La Mia Donna +18 İtalyan "l.ll. Seri" (Tamamlandı)

29🥀

"Özür bile dilemiyorsun. Bana yaptıklarından, yaşattıklarından pişman değilsin Carlo."

"Özür dilersem sana yaşattıklarımı unutacak mısın?" diye sordu. Başımı göğsünden kaldırmak istediğimde buna izin vermedi.

"Pişman değilsin değil mi?" diye sordum.

Derin bir nefes aldı. Sıcak nefesini saçlarımın üzerine verip öpücük bıraktı. "Biz o evde sadece işkence görmedik Alya. Bir gecede bizim ruhumuzu emdi o pislikler. İnan bana sadece işkence görmüş olsaydık bunu onların yanına bırakırdık ama bize yaptıkları şey..." sıkıntılı bir nefes verdi. "Patroniçe sen olduğun için üzgünüm ama pişman değilim Alya. Acı çektin ama bundan sonra acı çekmene izin vermeyeceğim söz veriyorum." Başımı göğsünden kaldırıp yüzüme baktı. Avuç içini yanağıma yaslayıp baş parmağıyla okşadı.
"Ömrün boyunca bana böyle bakacağını bilsem bile seni asla bırakmayacağım. "

Dudaklarıma acı bir gülümseme yerleşti.
" Ömrüm sandığın kadar uzun değil Carlo, " dedim.

"O konuyu biliyorum. Neden bana söylemek istemediğini anlamadım ama senin hakkında her şeyi biliyorum Alya. Birlikte yeneceğiz o hastalığı seni kaybetmek istemiyorum," dedi titreyen sesiyle.

"Bilmesen saçma olurdu zaten. Kim söyledi? Greta, annen ya da Federico mu?" diye sordum.

"Greta ve Federico bana çalışıyor Alya. Seninle ilgili bir şeyi benden saklamaları onların sonu olurdu."

Gözlerimi yumup başımı geriye çektim. Giancarlo'nun eli havada kalırken sinirle ayağa kalktım. "Federico nerede?" diye sordum sertçe.

Giancarlo düşen omuzlarıyla ayağa kalktı. Yüzüme bakmadan "Hastanede," dedi.

"Onu görmek istiyorum. Hemen!" dedim giysi odasına doğru giderken. Odaya girip üzerimdeki elbiseyi hızla çıkardım. Sinirden ellerim titriyordu. Dolaba doğru adım attığımda Giancarlo arkamdan sarıldı. Ellerini karnımda buluşturup okşadı.

Ellerini ittirmeye çalıştım ama bırakmadı."Bu adama neden bu kadar değer veriyorsun?" diye sordu.

"En kötü anımda o vardı yanımda. Beni hepinizden korumaya çalışıyor. Bu her ne kadar senin emrinde olsa koruyor işte. Beni bu hayatta annemle babamdan sonra Angelina ve Boris'ten başka koruyan olmadı hiç. Onlar da burada değil. Belli ki William'la da abi kardeş gibi olamayacağız hiçbir zaman. Federico'nun bu korumacı tavrı bana abimi yani Boris'i hatırlatıyor. Elimde sadece Federico kaldı. Onu da benden alma, " dedim yalvarırcasına.

Omzuma uzun bir öpücük bıraktı." Tüm bunlar bittiğinde Angelina ve Boris'le tekrar görüşebileceksin. Kısmen de olsa eski hayatına geri döneceksin Alya, " dedi.

"Kısmen dediğin seninle bir hayat değil mi? Kanserden ölmesem bile ben seninle bir hayat istemiyorum Carlo! Sana şans verdiğime beni öyle güzel pişman ettin ki. Bana dokunman beni iğrendirmekten başka bir şey yapmıyor! "

Giancarlo beni hızla kendine çevirip sırtımı sertçe dolaba yasladı. Elini başımın yanına koyup yüzüme eğildi. " Seni iğrendiren şey ne? Benimle birlikte olmak mı? Yoksa o kadın geldiği için mi iğreniyorsun?"diye sordu sertçe. Gözlerimi kısılan gözlerine diktim.

" Ne fark eder? O kadın gelmemiş olsa bile, benimle birlikte olduğun yatak, onunla birlikte olduğun yatak değil mi? Terasa koyduğun güller onun için değil mi? Ben senin sayende kendimden iğreniyorum Carlo! Nasılsa öleceğim ölmeden önce sevdiğim adamla her şeye rağmen mutlu olayım dedim. Ben hayatımda böyle pişman olduğumu hatırlamıyorum," dedim. Giancarlo'nun sert yüzü anında yumuşadı. Dudaklarına yerleştirdiği gülümseme ile bir süre beni izledi.