"ဟိန်းခန့် ချို့ကို အကျီဝတ်ဖို့ကူပေးလိုက်"
ထန်သူရ မ့အားအခန်းထဲသို့ ပွေ့ချီသွားသည်
အခန်းထဲအရောက်
"ငါ့ကိုချပေး" ထန်သူရချပေးလိုက်သည်
ချပေးလိုက်သည်နှင့် အိုင်းရစ်ကအေးစက်သောမျက်လုံးများနှင့် စူးစိုက်စွာသူ့အားစိုက်ကြည့်နေသည်
"မ့ ေဒါသေလျါ့မ့ဂါဝန်ချို့ကိုမဝတ်စေချင်ရင် ပြောပြီးချွတ်ခိုင်းလိုက်လေ ဘာလို့စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ရတာလည်း ချိုလည်းမိန်းကလေးတစ်ယောက်လေ မောင်နဲ့ဟိန်းခန့်အရှေ့မှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့အရှက်တကွဲ ဖြစ်ရတယ်"
"သူအဲ့ေလာက်ေတာ့ခံယူသင့်တယ် ငါ့ကိုလာစိန်ခေါတဲ့အကျိုးပဲ"
"မ့ မ့မှာမိန်းကလေးချင်းကိုယ်ချင်းစာတတ်တဲ့စိတ်မရှိဘူးလား မ့အဲ့လိုလုပ်လိုက်ရတော့ပျော်လား မ့ကိုတခြားသူတွေအထင်သေးသွားမှာကိုထည့်မတွက်ဘူးလား "
"သောက်ဂရုကိုမစိုက်တာ ငါတောင်လုပ်ရဲသေးတာ ခံရဲတယ် နင်ကဘာဖြစ်နေရတာလဲ"
"မောင့်ရဲ့မ့လေ မ့မောင့်အပေါကြိုက်သလောက်ဆိုးမောင်ခွင့်လွှတ်တယ် တခြားသူအပေါတွေအဲ့လောက်ထိမဆိုးနဲ့ သူတို့ကမောင်မဟုတ်ဘူး မ်ကွယ်ရာမှာ မ့ကိုမကောင်းပြောကြလိမ့်မယ်"
"ဟာသတွေမပြောစမ်းနဲ့ ငါလိုမိန်းမက အဲ့ဒါတွေဂရုစိုက်မယ်များထင်နေလား"
"မောင်ကမ့ကောင်းဖို့အတွက်ပြောနေတာ "
"ငါ့ကိုလာဆုံးမ စရာမလိုဘူး ငါလုပ်ရမယ့်ကိစငါ့ဘာသာဆုံးဖြတ်မယ် နင်ဝင်ပါစရာမလိုဘူး"
"မောင်ကမ့အတွက်ဘာလဲအဲ့ဒါဆို"
အိုင်းရစ် မောင်နှင့်ချိုတို့၏ ဆိုဖာပေါတွင် အတူတူကိုယ်ချင်းထိနေသည့်မြင်ကွင်းအား မြင်ယောင်မိကာ ဖောက်ပြန်မှုတွေ၏အစပျိုးခြင်းလား သူမ မသိချင် ခေါင်းအားခါထုတ်လိုက်ကာ
အိုင်းရစ် အေးစက်စွာဖြင့် တစ်လုံးချင်းစီ ပြောလိုက်သည်
"လိင် ဆက် ဆံ ဖော် လေ"
"မ့ မောင့်ကို ဘယ်လိုပြောတာ"
