UMULMAZ GERÇEK

İlk Görüş

Evet yeni bir güne başlangıç yapmıştım, o çıldırtıcı ses kulaklarıma ilişmişti, sevgili alarmım çalıyordu, yorganımdan istemeyerek kafamı kaldırıp saate baktığımda saatin 07:00 olduğunu farkettim. Ayağa kalktım, alarmı kapadıktan sonra yorganımı düzelttim, pencere açık olduğu için hafif bir titreme oluştu vücudumda, bu yüzden üzerime ince bir hırka alıp perdeyi araladım, hava bulutluydu. Sanırım yağmur yağacak diye düşünüp  odadan çıktım, lavaboya yöneldim sonra elimi yüzümü yıkayıp, babamın odasına baktım. Babam çoktan uyanmıştı mutfakta olduğunu tahmin ederekten tekrar odama döndüm. Gardolabımdan  gri lagos ve siyah pantolunumu çıkardım.

AH ŞU OKUL FORMALARI...

Ama diğer okullara göre daha güzel bir formaya sahiptik. Formalarımı giydim, hafif bir makyaj ve ardından saçlarımı topuz yaptım. Mutfağa gittiğimde babam kahvaltıyı çoktan hazırlamıştı.

- Günaydın kızım bugün ki menümüzde omlet var.

- Hmmm nefis görünüyor şef tam mideme layık, deyip gülüştük. kısa bir sohbet ve kahvaltınıbn ardından telefonuma baktım, çok tuhaftı Süper üçlü grubundan bir tane bile bildirim yoktu, normalde ben uyanana kadar binlerce şey konuşmuş olurlardı. Olumlu düşünerekten ben mesaj attım.

- Günaydın bizimkiler... yazıp gönderdim. Aradan yaklaşık 2-3 dakika sonra Sude mesaj attı.

- Günaydın Nehirim.

Tamam sorun yok gibiydi, neden mesaj atmadınız mı desem ? diye düşündüm. Ve bu fikir acayip saçma gelince ;

- Cuma günü okula birlikte gidiyoruz diye sözleşmiştik, üçümüz birlikte gidiyoruz değil mi ?yazdım.

Sude çevrimiçiydi fakat daha cevap yazmamıştı, birşeyler düşünüyordu sanki diye beklerken;

- Nehir, Burak gelmeyecek ama ikimiz birlikte gideceğiz,  yazdı.

Çok şaşırtıcıydı, evet bazen okula bizimle gelemeyebiliyordu fakat tuhaf olan şey bu değil aksine cevap yazmaması, konuşmaya dahil olmamasıydı. Hemen bunu düşünmeyi bırakıp 

- Neden bir sorun mu var ? yazdım.

Sude'de bir süre cevap yazmadı, bende daha fazla bekleyemeyip Burağı aradım ve o an donakaldım, nutkum tutulmuştu çünkü telesekreter " Aradığınız numara kullanıma kapalıdır " dedi. Gruba tekrar girdiğimde Sude mesaj atmıştı.

- Nehir bir araya gelelim durakta anlatacağım, yazmış. Bende "tamam" yazıp çıktım whatsapp'dan. Telefonumu çantama koyup;

- Babacığım ben çıkıyorum Sude ile otobüse yetişeceğiz, dedim. O da ;

- Tamam canım iyi dersler şimdiden, dedi.

Ben kapıyı kapatıp hızlıca  merdivenlerden aşağı indim, apartmandan çıkabilmiştim sonunda. Hırkamı unutmuşum o yüzden Sude'ye bana bir hırka getirmesini söyledim. Yaklaşık üç sokak yürüdükten sonra durağa vardım, karşıdan Sude'de koşarak geldi.

- Günaydın Nehirim tekrardan bu hırka da sana güzellik.

- Teşekkür ederim Sude, evden aceleyle çıktığım için unuttum. Neyse sen söylesene ya Burak niye gelmedi ? telefonu da kullanılmıyor.

- Nehir  önce sakin ol, Burak gece 23:00 gibi kaybolmuş, telefonu da kapalı kimse ulaşamıyor.

- Ne!!!

Çok şaşırmıştım kelimeler boğazımda düğümleniyordu, Sude anlatmaya devam ediyordu ama ben onu duyamayacak kadar kötü olmuştum. Birden yere diz çöküp oturdum,saatlerce böyle kalmak istedim ama olmazdı,herşeyi tamamen dinleyip arkadaşımızı bulmamız gerekiyordu.Sude'nin iyi olup olmadığımı sorduğunu duyunca toparlanıp;