You Handle my Heart - BIAMI

Chapter 54

Yumi’s POV

Creating a Big and Happy family is our greatest dream. Gusto namin ni Bianca ng limang anak, mas madami kasi mas masaya.

Kaya ganito kalaki yung bahay na pinagawa naming dahil nakaprepare na yung mga rooms ng future kids namin.

Saka sabi ni Dad, para madami daw syang papamanahan. Haha

The moment na nalaman kong buntis si Bianca, para bang nadagdagan yung buhay ko. Lalo akong nagging masaya, lalo akong nagkaron ng reason para pagbutihin yung ginagawa ko para sa kanila, at lalo kong pinagbutihan na maging mapagmahal at mabuting asawa para sa mommy nya.

“It’s a boy!”

Another moment to cherish! My first born is a boy! Excited na si daddy na makita ka baby.

Yung saya meron kami ni Bianca, hindi matatawaran. Hindi kayang palitan ng kahit ano man yung ngiti na dinadala sakin ng asawa ko at ng baby namin.

“Babe look at this.” Bianca said habang papalapit sakin at may hawak na papel.

“Oh dahan dahan ah.” I said habang pinagmamasdan syang papalapit sakin.

“What’s this?” Tanong ko habang nakatingin sa kanya.

“Names yan. Kanina pa ako nagiisip kung anong ipapangalan natin kay baby.” She said.

“Haha, kaya pala busy ka dun kanina.” I said and tapped the sofa para tumabi sya sakin.

She sits beside me at sinandal yung ulo sa balikat ko. Tiningnan ko yung papel na binigay nya sakin. Lahat naman ng names maganda eh. Kahit ano naman bagay sa baby namin kasi sure akong pogi yun. Haha mana sa daddy.

“Lahat naman magaganda yung name babe. Ano ba ang napili mo dito?” Tanong ko sa kanya.

She looked at me, hehe undecided pa to.

I pinched her cheeks and kissed it.

“So alin po?” I asked again.

“Hmm. Gusto ko yung Matthew babe.” She said while smiling.

“Gift of God.” I said while smiling.

“Yes… I want that name kasi regalo sya satin ni Lord. At sya ang panganay natin.” Bianca.

“I love that name babe.” I said and kissed her.

“We will name him Matthew.” I said.

Months pass…

I am on duty now, warding at the moment and hecking my patients when Yaya called me. I always keep my phone with me kasi baka biglang tumawag si Bianca or kung sino sa bahay. Lalo na ngayon buntis yung asawa ko.

“Hello Ya.” I answered.

“Yumi anak! Manganganak na si Bianca.” Yaya said. Bigla akong taranta. Dapat nasa bahay ako ngayon. Sino magdadala at aalalay sa kanya papunta dito.

I’m now running papunta ng office ko. Gusto kong lumipad pauwi ng bahay, buti nalang kumuha na ako ng driver last month at nandun ngayon si Manong sa bahay.

I instructed Yaya na dalhin na si Bianca dito sa hospital, dahil masyado pang matatagalan kung uuwi pa ako para sunduin sya.

Baka mahirapan lang sya lalo.

“Doc, anong nangyare?” takang tanong sakin nung isang nurse.

“Manganganak na si Bianca, pakitawag si Doc. Ashtine and si Doc. Fat. Then pakiprepare na ng Delivery room.” I instructed her. Agad naman nilang ginawa yung inutos ko.

After akong tawagan ni Yaya na manganganak na daw si Bianca, I immediately call her parents pati narin sila mommy at daddy.

“Yumi stay with her ha? Monitor her heart’s status too.” Daddy Edwin

“I will always protect them dad.” I said bago ko ibaba yung tawag.

Natatanaw ko na sa kinatatayuan ko yung sasakyan namin, that’s them.

Pagkadating nila sa Emergency room, agad na namin silang dinala sa Delivery room. Ganito ba kahirap manganak? I can see that she’s in too much pain.

Alam ko na kaya to ni Bianca, pero ang kinakatakot ko ay baka biglang manghina yung puso nya.

Lahos lumbas na yung puso ko sa sobrang kabog eh. Hindi ko na alam kung kinakabahan ba ako, excited, happy or natatakot. Halo halo na eh.

I’m super excited na makita yung anak namin pero yung takot ko sa kung anong pwedeng mangyare kay Bianca sagad na.

Pinasok na nila si Bianca sa Delivery room to prepare her. Kinailangan kong magpaiwan dito sa labas.

Bat naman kasi di pa ako pwedeng pumasok? Hindi rin naman ako mapakali dito eh.

Bat ang tagal? Papasukin nyo na ko.

Kanina pa ako palakad lakad dito sa labas ng delivery room. Gusto ko ng makita si Bianca. Kailangan ako ng magina ko.

Hindi ko talaga alam kung natuwa ba ako sa pagbukas ng pinto ng delivery room o mas lalong natakot.

Ashtine went out, and I stare at her for a moment.

Ano? Pwede na ba akong pumasok???

“Nawalan ng Malay si Bianca.” What she said made me panicked.

“Papasok na ko!” Nagmamadali kong sabi at agad ng pumasok sa delivery room.

"Fat call them!" sigaw ko bago tuluyan na makapasok

Hindi ko na pinansin yung mga nurses at doctors na nasa loob, dumeretsyo na ako kay Bianca.
I hold her hand, at hinimas ko yung tyan nya.

“What happened? Is she okay?” Tanong ko sa kanila habang tinitingan yung mga monitor dito.

“I’m here na babe, gising kana po.” I said to Bianca

“Daddy is waiting for you baby.” I said habang nakahawak sa tyan nya.

“Kaya nyo yan ni Mommy ah, dito lang si daddy…”

Hinihintay ko yung mga susunod nilang gagawin.

Pabalik palik yung tingin ko sa mga tao dito at kay Bianca.

“Her Bp is dropping!” Someone shouted, the monitors inside the delivery room starts to beep!

Yung ingay ng mga machine pati yung kabog ng dibdib ko naghahalo na. Nabibingi na ako!

“Yumi, you need to decide” Her OB doctor said to me.

WHAT?! Biglang nanlaki yung mata ko.

“Anong decide? I will have them both alive!!” Sigaw ko.

“She can’t have a normal delivery now.” The OB doctor said again.

“You need to choose between Bianca and the baby…” She said again.

“ANO BA?! WALA AKONG PIPILIIN!!!”

“Yumi wala ng oras…”

“You have to choose or you’ll lose them both!” OB doctor.

“NO!!! BIANCA PLEASE. BABE! WAKE UP!” I said, at lalong hinigpitan yung hawak ko sa kamay nya.

“BIANCAAAAAA!!!”

“BABE COME ON!!!” Sigaw ko habang umiiyak. Yumuko na ako at sinandal ko yung ulo ko sa chest nya.

“We have no time yumi!!!”