𝐍𝐢𝐠𝐡𝐭𝐅𝐚𝐥𝐥 𝐒1: 𝐇𝐢𝐬 𝐒𝐰𝐞𝐞𝐭𝐞𝐬𝐭 𝐂𝐨𝐦𝐦𝐚𝐧𝐝

Chapter 2

Honelyn Angel Montana

"WELCOME BACK BOSS!!!" Bati nilang lahat. Pinasadahan naman silang lahat ng tingin tila ba tinitignan nito ang mga mukha ng empleyado ng Kompanya nya nang huminto sa kanya ang tingin nito.

Nagulat na ang lahat lalong lalo na sya na, na bigla na lang maglakad palapit sa direksyon nya ang boss nila. Lahat ng mata ay nakasunod lang sa galaw ng binata. At hanggang ngayon ay gulat parin sya hanggang sa huminto na to sa harap nya, napabalik sya sa wisyo ng marinig nya ang baritonong boses nito.

"Who are you?" Nagulat naman sya sa tanong ng binata sa kanya, agad naman sya napayuko ng mag salubong ang mga mata nilang dalawa at agad na nag pakilala.

"My name is Honelyn Angel Montana, your secretary sir" magalang at pormal na pakilala nito, pangit naman kasi kung maging bastos sya sa harap ng boss nya diba? Bad empression na yun para sa boss nya at baka mapatalsik pa sya ng wala sa oras.

"Your my secretary huh? Well Ms. Secretary could you escort me to my office?" Nagulat naman ang lahat doon, pati na sya...hindi nya inaasahan yun. Nang mapansin ng binata ang gulat na naka plaster sa mukha nya ay nagsalita ito uli.

"Your my secretary right?" Wala sa sariling napatango ito sa tanong ng boss nya.  "Well... That's your job" pag katapos nitong mag salita ay na una na itong naglakad. Doon lang na tauhan si Honelyn, agad naman itong humabol kahit na naramdaman nya na naman ang sakit sanhi ng pagmamaga ng paa nya dahil sa pagkaroon nya ng marathon sa hagdan ng building. Ikaw ba naman tumakbo sa hagdan mula sa sixty floor hanggang lobby ng building at take note nakasuot pa ng mataas na heels? Hindi kaya mamaga paa nyo dun?!

Nang makarating sila sa private elevator ng boss nya ay pina una nya itong pumasok bago sya at nang makapasok ay agad nyang pinindot ang panghuling floor.

Tahimik lang ang atmosphere na nakapalibot sa kanilang dalawa at dahil nakatalikod sya sa binata ay hindi nya tuloy alam kung ano ginagawa nito pero ramdam nya ang titig nito at pinagsawalang bahala nya ito dahil sa nag uumapaw niyang kagustuhang maupo at mag pahinga sa sarili nyang desk.

"How long did you start working here?" Napaigtad naman sya sa gulat ng bigla na lang magsalita ang binata sa likod nya. Hindi nya nga inaasahan na magtatanong pa to sa kanya eh...

"It's been five years Sir" magalang na sagot nito. "That long? I didn't knew that I have a new secretary... I wonder why? Maybe I'm too busy that time and not worrying about my own company" rinig nitong sinabi ng boss nya pero hindi nya narinig ang panghuling sinabi nito dahil parang binulong na lang nito ang huling salita, nag  curious tuloy sya kung ano yun...

Nang makarating sa floor ay katulad na lang kanina ay pina una nya ang kaniyang boss bago sya. At nang makalabas na ito ay agad naman siyang sumunod, habang naglalakad papunta sa office ng boss nya ay iniinda parin nya ang sakit na nararamdaman.

"Do I have a sched. today?" Gapagkuwan ay tanong nito sa kanya ni hindi manlang sya nilingon at pabor na yun sa kanya kasi baka makita pa nito ang nakangiwi nyang mukha habang humahakba sya sunod rito.

"For now wala pa Sir...kakabalik niyo palang kasi" nakita naman niyang bahagya itong napatango "Good to hear... And for you Ms. Secretar–what's your name again?" Nagulat naman sya ng lingunin say nito kaya hindi siya nakapag handa.

Nakita ng binata ang nakangiwing mukha nito naa mukhang may iniinda "It's Honely Angel Montana Sir" agad na nakabawi Ang dalaga at bahagya pa itong ngumiti para itago ang itago sa boss nito ang nararamdamang sakit. Hindi iyon nakaligtas sa mata ng binata

Malapit na sila sa pinto ng opisina nito pero huminto ito bigla at hinarap sya   "Are you okay Ms. Montana, You seem's like your in pain?" Nagulat naman ang dalaga dahil sa tanong nito. Agad naman siyang umiling para itanggi . "it's nothing Sir" tanggi nya sa tanong nito pero sa nakikita niya sa mukha ng boss na walang balak na maniwala sa ano mang reason ang sabihin niya.

"What happened to you Ms. Montana? Answer my question or you will quit on this job" she gaped at what she heard... Did he just blackmailed her?! Kaya wala siyang magawa kundi ang sabihin ang totoo.

"Ahmm...tumakbo kasi ako kanina sa hagdan mula dito hanggang sa lobby?" Nakangiwing sagot niya, parang hindi pa sya sigurado sa sagot niya. Napataas naman ang kilay ng binata sa na rinig nya.
"You what?! Wait, Why?" Tanong nito uli kahit alam niyang dahil yun sa kanyang pagbabalik.

"Sorry boss...Hindi ko naman kasi inaasahan na ma out of order yung public elevator dito at wala na pong maraming oras para maglakad ako ng mabagal sa hagdan, kaya tinakbo ko na lang po" agad na paliwanag niya kahit na hindi niya alam kung bakit say humihingi ng paumanhin e wala naman syang kasalanang nagawa dito.

"You're running in the staircase while wearing those?" Hindi makapaniwalang nakatingin ang binata sa heels nitong suot
"And why didn't you use the private one?" Takang tanong ng binata sa kanya na ikanahiya niya dahil sa tanong ng binata. Bakit nga ba hindi nya yun ginamit? Pero ang akala niya kasi magagalit ang boss niya at ang sabi ng mga empleyadong matagal ng nagtratrabaho dito ay bawal gamitin ang private elevator dahil para lang daw yun sa may ari ng company which is boss nila.

"Nakalimutan ko?" Parang hindi pa sya sigurado sa sagot niya kasi hindi naman siya masinungaling na tao kaya hindi niya alam ang isasagot sa binata. "Do you know who am I?" Napakurap kurap naman siya ng ilang bises sa biglang tanong ng binata, akala niya kasi pagagalitan siya nito.

Tumango naman siya "You are the CEO of the company and the owner of the Monteverde Corp. One of the Famous company in all over Asia..." Sagot naman niya...Ang sinagot niya lang ang mga nalaman niya base sa article na mga nababasa niya. His eyes was filled with amusement while looking at her " What's my name then?" Nagtaka naman siya uli sa sunod nitong tanong.

      Confused, that was the emotion visible in her angelic face...parang gustong matawa ng binata pero pinipigilan niya lang baka kasi akalain ng dalaga na pinaglalaruan niya lang kahit na totoo naman. All of his life ngayon lang siya na aliw ng ganito, Yung hindi purpose ang pang aliw... Usually ganun ang mga pinanggawa ng iba para lang mapansin niya.  Pero sa dalagang kaharap niya ngayon ay ibang–iba sa mga nakasalamuha niya. She was honest kaya hindi nito magawang magsinungaling sa kanya, kung magsinungaling man ito ay parang hindi pa sigurado, iyon ang napansin niya sa dalaga. Napansin niyang hindi nakasagot ang dalaga kaya lumapit siya rito at mas lalong inilapit ang mukha nito sa dalaga kaya napansin niyang bahagyang nagulat ang dalaga sa ginawa niya.

Then a handsome smirk appeared on his face. Nang isang pulgada na lang ang pagitan ng mukha nila ay namula ang mukha ng dalaga at bahagyang nanlaki ang mga mata. "A-anong–" Hindi na tuloy ang sasabihin nito ng mas lalong lumapit ang mukha ng binata at biglang pumantay iyon sa tenga niya at bumulong sa kanya

"My name is Zach Craige Monteverde always remember that" at lumayo naman ito sa kanya at tumalikod ito sa kanya at pumasok na ito sa office nito pero bag-o yun nilingon muna siya nito.

"You can take rest today" at tuluyan na itong pumasok at naiwan siyang tulala

"What the—totoo ba to?! Oh my ghad! Makakapagpahinga na ako!" Naging masaya siya dahil pwede na siyang magpahinga kahit mababaw lang yun para sa iba pero gustong–gusto niya nang ma ipahinga ang mga para nito na sigurado siyang magmamaga yun.

Agad naman siyang tumungo sa desk nito at ginawa ang gawaing hindi na kailangan tumayo pa o maglakad lakad.