10 dagen voor kerstmis

3 dagen voor kerstmis - 22 december

Ik word wakker in het gezelschap van twee elfen. Aangezien ze beide een goede biologische klok hebben en zodra ze wakker werden met elkaar zijn gaan kletsen, ben ik ook erg vroeg in de veren. Het duurt dan ook niet lang voordat we allemaal aangekleed en wel zijn – Fiona en Arya dragen beide iets uit mijn kledingkast – en na zitten te denken over wat Fiona en ik vandaag kunnen doen om de aandacht van jongens te trekken.

"Ga gewoon naar een club vanavond, joh!" zegt Arya losjes. Iets vannacht heeft ervoor gezorgd dat Arya totaal niet meer afstandelijk is, zoals ze gisteren nog wel was. "Er zijn daar genoeg jongens. Al helemaal jongens die openstaan voor een relatie!"

"Elk plan is beter dan geen plan," zegt Fiona schouderophalend en ze kijkt me aan voor toestemming. Ik weet dat protesteren niet zoveel zin heeft, en bovendien ben ik wel echt een date nodig nu. Het kerstdiner is al over 3 dagen en ik heb nog steeds niemand in het vizier. Mijn neven en nichten hadden altijd al weken van tevoren een idee over wie ze mee zouden nemen naar het diner, dus als ik iemand uit de familie vertel dat ik nog steeds geen date heb, ben ik er geweest.

Mijn neef, Roy, had vroeger altijd een lijst met potentiële kandidaten die hij mee zou kunnen nemen tijdens het diner. Vaak waren het goede vriendinnen van hem of zijn vrienden, waardoor hij nooit stress had over het vinden van een date. Nu ook hij een vaste relatie heeft met Hazel, die ooit ook op die lijst heeft gestaan, is hij die lijst niet meer nodig.

Als je kijkt naar de voorbereiding die sommige van mijn neven en nichten troffen voor deze kersttraditie zou je betwijfelen of ik wel familie van ze ben.

Ik schrik op uit mijn gepeins door het geluid van een harde knal. Geschrokken kijk ik op naar het midden van de eettafel, waar plotseling een ingepakt doosje staat. Het is ingepakt op zo'n typische manier die je altijd in etalages van winkels ziet of onder de kerstboom in films. Het is het perfecte plaatje. Ik kijk geschrokken op naar Fiona en Arya, omdat er zojuist een pakje uit het niets is verschenen en hun daar waarschijnlijk meer verstand van hebben dan ik. De twee meiden halen hun ogen echter niet van het cadeautje af.

"Wat is het?" vraag ik nieuwsgierig aan de twee. Het moet wel iets speciaals zijn, want anders zouden ze er nooit zo naar kijken. Het is dat het een cadeautje is, maar anders had ik gedacht dat ze verliefd waren.

"Wat is het?" vraagt Arya met een hoge stem. "Wat is het, vraagt ze!" Ik voel me een beetje alsof ik belachelijk gemaakt word, dus ik zak onderuit in mijn stoel, met blosjes die zich op mijn wangen vormen. Nog steeds kijk ik vragend van het pakje naar Fiona, wie haar ogen niet van het cadeau kan afhalen.

"Het is een Avontuur," fluistert ze, al denk ik niet dat het daadwerkelijk bedoeld was als uitleg naar mij. "Arya, hij moet voor jou zijn. Ik ben al op Avontuur."

"Hoe kunnen ze mij nou weer op Avontuur sturen?" vraagt Arya gepikeerd. "Ik dacht dat ik op zijn minst een jaar lang alle rendierstallen moest uitmesten omdat ik weg ben geglipt zonder iemand te waarschuwen!"

"Blijkbaar niet," zeg ik. "Hoe werkt dit? Moet je het openmaken ofzo?" Pas nu lijkt Fiona door te hebben dat ik hier ook nog bent, want ze kijkt op en begint uit te leggen hoe zo'n Avontuur werkt.

"Ja, Arya moet hem openmaken, maar dat betekent wel dat ze het Avontuur aan moet gaan, wat het ook is," zegt ze. "Sommige elfen kiezen ervoor een Avontuur over te slaan, omdat ze bang zijn voor wat het kan zijn. Naarmate je meer Avonturen hebt gehad, des te moeilijker ze worden. Daarom gaan veel elfen al op vroege leeftijd met pensioen."

"Hoeveel Avonturen heb jij er al gehad?" vraag ik, mijn ogen gericht op Arya.

"Dit wordt mijn twintigste," zegt ze, terwijl ze het pakje naar haar toe trekt. Fiona legt een hand op Arya's pols om haar te stoppen.