NEVER LET YOU GO [C-SERIES #2]

Chapter 2

NLYG|02

“Bakit hindi yata kayo nagpapansinan ni Ace?”

Nasa isang coffee shop kami ni Ellie, dahil nagyaya ang isang itong magkape dito sa Starbucks. Magkakape na lang sa Starbucks pa, iba talaga kapag only child at mayaman.

“Kailangan ba magpansinan kami ng pangit na ‘yon? Mabubuhay ako nang hindi pinapansin ‘yon!”

“Chill, Avrielle! Hahaha nagtatanong lang ang prettyness ko galit kana? Nakita mo sigurong may babae si Ace kaya ganyan ka? Ikaw ha, kunwari ka pa,”

Tumaas ang dalawang kilay ko dahil sa mga sinasabi ni Ellie, pakielam ko kung may babae si Ace? He can do whatever he wants kahit pa mambuntis siya ng isang libong babae I don't care.

“Do you think I care about it? Mas mahalaga trabaho ko,” saad ko at humigop ulit sa kapeng iniinom ko.

Habang nagk-kwentuhan kami ni Ellie biglang nag-ring ang phone ko, it was Ace again.

Hindi ko ito sinagot alam ko naman ang gagawin ng isang yan, he will asked for forgiveness. Ano siya GOLD?

Nagpaalam na ako kay Ellie, na babalik na ako sa office dahil baka nausok na naman ang ilong ni Judge Miguel sa akin. May usapan kasi kami at muntik ko nang makalimutan.

Nang makarating ako sa office ko, mabilis kong binaba ang gamit ko sa table at nagtungo sa office ni Miguel. For sure nausok na ang ilong no'n well sanay na ako, ganoon lang talaga kapag malapit na mawala sa kalendaryo tapos walang jowa laging mainit ulo daig pa may buwanang dalaw.

“Saan ka na naman galing Viglianco? Usapan five pm ha.”

Grabeng pambungad ni Miguel, wala manlang kamusta kana Viglianco? Direct to the point talaga walang ka care-care sa katawan. Pupusta ko ari arian ako magiging matandang binata ito.

“Nagkape lang kami ni Ellie, napasarap chikahan. So what's the problem?“

Tanong ko sa kanya ng makalapit ako sa table nito.

“Anong what's the problem ka d‘yan? Tangina kausapin mo yang si Montemor gumawa ng eksena dito, sinabi nang wala ka nag-wawala pa rin.”

Nasampal ko ang noo ko sa sinabi ni Miguel. Tangina kahit kailan talaga sakit sa ulo si Montemor!

Umalis na ako sa office at dumiretso sa bahay. I was about to opened the gate of our house when I saw someone.

“Ceridwen. . .”

“What are you doing here? I heard gumawa ka ng skandalo sa work place ko. Can you see yourself Montemor?”

“I'm sorry please pansinin mo na ako,” pagmamakaawa nito habang nakatingin sa mga mata ko.

“Wala namang tayo para mag-sorry ka sa mga nakita ko. You have your freedom to do everything you want.”

Totoo naman walang kami at kahit kailan hindi magiging kami.

“H'wag ka naman ganyan Ceridwen. . .”

“I'm tired, umuwi kana mag-usap tayo kapag matino kana, look you're drunk and wasted. Ayokong makipag-usap kung ganyan ka.”

I end up our conversation at pumasok na ako sa bahay. Half of myself naaawa sa kanya, ginagawa niya ‘yon kahit alam niyang hindi ko siya gusto.

“Hey Lil, are you fine?”

“I'm just tired kuya, I'll go to my room muna let's talk later.”

Nilagpasan kona si kuya at umakyat sa kwarto ko.