Chapter 27

834 42 7
                                    

Bianca POV


Still Flash Back



I was crying the whole night. Di na tumigil yung pagpatak ng luha ko after kong makita yung mga result ng Test ko.



My gassssh!!.. LORD!!! Please guide me...




Ganun ba ako naging pabaya kaya naging ganito lagay ng puso ko?


Whyyy???



I keep asking myself kung bakit dumating ako sa point na to? Masyado ba akong naging panatag na okay na ako?

Nagiingat naman ako dba?

Inaalagaan ko naman yung sarili ko?

Pero bakiiiit???

Bakit ganito na???





Nakatulog ako that night dahil sa sobrang pagod kakaiyak.



When I wake up, ganun pa rin yung nararamdaman ko. Pero di ako pwedeng magstay ng ganito. Kaya pa naman siguro ng gamot, at prayer. Wala namang imposible kay Lord.

I prayed before I get out of my bed. Then nagasikaso na ako for work. 





Kaya to!

Kaya ko to! Para kay Yumi!

Para sa Future na sabay at magkahawak naming haharapin...


























My dad is still here in front of me. He stays there beside me while rubbing my back habang iyak ako ng iyak na nageexplain sa kanya.

"How did you know dad?" I asked my father.


"I went to your room kaninang umaga pakaalis mo. Your mom asked me to check your meds dun sa side table mo. Then I saw that envelope na nahulog dun sa gilid ng side table mo, kaya kinuha ko sya. There I saw na envelope ng B.Y. medical group yun. You know that we don't bring patients files sa mga bahay natin. Kaya I get curious kung kanino yun. When I opened it, there's no name, no patient's details. When I read the results dun ko lang narealize na sayo yun. I was shock about the result kaya agad kitang pinuntahan dito to confirm..." my dad explained.

Now he is crying... shit! I don't wanna see my dad hurting this way because of me... kaya ayaw kong sabihin sa kanila eh.

Ramdam ko yung paghawak nya ng mahigpit sa kamay ko. Parehas na tuloy kaming umiiyak ngayon. Gaassh! Sana wag nya ng sabihin kay mommy. Mas lalong magaalala yun ehh.

"Pau... don't cry na my princess.." he said while hugging me.

Unti unti ko namang pinigilan yung iyak ko. Kanina pa kami nagiiyakan ni daddy eehh.

"Pau... gagaling ka ah. Gagawa ng paraan si Daddy..." He said again. Now, he is cupping my face.

"D-dadd.." I looked at him still with a tears in my eyes. 


"Daaad... can we keep this between the two of us??" I'm begging him. Please aggree with me. Di ko kayang makita na nasasaktan ang mga taong mahal ko dahil sakin...

"Why?? They need to know anak... lalo na si Yumi at Mommy mo." Dad said to me.


"Please daaad. Ayoko na po na magalala pa sila. Help me nalang para maging aayos ulit yung lagay ko. Please daad."  Pagpilit ko sa kanya. Ayokong magtago kay Yumi pero ayoko na din kasing magalala pa sya.


You Handle my Heart - BIAMIWhere stories live. Discover now