10 dagen voor kerstmis

4 dagen voor kerstmis - 21 december

Die nacht heb ik, alweer, nauwelijks kunnen slapen. Dit keer niet door de aanwezigheid van Fiona, maar de scenario's die in mijn hoofd afspelen zorgden ervoor dat ik alweer bang was om mijn ogen te sluiten.

Echter, de nacht heeft me wel wat rust gegeven. Ik weet niet waarom, maar wanneer ik 's ochtends uit bed kom ben ik tot mijn verrassing wel redelijk energiek. Fiona is dan ook erg verbaasd wanneer ze ziet dat ik gemakkelijk mijn bed uitga wanneer ze me probeert te wekken, wat normaal niet zo snel gaat.

Misschien is het mijn manier om met heftige situaties als die van gisteren om te gaan of komt het omdat ik vandaag opeens heel veel zin had om meer met Fiona op pad te gaan, op zoek naar een oplossing voor het diner wat er al over een paar dagen aan komt.

Mijn telefoon is overstroomd met berichtjes van mijn moeder, vragend of ik al iemand op het oog heb. Ik reageer op geen enkel appje van haar, tenzij het gaat over iets anders dan mijn date, wat eigenlijk bijna nooit het geval is.

"Hoe gaan we opzoek naar een nieuwe date?" Het is de eerste keer dat ik het initiatief neem om een plan te bedenken voor een nieuwe date. Misschien dat het incident van gisteren me een soort kik gegeven heeft om ervoor te zorgen dat al die angst niet voor niks waren geweest.

Angst kan rare dingen met je doen.

"Niet met Tinder," reageert Fiona direct. "Die app durf ik niet meer aan te raken." Vervolgens draait ze haar hoofd weg en komt ze niet weer op met een idee, hoewel ze dat de afgelopen week wel altijd deed. Ik kijk fronsend naar het zijprofiel van het meisje.

"Je laat je toch niet tegenhouden door wat er gisteren gebeurd is?" vraag ik na een tijdje van stilte. Voorzichtig kijkt Fiona op en met schuldige ogen kijkt ze me aan. Ik schud resoluut mijn hoofd. "Niks daarvan. Die man was ziek in zijn hoofd, daar kan jij niks aan doen. En kijk, met mij gaat alles goed. Dus, denk na over een nieuwe date, want ik moet een date hebben!"

Twijfelend kijkt Fiona me aan, maar ik blijf met een koppig gezicht terugkijken. Voor deze ene keer zijn de rollen omgedraaid. Uiteindelijk geeft Fiona zich gewonnen en begint ze met nadenken.

"Op de opleiding hebben we nauwelijks andere methodes geleerd dan iemand opzoeken op straat en datingsites," zegt ze peinzend. "We weten allebei dat jij niemand op straat aan kan spreken en ik raak geen datingsites meer aan. Veel blijft er dus niet over."

"Kortom, ik ben kansloos." Nu Fiona weer haar oude zelf is en druk nadenkt over een mogelijkheid om te daten, kan ik weer terugvallen in mijn pessimistische zelf.

"Nee, je bent niet kansloos," zegt Fiona dan ook gelijk, om mijn vermoeden te bevestigen – ze is weer helemaal haarzelf. Ietwat zelfvoldaan luister ik naar haar nieuwe idee. "Op de opleiding kregen we wel eens scenario's waar wij een oplossing voor moesten bedenken. De meeste elfen hadden de simpelste en meest voor de hand liggende oplossingen, maar één elf stak daar altijd bovenuit."

"Dus we moeten ons in die elf verplaatsen?" suggereer ik. Er verschijnt een brede glimlach op Fiona's gezicht. Bang voor het idee wat ze heeft, kijk ik haar aan. Langzaam begint ze met haar hoofd te schudden.

"Nee, we vragen of ze hierheen komt," zegt Fiona.

"En dat kan zomaar?" vraag ik sceptisch. Het lijkt me niet dat een elf zomaar de Noordpool uit kan lopen om een andere elf te helpen met zijn of haar Avontuur.

"Nee," zegt Fiona zorgeloos. "Wettig gezien niet, maar gelukkig breekt de elf in kwestie wel eens regels als ze het wil."

"Maar waarom zou die elf voor mij een regel willen breken?" vraag ik.

"Misschien niet voor jou," zegt Fiona. "Maar laat deze elf nou net mijn beste vriendin zijn. Voor mij zou ze die regels waarschijnlijk wel overtreden. Onderschat Arya nooit."