10 dagen voor kerstmis

5 dagen voor kerstmis - 20 december

"We moeten een plan hebben, anders komen we nergens," zeurt Fiona. Ik kijk verveeld voor me uit, naar de witte muur achter het hoofd van Fiona. Als ze ziet dat ze niet mijn volle aandacht heeft, zwaait ze even langs de plek waar ik mijn ogen op had gefixeerd. "Hallo? Ik probeer hier wel een date voor je te regelen."

"Sorry," verontschuldig ik me. "Wat zei je?"

"Dat we een plan moeten hebben om een gepaste jongen voor je te vinden," herhaalt Fiona. "Wacht, ik kan me herinneren dat we het op de opleiding gehad hebben over een datingssite ofzoiets. Is dat niet wat?"

"Daar heb ik al genoeg ervaringen mee gehad," vertel ik grim. "Zoals je ziet ben ik nog steeds moederziel alleen."

"Dat komt omdat je de goede jongen nog niet gevonden hebt," zegt Fiona, blij dat ze een plan op het oog heeft. "Laat me die datingssite eens zien, dan kan ik de perfecte jongen voor je vinden."

Na enig geruzie overhandig ik met tegenzin mijn telefoon aan Fiona. Ik leg uit hoe Tinder in elkaar zit en kijk daarna over Fiona's schouder mee terwijl ze verscheidene jongens naar links of naar rechts swiped. Zo hier en daar laat ze mij een kort gesprek met jongens voeren, maar volgens haar verpest ik het iedere keer weer.

"Laat mij de gesprekken anders gewoon voeren!" zegt Fiona wanneer ik voor de zoveelste keer weer een gesprek ten einde heb laten lopen door het ongemakkelijk te maken.

"Ze moeten mij leuk vinden, niet jou!" spreek ik haar tegen.

"Ze zullen je vast leuk vinden als ze met je op date zijn, want dat is niet zo moeilijk, maar over de telefoon laat jij gewoon niet je sterkste kanten zien!" protesteert Fiona. Ik kijk haar betwijfeld aan.

"Ik weet het niet, hoor," zeg ik onzeker. Ik zie een vlaag van blijheid door Fiona's ogen gaan wanneer ik laat zien dat ik haar idee misschien wel goed kan keuren.

"Geef me een uur en dan heb ik de perfecte date voor je gevonden," zegt ze resoluut. Met nog een aantal waarschuwingen vooraf laat ik Fiona alleen met mijn telefoon en zet ik een kerstfilm op. Terwijl er een film over kerst op het grote scherm afspeelt, zie ik vanuit mijn ooghoek Fiona druk op mijn telefoon. Terwijl ik soms kijk of het daar nog goed gaat, maakt Fiona een aantal keer een opmerking over de kerstfilm en hoe hij totaal niet realistisch is. Op een gegeven moment raak ik zo betrokken in de film, dat ik Fiona langer dan een uur de tijd geef. Wanneer de aftiteling begint te spelen keer ik me weer tot de elf.

"Heb je al iemand gevonden?" vraag ik weemoedig.

"Een paar," zegt ze, zonder op te kijken. Ze is te gefocust op mijn telefoon, waar ik allemaal foto's van jongens voorbij zie komen. "Maar niemand die goed genoeg is voor jou."

"Laat me maar weten wanneer je zover bent," zeg ik tegen haar. "Ik maak wat eten." Precies op het moment dat ik weg wil lopen, begint de telefoon in de handen van Fiona te trillen. Ik kijk ernaar en zie dat Lucas me probeert te bereiken. Fiona kijkt verward naar het schermpje, omdat ze waarschijnlijk niet heel bekend is met het systeem genaamd bellen, dus ik gris mijn telefoon uit haar handen en neem op.

"Hoi," reageer ik droog zodra ik op de groene knop gedrukt heb.

"Yo," klinkt de stem van Lucas aan de andere kant van de lijn. "Ik blijf vanavond bij Dee slapen. Dan weet je dat alvast." Eigenlijk had ik al wel aan zien komen dat Lucas bij Dee zou blijven slapen, omdat hij al een lange tijd niet meer bij zijn vriendin de nacht heeft doorgebracht en aangezien, nu onze ouders niet thuis zijn, dat geen probleem is.

"Wanner kom je terug?" vraag ik aan hem.

"Weet ik niet," reageert Lucas droogjes. "We zijn van plan nog wat uitjes te maken enzo. De kans is groot dat je me pas met kerst weer terugziet."