7 🙈🔥

15.4K 742 19
                                    


Unicode

ဟိုဘက်လိမ့်လိုက် ဒီဘက်လိမ့်လိုက်ဖစ် အိပ်လို့မရတော့သည့် အဆုံးမှာ ရှိုးထ'ထိုင်လိုက်ပြီး မီးအိမ်ဘေးက ဖုန်းကိုယူ၍ လွမ်းဆွတ်ရာ တစ်ဦးတည်းသော လူကိုဆက်ရန်ပြုတော့သည်။

ဒီချိန်လောက်ဆို အိပ်နေပြီလား၊ မသိဘူးကွာ သူအခု မုဏ်းကို အရမ်းလွမ်းနေတာ။ 'မောင့်ရဲ့စတော်ဘယ်ရီသီးလေး' ဟုရေးထားသော contactကိုနှိပ်လိုက်ပြီး ရှိုးစတင်ခေါ်ဆို၏။

"ဟဲလို~မောင်"

မခေါ်မဖစ် ခေါ်လိုက်သည့်နာမ်စားလေးကြောင့် ရှိုး၏ အငယ်ကောင်မှာ တင်းခနဲ... သက်ပြင်းတချက်ချ၍ လေကိုပြန်လှန်၀၀ရှူသွင်းပြီးလျှင် ဖုန်းမှတဆင့်...

"မုဏ်း"

"အင်း မောင်"

"အိပ်နေပြီလား"

"မအိပ်သေးပါဘူး"

"ဒါဆိုဘာလုပ်နေလည်း"

"မောင့်ကို လွမ်းနေတာ"

"ဟက်~ မုဏ်း ခင်ဗျားလေးကတော့ဗျာ"

လေထုကပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်၊ မုဏ်း တကယ်လည်း ရှိုးအားလွမ်းနေတာဖစ်တာကြောင့် အရဲစွန့်၍...။

"မောင်"

"ဗျာ"

"အိမ်မှာ ဒယ်ဒီနဲ့ပါးပါး မန္တလေးဘက်ကိုထွက်သွားကြတယ်သိလား"

"ဒါဆို မုဏ်းတယောက်ထဲပေါ့"

"ဟုတ် ဖစ်နိုင်ရင်မောင် ငါနဲ့..."

"မောင်အခုလာပြီ မုဏ်း"

ဆက်ပြောစရာမလိုအောင် အလိုက်တသိပြောလာသော မောင့်ကြောင့် မုဏ်းပြုံးမိသည်။ မောင် ငါလေ မင်းကိုချစ်မိမှ မင်းနဲ့တွေ့ပြီးမှ မင်းနဲ့ပတ်သတ်လာရင် အရာအားလုံးပိုင်ဆိုင်ချင်မိတယ်၊ ငါအတ္တကြီးသွားလားမောင်...။

ဘွန်း' ဘွန်း!!

တခနအကြာ ဆိုင်ကယ်သံကြားတာကြောင့် မုဏ်းအိမ်ပေါက်၀မှထွက်၍ မောင့်အားခရီးဦးကြိုလိုက်သည်၊ မောင့်လက်ထဲမှ ဖော့ဘူးများနှင့်မုန့်တချို့ကို မုဏ်းမြင်သောခါ

"မောင် ဒါတွေကဘာလည်းဟင်"

"မုဏ်း စားဖို့မောင်၀ယ်လာတာလေ"

MOUM{Completed}Where stories live. Discover now