Chapter 10

11 3 0
                                    

Honelyn POV:

"Your late Ms. Montana!"

Napabusangot naman ako, OA naman kasi ni boss e...na late lang ako ng kaunti, eh malay ko bang babalik na siya ng maaga.

"Bakit ba kayo nandito boss?"

Nakita ko naman ang lalong pagkunot ng noo nito. Na parang napakatanga ng tanong ko.

"Natural kompanya ko to."

Nabara tuloy ako. Nagtanong lang ehh. Eh malay ko bang nandito siya ka agad.

"I mean boss, bakit ata napa aga ang uwi niyo?"

"Bakit hindi na ba ako pwedeng bumalik ng maaga?"

Kahit minsan mas gusto ko na lang batukan si boss...tatanongin tapos tanong rin ang isasagot sayo. Saan ang sagot dun?!

"Ganito pala ang ginagawa mo pag-wala ako? Should I add your punishment?"

Bigla naman akong kinabahan sa kinakatayuan ko rito. Ano naman kaya ang punishment ko? Ito na ba ang katapusa ko? Ayaw ko pa sanang mamatay ng hindi pa nagkakalove life eh..

Napansin ko naman ang unti-unting paghakbang nito palapit sa akin kaya napaatras naman ako hanggang sa macorner niya ako ng tuluyan.

"B-boss...mawawalan na ba ako ng trabaho? A-are you going to f-fire me?" Kinakabahang tanong ko. Napa smirk naman ito. "No.." sagot niya sanhi ng pagkawala ng kaba ko ng kaunti...

"Eh ano po ba ang parusa ko? Nabawasan niyo ba ang sweldo ko? Wait—ang unfair naman nun! Ngayon lang ako na late boss eh!" Napapout na lang ako...kung ganun babawasan niya nga talaga ang sweldo ko? Pinaghirapan ko yun ehh.

Napansin ko naman na matiim na nakatingin lang siya sa mga labi ko. Unti-unti namang lumalapit ang mukha nito sa akin. Pero huli na ng marealize ko kung ano ang gagawin niya.

Nanlalaki naman ang mata ko sa gulat at hindi makagalaw ng magtagpo ang labi naming dalawa. Ilang segundo bago ko maramdaman ang mahinang paggalaw nito sa labi ko. Unti-unti naman akong napapikit dahilan ng pagkakalunod sa mainit na halik nito sa labi ko. Ni hindi ko magawang itulak siya, sa halip ay unti-unti ko ring ginagaya ang paggalaw niya. Naramdaman ko rin ang pagguhit ng ngiti nito habang hinahalikan ako.

Mas lalo niya pa akong kinabig palapit sa kanya kaya napakapit na lang ako sa balikat niya. Nalulunod na talaga ako sa mga halik niya, kaya nawawala na rin ako sa sarili.

Hinihingal naman ako ng sa wakas ay humiwalay na ito at ganun rin siya. At ngayon ko lang rin na realize kung ano ang ginawa ko. Agad naman akong napalayo sa kanya at bakas sa mukha niya ang pagtataka kung bakit.

"What's the matter?" Nag-aalalang tanong niya. "Didn't you like the kiss?" Tanong niya uli. Napailing naman ako at hindi ko rin alam kung ano ang isasagot ko ng tama. Kasi hanggang ngayon ay gulat pa rin ako.

"H-hindi dapat yun ang nangyari boss!" Hindi dapat yun ang ginawa namin dahil hindi kami pwede!

Nakita ko naman ang pagdilim ng mukha nito. "Then why?" Napaigtad naman ako sa pagcold ng boses nito. Hindi ganito ang matagal ko nang kilalang boss ko.

"Your my boss and I am your just mere secretary boss, nothing else..." Nakayukong sagot ko. Ayaw ko siyang tignan kasi takot akong makita na Ang lamig niyang tumingin sa akin. Iwan ko ba kung bakit pero nasasaktan ako...

"Then just quit being my secretary...and be my girl instead.." gulat naman akong napaangat ng tingin sa kanya. At nakita  ko ang malambot na tingin niya sa akin, pati ang pagbigkas niya kanina ay may halong pagsusumamo.

Sa gulat ko ay hindi ako makapagsalita manlang. Ilang beses na ba akong nagulat dahil kay boss? Nang mapansin na hindi ako nakasagot ay huminga naman siya ng malalim bago ako hawakan sa pisngi. He caress my cheek like I'm matters to him. Then he speak

𝐍𝐢𝐠𝐡𝐭𝐅𝐚𝐥𝐥 𝐒1: 𝐇𝐢𝐬 𝐒𝐰𝐞𝐞𝐭𝐞𝐬𝐭 𝐂𝐨𝐦𝐦𝐚𝐧𝐝Where stories live. Discover now