𝐍𝐢𝐠𝐡𝐭𝐅𝐚𝐥𝐥 𝐒1: 𝐇𝐢𝐬 𝐒𝐰𝐞𝐞𝐭𝐞𝐬𝐭 𝐂𝐨𝐦𝐦𝐚𝐧𝐝

Chapter 7

Honelyn POV:

      Pagkatapos ng aking trabaho ay agad na akong umuwi para makapagpahinga. Nang makarating na ako sa condo unit naming tatlo ay agad akong kumatok. Sa halip na ang babysitter ni baby Dam-dam ang alala kung bubungad sa akin...

"NANDITO KA?!" gulat na gulat na sabi ko sa kanya. Niluwagan niya ang pinto bago ako hinarap na nakacross arm.

"Sa tingin mo?" Masungit na balik na tanong nito sa akin. Napasimangot naman ako, merong ata to ngayon...ang sungit eh.. Pumasok na ako at nadatnan kong kumakain ng chocolate ice cream si baby dam² sa sofa. "Hi mommy Lyn!!!" Bati nito sabay kaway sa akin na kinawayan ko naman pabalik. Parang alam ko na kung saan galing yung ice cream ng bata. Nilingon ko naman siya sa likod ko at nakasandal lang ito sa nakasarang pinto.

"Bihis muna ako... Marami pala akong itatanong sayo, diyan ka lang!" Bantay ko sa kanya. Tumango naman siya saka tumabi sa bata at kumain rin ng ice cream. "Just change your clothes already!" Inip na saad nito. Anyare dun? Nireregla ata ang isang yun.

Nang matapos na ako makapagpalit ng pamabahay ay agad akong lumabas ng kwarto at tumungo sa dalawa na busy sa kumakain nilang ice cream. Tumabi ako ng upo sa left side ni dam², bali napapagit naan namin yung bata.

"So, ano na ang mga tanong mo at ng masagot ko ka agad?" Tanong niya kaya napatingin ako sa kanya. "Akala ko may trabaho ka?"

"Kung may trabaho ako ngayon..sana wala ako ditong nakaupo at kumakain ng ice cream" napangiwi naman ako sa sagot niya. Minsan sarap niyang kutusan!

"Kala ko every one month ang duty mo? Kaya ka nga wala ka dito palagi. Himala atang dumaong kayo ngayon eh, hindi pa natatapos ang one month na trabaho mo" mahabang saysay ko.

"May tinapon akong tao sa dito sa dagat" pasimpleng sagot niya. Nagtaka naman ako sa sagot niya. "Bakit dito pa sa Pilipinas? Ano ba ginawa ng taong yun sayo?" Tanong ko uli sa kanya.

"I caught him talking at my back about me, at hindi mo gugustuhing malaman kung ano-ano ang mga yun...at tungkol naman sa pagtapon ko sa kanya dito sa Pilipinas ay desisyon niya not mine. He's a Pilipino kaya para hindi naman nakakahiya sa foreign Seas ay tinapon ko siya sa dagat kung saan talaga siya nanggaling." Mahabang lintana niya. Napakunot naman ang noo ko nang may mapagtantong tanong. Tumingin ako uli sa kanya na nagtataka.

"Diba sa sabi mo ay tinapon mo SIYA sa sa dagat na kung saan siya ng galing? Saang parti naman ng Pilipinas mo yun tinapon?" Kumain muna ito ng isang spoon na ice cream bago sinagot ang tanong niya. "Sa Philippines Sea" napatanga naman ako dun. So ibig sa bihin ay...baka nagbibiro lang ang isang to, Hindi na naman niya kayang gawin yun—well except lang kung mapagtripan ka niya mismo.

"Nagbibiro ka lang sa part na yun, right?" She just answered me a innocent shrug. Nyawa naman oh! Baka ginawa niya nga?! "Totoo ba yun?" Panigurado ko sa kanya, baka kasi binibiro niya lang sa part na yun.

"I'm not joking about throwing someone in the sea" so, hindi nga siya nagbibiro...paano pag namatay Yung taong yun? Edi makukulong siya?! Pagnakulong siya...edi, mamawalan ako ng isang kaibigan!!!

"I know that kind of face" napatingin naman ako sa kanya at nakakunot na nakatingin rin pala ito sa akin. "He's not dead... because I throw him at the shallow-part of the sea. No need to be over reacting, I'm not that kind of person—but...he do something that triggered me...well, he have to bid a goodbye to this earth" nanindig ang balahibo ko sa katawan sa huling sinabi niya. Oh jusko kung saan ka man ngayon lalaking tinapon nito... Sana hindi na magcross ang landas niyong dalawa dahil sigurado akong mas malala ang sasapitin mo sa isang to.

"So kailan balik mo?" Pag iiba ko ng usapan. "Tommorow evening" gulat naman akong napalingon sa kanya. Agad-agad?! Umuwi lang pala siya dito para itipon ang taong yun?! "Agad-agad?!" Tumango naman ito bilang sagot sa tanong ko. Magtatanong pa sana ako uli ng biglang may nagdoor bell. "Ako na magbubukas" presinta ko bago tumayo at tahakin ang daan papunta sa pinto ng Condo unit namin. At ng masilip ko kung sino ay agad ko itong binuksan "welcome home!" Bero ko diri sabay spread ng magkabilang kamay ko. Natatawang yumakap naman si Nova sa akin. "Yes, I'm home" nakangiting tugon nito.

Nang naghiwalay sa yakap ay nakarinig kami ng mga yabag papunta sa amin. Yung isa nagmamadali at yung isa naman mahina lang, at alam na kung sino ang nagmamadali.

"Meeee!!!!" Tumatakbong yumakap si dam² kay Nove na niyakap naman nito ng mahigpit. "How's my baby doing?" Nakangiting tanong niya sa bata na magiliw naman nitong sinagot. "I'm doing great here Mee! I did not cause any trouble with ate Nena!" Hyper na sagot nito na ikinatawa namon dahil nagspread pa siya ng dalawang kamay habang sinasagot ang tanong ni Nova.

Nanggigil na kinurot nito ang pisngi ng bata at binuhat ito. Napailing na lang ako...hindi niya alintana ang pagod nararamdaman para lang sa importanting bata nato. "You should rest, Maxine" gulat namang napalingon si Nova sa direksyon ni Thena ng magsalita ito. Naiiling naman akong kinuha ang bag na dala nito para hindi na madagdagan ang pagot nito, lalong-lalo na at buhat nto ang bata.

Bakas parin sa mukha nito ang gulat. "Thena, nandito kana?! Bakit napaaga ata uwi mo? I thought you're going back at the end of this month? But, it's too early." And usuall she just answered it a shrug. Tinaasan naman siya nito ng kilay dahil sa sagot niya. "Hindi mo man lang sasagutin ang tanong ko?" Naiiritang saad niya dito kay Thena na hanggang ngayon ay may bitbit paring isang bowl ng ice cream.

"Nah... you're just tired that's why your acting like a strict mom" pang aasar niya dito. Napabuntong hininga na lang si Nova at hindi na pinatulan pa ang pang aasar nito sa kanya. Knowing Nova, she never ever annoyed at Thena. Kahit na asarin lang siya nito araw-araw ay hindi niya kayang magalit. Naasar o naiirita lang siya minsan.

"Hindi mo pa nga sinasagot ang tanong ko" napakamot lang si Thena sa batok dahil siguro ayaw siyang tantanan ng tanong ng isang to. "Okay, I'll tell you when you finish to change your clothes." Pagpayag niya at nauna ng pumasok sa sala, sumunod naman kami. Iniwan muna ni Nova si dam² sa akin bago pumanhik sa kwarto nito.

" Let's get dinner!" Aya ko sa kanila. Kanina pa talaga kasi ako gutom, iwan ko lang kung nakaluto ng pagkain si Thena. Minsan—i mean parati palang tamad ang isang yun at minsan lang sipagin. Agad naman kaming kumain dahil may pagkain na ngang nakahanda sa Lamesa at kami na lang ang kulang.

"Himala ata nag luto ka ngayon Thena" Napatingin naman siya sa akin dahil sa sinabi ko. Nagtaka naman siya sa tanong ko. "No I didn't..." Laglag panga namang napatingin kami ni Nova sa kanya. All this time hindi pala siya ang magluto?! Eh saan galing ang mga nilutong to? Don't tell me— "and I didn't order any of them" dugtong nito. "Hindi ka ang nagluto...e saan galing ang mga to?" Takang tanong ni Nova sa kanya.

"I told Nena to cook for us before she get home" she explained. So, that's explain everything. "Nena is just a babysitter not a cook" saway sa kanya ni Nova. Minsan kasi nagiging nanay namin si Nova kahit na isang taon lang ang lamang nito sa amin. Si Athena ang unang nakakilala sa kanya. They meet at the mall. Doon nagsimula ang pagkakaibigan nila, untill Thena introduce her to us and we became friends too. Kaya parang nakakatandang kapatid na namin siya.

"Pagod ako kanina ehh..." Parang batang maktol nito. Minsan sa tagal ng pagkakasama namin, nalilito parin ako sa ugali ng isang to, moody ehh paiba-iba ang mood nito. "Ano bang ginawa mo at napagod ka?" Tamad na nilingon nito si Nova na para bang sinasabi nito na 'hindi ba obvious' look.

"May tinapon akong tao sa dagat" diretsong sagot niya, sanhi para mabulunan si Nova, timing naman kasing uminom ito ng tubig saka naman sumagot si Thena. "You what?!" Gulat na tinignan siya ni Nova. "Relax...sa babaw namang parte ng dagat ko siya hinulog.  Siguro hindi naman siya mamatay sa tubig na hanggang tuhod lang ang taas" napahinga naman ng naluwag ang Isa. Sino ba naman hindi magugulantang kung ang isang kaibigan mo ay may hinulog sa dagat?

"Umuwi ka lang dahil dun?!" Hindi makapaniwalang saad ni Nova. "Sino nagsabi na yun lang? Umuwi ako dahil may bago namang barko kaming sasakyan, kaso bukas pa ng gabe yun dadating"  Hindi ko alam na pwede palang magpalit ng barko? "Bukas na agad pala ang balik mo" tumango naman siya bilang sagot sa tanong ni Nova. Tahimik namang kumakain lang yung bata sa tabi niya.

Pagkatapos ng usapang yun ay kumain na kami ng matiwasay. At pagkatapos nun uli ay matutulog na kami dahil bukas ay mag-uumpisa na Ang kalbaryo ng buhay ko.