10 dagen voor kerstmis

6 dagen voor kerstmis - 19 december

Mijn ogen staan gefixeerd op de wekker, terwijl ik afwacht tot Fiona wakker wordt. Het is vakantie, dus het voelt gemeen om Fiona wakker te maken terwijl ze kan uitslapen, maar ik heb de hele nacht nauwelijks kunnen slapen. De getallen 5:59 knipperen in het rood. Een gaap ontsnapt mijn mond als ik nadenk over alle getallen die ik deze nacht al wel niet gezien heb.

Zodra de wekker aangeeft dat het 6:00 is, begint Fiona lichtelijk te woelen in ons bed. Ik rol voorzichtig iets verder naar het uiteinde van mijn bed, bang om contact te maken met de elf naast me. Het duurt niet lang voordat ze zich uitrekt en me per ongeluk aanraakt. Ik kantel mijn hoofd iets naar haar en kom direct oog in oog te staan met de elf.

"Heb ik je wakker gemaakt?" verontschuldigt ze haarzelf. Ik schud sloom mijn hoofd. "Mooi zo. We moeten eruit."

"Het is zaterdag," mompel ik vermoeid.

"Geen excuses," zegt Fiona streng. Ik vraag me af hoe het kan dat ze om 6:00 's ochtends al zo energiek kan zijn. "Ik heb wat onderzoek gedaan, gisteren, in dat ding wat ze een laptop noemen en heb gezien dat er vandaag een kerstmarkt is, waar wij naartoe gaan."

"En waarom moeten we daar nu al voor uit bed?" vraag ik terwijl ik mijn ogen sluit, hopend dat wanneer ik het probleem negeer Fiona vanzelf haar mond houdt en mij in alle rust laat slapen.

"Omdat het drie uur rijden is," zegt Fiona achteloos. In een seconde knipper ik mijn ogen open en kijk ik naar Fiona, wie inmiddels het bed al is uitgekropen.

"We gaan niet drie uur rijden voor een kerstmarkt," protesteer ik.

"Het lukt je overduidelijk niet om ware liefde te vinden dichtbij huis, dus dan moeten we maar verder kijken dan dat," zegt Fiona schamper. Nu we het hebben over het vinden van mijn kerstdiner date ben ik wel opeens klaarwakker.

"Ik waardeer je hulp, echt," lieg ik. "maar ik hoef geen drie uur te rijden voor een kerstmarkt waar ik hoogstwaarschijnlijk toch geen liefde zal vinden."

"Doe het dan voor het kerstgevoel!" probeert Fiona me over te halen.

Ik zucht diep. Ik ben nog te moe voor een ruzie. "Het kerstgevoel krijg ik ook wel wanneer ik een paar dagen rond mijn familie ben. En het voordeel daaraan is dat ik geen drie uur hoef te rijden."

Fiona kijkt me sip aan. "Doe het dan voor mij. Ik ben helemaal vanaf de Noordpool gekomen om jou te helpen een date te vinden, dus dat is wat ik ga doen. En ik heb een goed gevoel over die kerstmarkt."

Om de een of andere reden hebben die woorden me overgehaald, dus vandaar dat ik nog geen vijf uur later tussen de kerstkraampjes sta. Mijn handen verkrampen van de kou en mijn ogen voelen moe aan.

"Waar wil je heen?" vraag ik. Ik kijk naar de waterdamp die uit mijn mond ontsnapt terwijl ik die woorden uitspreek. Pas wanneer de wolkjes verdwenen zijn, kijk ik opzij naar Fiona. Met twinkelende ogen kijkt ze om ons heen, op zoek naar onze nieuwe bestemming.

"Wat verkopen ze op dat kraampje?" vraagt Fiona nieuwsgierig, kijkend naar oliebollenkraam. "Het ruikt in elk geval wel heerlijk."

"Dat zijn oliebollen," vertel ik haar. "Heb je daar les in gekregen bij je opleiding?" Als reactie schudt Fiona haar hoofd. "Het draait eigenlijk ook meer om oud en nieuw, in plaats van kerst, dus dat zal de reden wel zijn. Het is in elk geval eten."

"Eten klinkt leuk," zegt Fiona blij. Ik lach schamper en loop samen met Fiona naar het kraampje. Fiona kijkt gefascineerd naar de gouden versieringen die op de kraam staan geplakt. We moeten even wachten voordat de mensen voor ons aan de beurt zijn geweest voordat wij wat mogen bestellen.

"Mag ik twee oliebollen met poedersuiker?" vraag ik wanneer de vrouw achter de balie me vragend aankijkt. Ze knikt en pakt dan twee van de grote bollen tussen de rest vandaan. Ze strooit er wit poedersuiker overheen en legt ze neer op de balie. Ik pak er eentje vanaf om aan Fiona te geven en betaal dan de prijs die ze opnoemt. Vervolgens pak ik ook mijn eigen oliebol en loop ik samen met Fiona naar een bankje niet veel verderop.