile irkilip olduğum yerde durmaktan vazgeçerek salona doğru ilerlemeye başladım.

En son delirmemiş miydiniz?

DerinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin