Caramel Macchiato

Frey Klein Valdueza POV~

---

Summer~

"Hey dude! Cheer up naman diyan! Masyado kang seryoso eh." Inabutan niya ako ng bottled water. Kinuha ko naman yun at agad na ininom. Hindi pa din ako nagsasalita. Kasi naman, wala ako sa mood at hindi ako kasing lively niya. Tinabihan niya ako at tumingin din sa sunset. Nandito kami ngayon sa Park at kita dito ang buong siyudad since mataas ang lugar na'to. Tinapik niya ako dahilan para mapatingin ako sa kanya.

"Nga pala Frey, kamusta naman ang bagong bahay mo kasama ang Papa at mga kapatid mo?" Tanong sakin ni Elfen. Kaibigan ko na siya since high school.

Nakabusangot akong nakatingin sa kanya saka inubos ang tubig sa bote. "As always, It isn't good at all." I simply says.

Tumawa naman siya saka ako inakbayan. "Masasanay ka din Frey, ilang months ka palang naman kasing nag-i-stay sa kanila eh. Saka-" Sagot naman niya.

"Hindi yun." Putol ko. "I don't want to be with that family." I plainly said.

"Frey, pamilya mo pa din naman sila kahit na hindi kayo magkakasama noon." Seryosong sabi niya sakin. I just give him a bored look.

"I don't care." I said.

Napailing-iling na lang si Elfen sakin. Alam naman niya kung gaano ako kagalit sa kanila. Because of them... Mommy was...

"Okay, maiba na lang masyado na tayong seryoso nito eh. Sabay tayong mage-enroll sa Peregrine University ah para maging classmates tayo since pareho lang naman tayo ng course." He cheerfully said.

"Sure." I said.

"Saka baguhin mo na din ang pagiging masyadong seryoso mo, nagmumukha akong clown mo everytime na kasama kita eh." Napapakamot na sabi niya sakin, ngumiti lang ako.

"Ikaw kasi eh, ayaw mong magsawa." Sagot ko.

"Frey Klein, you need a friend. A handsome friend like me. So, no matter what you say, you need me." Sagot niya, I just give him a bored look.

"Okay, sabi mo eh. Oo na lang ang sagot ko." I said.

"Well, aminado naman akong gwapo ka din Frey pero nakakabawas sa kagwapuhan mo ang pagiging seryoso mo. Naalala mo ba si Kayla nung 2nd year high school tayo? Diba? Nag-confess siya sayo sa klase pero thanks lang ang sinabi mo. " Tumatawang sabi niya. "Grabe, rejected na nga natakot pa siya sayo." Dugtong niya pa.

"Ano ba dapat ang isagot ko ha?"

"Dapat sinabi mo, wow! Ang sweet mo naman. Mukha namang mabait ka, let's go on a date then!" Singkit matang tumingin ako sa kanya, napatigil naman siya sa pagtawa. "What?" Takang-tanong niya.

"That was you, not me." I said. Tumayo ako at naglakad na paalis at sumunod naman siya. "Hey, maganda din naman kasi minsan ang maging mabait sa isang babae, hindi ka naman kasi makikipag-date sa kanya forever no." 

"But I'm not like that, it's just a waste of time you know. Saka ikaw lang naman ang nage-enjoy sa gawain mo." Sagot ko.

"Hay nako, try mo minsan kahit one time lang magka-interest ka naman sa isang babae." Napatigil ako sa sinabi niya. Bigla kong naalala yung babae sa Coffee Shop.

"I already did." Sagot ko saka na ako nagpatuloy sa paglalakad.

"You? Ano?" Tanong niya. 

"Never mind." Sagot ko.

"Ha? Ang daya naman! Dali na ulitin mo yung sinabi mo Frey!" Pangungulit niya sakin. I just hissed then look around to him.

"I said, I already did. Satisfied?" Sagot ko saka na ako muli tumalikod at naglakad paalis.

"Talaga? Bakit hindi ko man lang alam? Teka, kilala ko ba siya?" 

"No. Cuz even me, I don't know her name." 

"Ha? Bakit? Saan mo ba siya nakita?"

"Coffee Shop."

"Coffee Shop? Pure Lovely Coffee Shop? Yung palagi mong pinupuntahan nung high school tayo?" 

"Yeah." Napatigil ako sa paglalakad ng makita ko si ate Frea na mukhang inaantay ako sa labas ng gate ng Park.

"Alam ng ate mo na nandito ka?" Takang tanong ni Elfen, tumingin lang ako sa kanya at lumingon ulit kay ate. "Hindi. Hindi ko alam kung bakit nandito siya." Sagot ko.

Lumapit kami ni Elfen kay ate Frea, nakipagkamay naman si Elfen at mayamaya pa ay nagpaalam na. Naiwan kami dun ni ate. Di na ako nakatiis kaya naman tinanong ko siya. "What are you doing here?" Tanong ko, she looked at me with a smile. "Sinusundo ka?" Ngiting sagot niya. "Halika, sakay na tayo sa kotse. Kakagaling ko lang sa trabaho kaya pagod na ako." Sumakay na siya ng kotse, bored na binuksan ko ang pintuan ng kotse at pumasok na din sa loob.

"Nga pala, ako ang magluluto ng dinner natin ngayon, what dishes do you want to eat tonight?" Tanong niya.

"Kahit ano. It's fine." I said without looking at her.

"Ow okay then, Mechado na lang since ni-request sakin ni Nadine na gusto niyang ulamin yun ngayon." Takang tumingin ako sa kanya.

"Nadine? Don't tell me that kid were going to stay again at our house?" Tanong ko. She chuckled. "Don't call her a kid, she's your cousin." I sighed.

"Alam ko nagiging makulit sayo si Nadine but she just want you to like her. Natutuwa kasi siya sayo dahil parang kapatid talaga ang tingin niya sayo. Could you do the same?" She asked.

Hindi ako sumagot at nag-nod lang. Well, actually I don't hate her. Nakukulitan lang talaga ako dahil ang ingay niya, madaldal siya at kung ano-anong ginagawa sa kwarto ko. Distorbo in short.

Nakarating na kami sa bahay, pagbaba ko ng kotse ay sinugod ako bigla ni Nadine ng yakap. "KUYA FREY!" She shouted.

"Nasa harapan mo na ako, hindi mo kailangan sumigaw." I plainly said. Pero ngumiti lang siya saka ako inakbayan. "Sorry kuya, nga pala nakatulog ako sa kwarto niyo kanina kaya baka magulo pa dun ngayon." She said and before I say a word, tumakbo na siya papasok.

That brat!

I heard ate Frea's laughing. "Tss." Naiinis na sabi ko, pumasok na ako sa loob at dumiresto na lang sa kwarto ko. Mabuti naman at malinis na, nalinis na ata ni yaya ang kwarto ko bago pa ako makarating.

Binagsak ko ang katawan ko sa kama ko, they are treating me as like a family but...

I just can't forgive them so easily...

Napapikit ako at inalala ang mga nakaraan ko kasama ang mommy ko...

Mommy, i miss you so much.. I wish you were here... 

~

Again! It isn't the first chapter! It's the main cast POV's~

Thanks for Reading! ^_^