She And Her Cold Heart (Syclups #1)

EPILOGUE :

Third Person's POV

                         Nakakunot noong pumasok ng entrance ang dalagang si Rain nang makita ang madilim at walang kailaw ilaw na building nila.

Wala bang tao dito o brownout?

Kinapkap niya ang telepono niya at tinawagan ang isa sa staff ng kompanya.

"Hello, Iza? Akala ko ba may meeting? Bakit ang dilim?"
Bungad niya sa tawag.

"May electricity shortage, Ms. Quenirry. Nasa 4th floor na kami ngayon, dala ka nalang ng kandila ate. Nasa entrance"

"Hindi na, may Phone naman ako eh"
Sagot pa ng dalaga.

"Ate, baka kasi malowbat-an ka. Wala pa namang kuryente"

Napatingin naman sa screen ng phone si Rain at napatango. Oo nga, malapit na sa draining level ang battery niya.

Pinatay na niya ang tawag at kumuha ng isang kandila sa isang drawer at sinindihan.

Kahit na medyo natatakot sa dilim at dumiretso lang siya sa paglalakad. Bakit naman kasi sa ika apat na palapag pa nila naisipang mag meeting gayong alam nilang walang magagamit na elevator?

Pasundo nalang kaya ako kay Justin?

No, no, no. Wag nalang, busy siya at wala na halos pahinga.

Kaya mo yan, Rain. Dilim lang yan.

Okay, let's go.

Tahimik ang lahat at bawat hakbang lang ng paa ko ang naririnig ko. Kaya nga halos matapon ko sa kung saan ang hawak kong kandila nang bigla nalang tumunog ang cellphone ko.

"It scared me to death!"
Bulong ko sa sarili ko bago sinagot ang tawag ni Iza.

"Hello ate, asan kana?"

"Nasa harap na ako ng office"

Agad ko ng pinatay ang tawag na iyon at hinawakan ang knob ng pinto.
Pagpasok ko doon, hindi ko alam kung bakit pero bigla akong kinabahan.

Anong meron?

Teka, wag mo sabihing may multo.
Nagtatayuan kasi talaga ang mga balahibo ko.

"I never knew
It would be possible🎶"

Nagulat ako dahil sa boses na iyon at napatingin sa gilid na parte ng office. Nakita ko ang mga officemates namin na may hawak ring kandila. Nagkukumpolan sila na parang may itinatago sa likod.

"Andyan pala kay—"

"For you to be with me
'Cuz you love someone else back in '73 🎶"

S-sino yung kumakanta?
Tska bakit panay ang ngiti ng mga mukong na toh?
Akala ko ba may meeting?

Humakbang ako ng isang beses, pagkatapos nun, bigla nalang umilaw ang inapakan ko.

"I was so jealous seeing you with him
Oh baby, I know that I can treat you better back in those nights 🎶"

Umilaw nalang bigla ang isang daan papunta sa kanilang lahat. Pagkatapos nun ay nahati silang lahat sa dalawa at biglang lumitaw sa gitna nila ang lalaking naka hawak ng gitara, naka tingin sa akin, at kumakanta.